H στοχοποίηση όσων νοσούν από κορωνοϊό, κρύβει κάποιες φορές τύπους που νοσταλγούν "Σπιναλόγκες"

Οι επιθέσεις σε φορείς του ιού και ύποπτα κρούσματα πληθαίνουν, ξυπνώντας μνήμες από μια κοινωνία που με ευκολία σήκωνε το δάχτυλο και στιγμάτιζε κόσμο. 

 

Πολύ πρόσφατα επίσης, μια διαδικτυακή γύρα θα σε ενημέρωνε για την περίπτωση μιας 24χρονης που νόσησε στη Ρόδο κι η οποία δέχθηκε απειλές και bullying λόγω της κατάστασης της, επειδή την δημοσιοποίησε μέσω facebook. 

Για άλλη μια φορά, ενεργοποιήθηκαν τα κανιβαλιστικά και μισανθρωπικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας, στην οποία τρυπώνουν καθημερινά άτομα, που ψάχνουν λίγη ανθρώπινη σάρκα να κατασπαράξουν. 

 Εκεί έξω λοιπόν, κυκλοφορεί ένας συγκεκριμένος ανθρωπότυπος, που είναι πολύ ευαίσθητοι, αγγίζοντας τα όρια της ευθιξίας, με όσους νομίζουν ότι δεν είναι υπεύθυνοι και δεν τηρούν τις οδηγίες των ειδικών. Συχνά θα καταλάβουν το διαδίκτυο ή τις παρέες, ως οι εκφραστές της λογικής και νηφάλιας στάσης, απέναντι στην κατάσταση που βιώνουμε. Πολύ σύντομα όμως, θα μπαρουτιαστούν και θα τους δεις να εξοργίζονται απέναντι, στους ανεύθυνους που θέτουν σε κίνδυνο το κοινό καλό. Θα είναι οι πρώτοι που θα σηκώσουν την πέτρα εναντίον τους, εκκινώντας έναν "διαδικτυακό λιθοβολισμό", που πολύ σύντομα θα ξεφύγει από τα όρια της παρατήρησης, της αντίθετης άποψης, της σύστασης με πρόταγμα τη λογική που τους διακατέχει. 

Αν μπεις στη διαδικασία του ψυχογραφήματος, θα δεις πως ανεξάρτητα των πολιτικών πεποιθήσεων που ακολουθούν τον καθένα, τέτοιοι εκφραστές της "νηφαλιότητας", που κυκλοφορούν με πέτρες στις τσέπες τους για παν ενδεχόμενο, ευδοκιμούν σήμερα κι είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός.

 Σίγουρα, η πανδημία κι όσα έφερε ο κορονοϊός στον δρόμο μας, επιβάλλουν αυστηρά υγειονομικά μέτρα, που θα αποτρέψουν τη διασπορά του ιού. Δεν θα σε ταϊσουμε ψεκασμένη τροφή για κατασκευασμένους ιούς, υποτιμώντας την COVID-19, που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 700 χιλιάδες άτομα. Προφανώς, θα ακολουθήσουμε τις συμβουλές των ειδικών επιστημόνων και θα αποφεύγουμε περιττούς εναγκαλισμούς, συνωστισμό και λοιπές μαζικές συναθροίσεις, γιατί το οφείλουμε ως μια αλληλέγγυα κίνηση σε όλες τις ευπαθείς ομάδες γύρω μας και τα αγαπημένας μας πρόσωπα. 

 Κάποιοι όντως μπορεί να μην πρόσεξαν, ή ακόμη και να πρόσεξαν, κόλλησαν από κάποιον ασυμπτωματικό που δεν είχε εκδηλώσει πυρετό, βήχα κτλ. Αυτό, δεν σημαίνει ότι αυτόματα πετάμε τους νοσούντες στον Καιάδα, φορτώνοντας τους, όλα τα δεινά που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Δεν ξερνάμε θυμό και μπινελίκια, απειλές κι εκφοβισμούς, απέναντι σε αυτούς που έχουν να αντιμετωπίσουν έναν ύπουλο ιό. Το εύκολο ανάθεμα του: "καλά να πάθουν", ενεργοποιείται συχνά σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αναπαράγοντας μισανθρωπικές, σεξιστικές και ομοφοβικές πεποιθήσεις ετών, μηρυκάζοντας πότε ότι: "τα ήθελε ο κώλος της", πότε: "να μην προκαλεί όμως κι αυτός κοτζάμ άντρας", πότε: "να τους πετάξουμε στα ξερονήσια μπας κι ησυχάσουμε", υπάρχει κι ανακυκλώνεται ειδικά στα social media και το ίντερνετ όπου η πρόσβαση είναι πλέον πανεύκολη για τον καθένα.

 Εκεί θα φυτρώσουν συμπεριφορές, που θα σηκώσουν το δάχτυλο και θα δείξουν με διάθεση στιγματισμού, εκείνον που νόσησε, ως αποδιοπομπαίο τράγο μιας κοινωνικής ομάδας, νοικοκυραίων που προσέχουν και δεν θέλουν αποκλίνοντες κοντά τους. 

Το αφήγημα είναι γνωστό και προσαρμόζεται σε κάθε περίσταση. Άλλοτε στη δίνη του κυκλώνα θα μπουν, μετανάστες, άλλοτε χρήστες ναρκωτικών, άλλοτε γυναίκες που εκδίδονται, για να ζήσουν. 

Τώρα, το μένος μας, έχει μεταφερθεί στην ομάδα, όσων κόλλησαν κορονοϊό κι απειλούν τη ζωή μας. Όπως συνέβη παλαιότερα με τους ομοφυλόφιλους και το Aids, με τις οροθετικές ιερόδουλες. Μην αρχίσεις, να μας την πέφτεις στα σχόλια για συμψηφισμούς και γενικεύσεις, γιατί σου έχουμε γλαρόσουπα. Γυρνώντας στο πρώτο ενικό, δεν πρόκειται να το κάνω αυτό, απλά μοιράζομαι τον προβληματισμό μου, για την άυξηση των περιπτώσεων, ανθρώπων που στοχοποιούνται αυτή τη φορά λόγω κορονοϊού. Αναφέρομαι σε εκείνους που νοσταλγούν τα λεπροκομεία και τις Σπιναλόγκες, ως εξορία και τιμωρία, όσων βρέθηκαν θετικοί σε έναν επιβλαβή ιό. Πριν σηκώσουμε το δάχτυλο λοιπόν, με ευκολία για να δείξουμε τον φορέα, ως μολυσμένο κι επικίνδυνο, ας θυμηθούμε ότι κάθε φορά που αυτό συμβαίνει, τα υπόλοιπα δάχτυλα, δείχνουν τον εαυτό μας. 

  πηγή