Περί αρχαίων ελληνικών

 
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

         Ένας πολύ καλός φίλος είχε την  έμπνευση  να μου δωρίσει προχθές το βιβλίο «It’s all Greek». Κατά κυριολεξία «Τα πάντα είναι ελληνικά». Αλλά θα μπορούσε κανείς να πει, ότι ο τίτλος παραπέμπει και στη γνωστή αγγλική έκφραση «It’s all Greek to me», αντίστοιχη της ελληνικής «Αυτά είναι κινέζικα για μένα», η οποία χρησιμοποιείται, για να υποδηλώσει, ότι....

κάτι είναι ακατάληπτο στον ομιλούντα. Ευτυχώς που οι «μορφωμένοι» δεν τη χρησιμοποιούν μεταφρασμένη από τα αγγλικά ως «αυτά είναι ελληνικά για μένα», όπως κάνουν π.χ.  με το «πάρε το χρόνο σου» [take your time] αντί «με την ησυχία σου» ή το «ψάχνεις βελόνες στ’ άχυρα» [looking for needles in the hay] αντί «ψάχνεις ψύλλους στ’ άχυρα».

         Είναι παγκοίνως γνωστό, ότι καθημερινά συναντούμε λέξεις που χρησιμοποιούν οι ομιλούντες την αγγλική σε απ’ ευθείας μεταγραφή  από την ελληνική. Π.χ. systematically, dramatically, sporadic, phantastic. Προ ημερών άκουσα τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο των πΗΠΑ Τζο Μπάϊντεν να αναφέρεται σε typical thing. Είναι γνωστή και η ομιλία του Ξενοφώντος Ζολώτα στα αγγλικά, η οποία ήταν γραμμένη αποκλειστικά με αγγλοποιημένες ελληνικές λέξεις.

         http://www.mixanitouxronou.gr/i-thrilikes-omilies-tou-xenofontos-zolotas-sta-anglika-chrisimopiontas-mono-ellinikes-lexis/

           Ιδού  και παρόμοιo άρθρο που δημοσιεύθηκε προ ετών σε βρεταννικό περιοδικό τέχνης:

          «The genesis of classical drama was not symptomatic. An euphoria of

charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies. The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama. Eventhrough the theatres were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear.
Many epistemologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics, can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today. There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc.
The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes. Some theatrics episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, homophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis, skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled. It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism.» ια διάβασμα.

             Είναι, επίσης, γνωστό ότι το 99,99% της ιατρικής ορολογίας αποτελεί καθαρά αντιγραφή της ελληνικής. Δεν είναι, όμως, γνωστό, ότι αγγλικές λέξεις όπως alimony [διατροφή], hallucinate [έχω παραισθήσεις], marmalade [μαρμελάδα] προέρχονται από την ελληνική, όπως μας εξηγεί ο συγγραφέας αυτού του εκπληκτικού βιβλίου, μέσα από το οποίο πληροφορούμεθα και την καταγωγή πολλών  λέξεων που χρησιμοποιούμε καθημερινά χωρίς να γνωρίζουμε την πραγματική προέλευσή τους.  

            Αυτά για όσους διακηρύσσουν, ότι τα αρχαία ελληνικά είναι μία νεκρή γλώσσα, εξ ου και κατάφεραν να την εκπαραθυρώσουν  από τη σχολική διδασκαλία. Ίσως ξέρουν περισσότερα από όσα ο τιτάνας των γραμμάτων Ι. Κακριδής που έγραφε

https://www.greek-language.gr/greekLang/files/document/kakridis.pdf

         Αγοράστε, λοιπόν, το βιβλίο και ρουφήξτε το. Τώρα που είσθε έγκλειστοι λόγω πανδημίας και έχετε χρόνο για διάβασμα βομβαρδιζόμενοι από τα lockdown, delivery και click away των πασχόντων και από λεξιπενία πωλητικών μας.  Και να μην ξεχνάμε τη Ζουρλάρειο ρήση «Δεν πειράζει, αν χάσουμε μερικά νησιά. Θα τα ανακαταλάβουμε. Τη γλώσσα μας να μη χάσουμε».   

Σώτος

Υ.Γ. Πρόκειται για ένα βιβλίο που με συνέγειρε όσο με συνέγειρε το βιβλίο του αείμνηστου Βλάση Γωγούση «Γιατί δεν αυτοκτόνησες;». Και αυτό το βιβλίο συνιστώ εκθύμως να διαβάσετε τώρα που έχετε άφθονο [άπλετο που λένε οι μορφωμένοι] χρόνο. Για να διαπιστώσετε πόσο ηλίθιοι είναι όσοι αντιπαρατίθενται σήμερα με επιχειρήματα τύπου «ή εμείς ή αυτοί» κολλημένοι στα γεγονότα της δεκαετίας του ΄40 και του καταστροφικού εθνικού σπαραγμού, τον οποίον επιμένουν να φέρνουν στη μνήμη των μεγαλυτέρων δηλητηριάζοντας τις ψυχές των νεοτέρων.