Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020

Όλα καλά, κι’ όλα ωραία.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Χθες το πρωί άκουγα parapolitika.fm. Περί την 07:30 κάποιος, του οποίου δεν συγκράτησα το όνομα, εξήγησε, ότι «διαλογισμός» σημαίνει «σκέψη του Δία». O παρουσιαστής τής εκπομπής φάνηκε να .....ενθουσιάζεται που μάθαινε κάτι καινούργιο. «Πάλι αγράμματος πιάστηκα» μονολόγησα και έσπευσα στον Μπαμπινιώτη, στον Δημητράκο και στον Σταματάκο για να επιβεβαιώσω για μία ακόμη φορά πόσο αμόρφωτοι είμαστε και πόσο πάσχει το σύστημα Παιδείας. Αλλά και πόσοι άνθρωποι πετάνε τις πιο μεγαλοπρεπείς παπάρες με τόση βεβαιότητα και αυτοπεποίθηση που σε προβληματίζουν ακόμη και για τα στοιχειώδη σε σημείο που να χάνεις τον αυτοσεβασμό σου.

Η ημέρα του Αγίου Νικολάου κύλησε πάλι ως επέτειος της δολοφονίας τού Αλέξη, αλλά με διαφορετικό ύφος. Διαπληκτισμοί των «δημοκρατών» με τους αστυνομικούς τού «αυταρχικού» κράτους που είχαν πάρει εντολές να μην επιτρέψουν συναθροίσεις λόγω κορωναϊού. Καθότι, ως γνωστόν, οι «δημοκράτες» ούτε κολλάνε ούτε μεταδίδουν τον ιό. Απόδειξη η συγκέντρωση 20.000 νοματαίων έξω από το Εφετείο την ημέρα απαγγελίας της απόφασης της ΧΑ. Από τους πρώτους και ο Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, ο οποίος απαγορεύεται να ερωτάται τί δουλειά κάνει, διότι αυτή η ερώτηση είναι χυδαία απευθυνόμενη σε άεργο.

Κάποιον δικηγόρο απείλησαν οι αστυνομικοί με σύλληψη, οπότε εκείνος ρώτησε «Έχετε εντολή να συλλάβετε δικηγόρο;». Γιατί ρε φίλε, τί είμαστε εμείς οι δικηγόροι και δεν μπορούν να μας συλλάβουν; Δεν είμαστε άνθρωποι που είναι ενδεχόμενο να παραβιάσουμε τους νόμους, μολονότι είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να τους τηρούμε δίνοντας το παράδειγμα; Δηλαδή, αν ήσουν χασάπης, θα ρώταγες «έχετε εντολή να συλλάβετε χασάπη;». Σαν πολύ ψηλά δεν έχουμε πάρει τον αμανέ, επειδή έχουμε Προεδράρα τον Βερβεσό που είναι και σεισμός;

Άδικος ο χαμός τού Αλέξη από χέρι ανεγκέφαλου αστυνομικού. Και του Φύσσα από χέρι ανεγκέφαλου χρυσαυγίτη, Ο χαμός τού Κατσίφα; Αλλά ξέχασα, οι δολοφόνοι του είναι Αλβανοί αστυνομικοί και εκείνος ήταν φασίστας. Όπως φασίστες ήταν ο Φουντούλης και ο Καπελώνης. Και στο κάτω κάτω αυτούς δεν τους σκότωσαν αστυνομικοί, ώστε να τους συμπαθήσουμε, να διαδηλώσουμε στη μνήμη τους, να αποθέσουμε ένα λουλούδι στον τόπο της δολοφονίας κ.λπ.

Αυτοί οι «δημοκράτες» πολύ μού θυμίζουν τον ναζιστή Λαγό. Ίδια συμπεριφορά με διαφορετικό περιτύλιγμα.

Στο μεταξύ, αφού άκουσα την ετυμολογία του «διαλογισμού», πήγα και αγόρασα το βιβλίο για τη δολοφονία του Άλντο Μόρο. Μαζί με το βιβλίο χάριζαν την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Ξεφυλλίζοντάς την στάθηκα σε χρονογράφημα του Νίκου Δήμου για μία γάτα που ξέφυγε από το σπίτι του, που γύρισε τραυματισμένη, που την πήγε στον κτηνίατρο και την έσωσε, που είχε προβλήματα υγείας [βρογχίτιδα, δυσπεψία κ.λπ.] και τελικά ψόφησε. Δεν κατάλαβα το νόημα του πονήματος. Μόνον αναρωτήθηκα, αν πληρώνεται για να γράφει, και πετάχτηκα σε άλλη σελίδα, όπου ο Οδυσσέας Ιωάννου έγραφε για τον Μαραντόνα. Ανέφερε τα αρνητικά σημεία τής προσωπικότητός του, αλλά μνημόνευε και αυτά που μας έκαναν να τον θαυμάζουμε. Δεν κατάλαβα το βαθύτερο νόημα του πονήματος. Κι’ αυτός πληρώνεται για να γράφει;

Διάβασα και για την οικονομία και για το εμβόλιο, άκουσα τα ίδια από την τηλεόραση και μελαγχόλησα. Είναι το εμβόλιο ασφαλές; Γιατί εκφράζονται αμφιβολίες από ειδήμονες; Δεν μου έφθαναν όλα τ’ άλλα, έχω τώρα και άλλο δίλημμα: να εμβολιασθώ ή να μην εμβολιασθώ;

Εντάξει, δεν έγινε και τίποτε. Μια ζωή ύφεση έχουμε, ανεργία, φοροδιαφυγή, υπερφορολόγηση, λαθρεμπόριο, αρπαχτές, υπερδανεισμό, αναξιοκρατία, λαμογιά, γραφειοκρατία στα ύψη χάρη στα Μνημόνια, στρατευμένη Δικαιοσύνη, συντάξεις στα 40, στα 45, στα 50, στα 60, απονομή συντάξεων σε 4 χρόνια, αργυρώνητα ΜΜΕ, τραμπουκισμούς, μίζες, ληστείες, κλοπές, λαθροχειρία, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, διαφθορά, πωλητική αλαζονεία, λαθροεισβολή, τουρκικές απειλές, ΜΚΟ, αλλά κάθε 4 χρόνια ψηφίζουμε τον καταλληλότερο να μας κυβερνήσει. Εκεί να δεις δίλημμα. Ποιός είναι πιο μαλάκας να τον ψηφίσω; Να λείπουν, λοιπόν, τα παράπονα. Και πολύ μας είναι. Αλλά καλόν είναι πού και πού να πλησιάζουμε τη σκέψη του Δία, δηλαδή, να διαλογιζόμεθα, ώστε μετά βεβαιότητος να διαολιζόμεθα [το «διαολίζομαι» εκ της ολιστικής σκέψης του Δία].

Σώτος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου