Γράφει ο Μήτσος ο Τούφας
Παλαιόθεν να πούμε, κι όσοι έχουνε ζήσει κατά επαρχία μεριά θα τόχουνε δει. Ητο σύνηθες το φαινόμενο του καταφορτωμένου γαϊδάρου όπου δεν μπόραγε ή απέ το βάρος ή απέ την ....
εξάντλησις να κάνει βήμα παραπέρα, να κονηθεί και το αφεντικό από πάνω να μπινελικιάζει και να βαράει με το παλούκι άνευ έλεος.
Έβλεπα πο λέτε τα πανηγύρια των αριστερών , λέμε και καμιά μαλακία μέσα μέσα, κυβερνώντων μας περί τη συμφωνία των Πρεσπών, την πρεμούρα τους να τη τελέψουν , τη προσπάθεια τους να μας πείσουσι περί τα καλά του ξεπωλήματος, έβλεπα τη μούγκα στη στρούγκα και τις ανέξοδες στρακαστρούκες ούλου του πολιτικού μας σεστήματος , της εκκλησίας, των πλερωμένων παπαγαλακίων της ενημέρωσις (ίσα) , τα συχαρίκια των φίλων και συμμάχων μας ,το δεκανίκι των ΜΑΤ στους ''λίγους γραφικούς φασίστες που διαμαρτύρονται ασκόπως'' , την ουρά στα σκέλια της διανόησις του τόπου μας(εξόν του μεγάλου κι εδώ, Μίκη) και μούρθε στο μυαλό η παραπάνω εικόνα με τον γάιδαρο.
Βάλτε σεις τώρα τους ρόλους , ευκολάκι είναι και πάμε παρακάτου.
Επειδής τυγχάνω διαμετρικά αντίθετος με όσα ούλοι αυτοί οι εθνομηδενιστές κάνουν και με όσα οι υπόλοιποι σιωπηλοί συμφωνούντες ανέχονται, θα πω το εξής και αμαρτία ουκ έχω.
Κατανοώ ρε μόρτες πως ούλο αυτό το καραγκιοζιλίκι σας περί το ''Μακεδονικό '' δεν είναι παρά ένα μέρος του γενικότερου κόλπου που παίζεται.
Σακουλεύτηκα πως φτιάχνετε έναν καινούργιο κόσμο , παγκόσμιο , να πούμε, όπου θα υπάρχουσι τάξεις δύο.
Καταλαβαίνω ρε ερίφηδες πως οι δυο αυτές τάξεις που διαμορφώνετε, θάναι μία των αφεντικών με το κοντουρούπι στα χέρια και μια των εξαντλημένων γαιδάρων. Η σχέσεις αναμετάξυ των θάναι πανομοιότυπη του ως άνω παραδείγματος.
Γνώμες , απόψεις, και λοιπά χαζά των απέ κάτω δεν ρωτώνται και δεν λαμβάνονται υπ όψιν , δέτε και δημοψήφισμα. Κατά καιρούς θα πέφτουν και τίποτις στρακαστρούκες στον αέρα περί τον τζερτζελέ , βλέπε Μητσοτάκης, έτσι απλά να ηρεμούν κι οι αγριογάιδαροι πριν τους μπουρντίσουν είτε με τα δημοκρατικά πλέον ΜΑΤ είτε άνευ και ησυχάσουν επιτέλους κι αυτοί, να γένεται η δολειά άνευ προσκόμματα.
Δεν ξέρω ρε μόρτες αν και γένομαι αντιληπτός ένεκα τάχω κοπανήσει κατ ολίγον τι και βλέπω την μαντάμ Δεσποινάκι να μου κοπανεί την πόρτα κατάμουτρα.
Τάξεις δυο το λοιπόν . Αφεντικά και γάιδαροι
Σ αυτόν τον νέο ουμανιστικό κόσμο το λοιπόν μάγκες ,για μας τους γαιδάρους, εθνικισμοί , πατρίδες , σύνορα ,σημαίες, γλώσσες, ιστορίες, ήθη , έθιμα ,θρησκείες και δεν συμμαζεύεται, κρίνονται ζημιογόνα και απορρίπτονται μετά βδελυγμίας.
Για τους από πάνω μπαίνουν στο συρτάρι και θα ανασυρθούν όταν τα χρειαστούν πάλι.
Οι διαφωνούντες, βαφτίζονται γραφικοί, ακροδεξιοί, φασίστες και πατάσσονται ανελέητα.
Ποιοί οι ιδανικοί να κάνουν τις παραπάνω συμφωνίες πο λέγαμε;
Μα οι αριστεροί, οι λάιτ κατά προτίμησαν.
Είναι ''λαϊκοί'' δεν φοράνε και γραβάτες , ξύπνιοι , δυνατοί στο μπαλαμούτι, αν τους δώσεις και τις συνθήκες με ιδεολογικά άλλοθι και τέτοια γίνονται άπαικτοι, ξέρουν να κάνουν κοπάδι τους γαιδάρους να μη γκαρίζουν και τσινάνε , έχουν την ''ιδεολογική ηγεμονία 40 χρόνια τώρα, άρα καβάλα στο σαμάρι'', θα κάνουν λοιπόν αναίμακτα τη δουλειά . Νομίζω;
Οι άλλοι οι δεξιοί πατριώτες'';
Πάντα ήσαντε λίγοι μπρος τις μεγάλες προκλήσεις και διαβάστε ιστορία περί του λόγου μου το αληθές.
Τι μένει;
Οι γραφικοί που προαναφέραμε όπου είναι θέμα χρόνου να το βουλώσουν κι αυτοί.
Μα θριαμβολογούν κάτι παρτάλια τύπου Καρανίκα που νομίζουν ότι είναι καβάλα στο σαμάρι κι εξαγριώνουν .
Ε ας θριαμβολογούν. Παρτάλια είναι. Εξ άλλου ποιός δίνει σημασία στους ντάβανους και τις αλογόμυγες ;
Έμεινα λεπόν γω ο Μήτσος να κοιτώ τα σημεία των καιρών και να μου πατάν όποιον κάλο πονάει πιότερο άπαξ και δεν συμμορφωθώ προς τις υποδείξεις της περιβόητης νέας τάξης πραγμάτων.
Μάταια ξηγώ ότι δεν έχω τίποτις με κανέναν γείτονα , δε θέλω καμιά πατρίδα τους , γουστάρω φιλίες και σούξου μούξου , δεν διεκδικώ ιστορίες , γλώσσες, εθνικές ταυτότητες ,αλλά δε γουστάρω να δώκω και τίποτις απ αυτά που ανήκουν σ αυτό τον λαό και σ αυτόν τον τόπο κάτι χιλιετίες τώρα και ποτίστηκαν με πόνο, ιδρώτα και αίμα. Ειναι τεράστια η ευθύνη απέναντι στους νεκρούς μας , απέναντι στα παιδιά μας
Μάταια.
Ερχεται δω πάλι ο κάθε Καρανίκας και με λέει εθνίκι και ξεπερασμένο που δεν μοστράρω προοδευτικότης ,αυτοδιάθεσις και μεγαλοψυχία και άλλα τέτοια θολά και όμορφα σαν κι αυτά που πουλάνε τα παρτάλια του είδους του.
Ε δεν τόχω ρε μεγάλε. Δεν είμαι και έμπορας δηλαδή να πουλάω ιερά και όσια να πάρω μη μείωση στις συντάξεις και αν. Είναι πως αξιολογεί τα πράματα ο πάσα εις και τι σύστεμα αξιών κουβαλάει.
Και ποιανού το χαβά χορεύεις και ποιος βαρεί το νταούλι και ποιος παριστάνει τη μαϊμού χοροπηδώντας για λίγο φαί ή λίγη εξουσία να πούμε.
Την απανθίστηκα πως σ αύτη τη συμφωνία όπως και στις άλλες που γίνανε ή σ αυτές που θα γενούν, πάντα εγώ θάμαι ο εξαντλημένος και καταφορτωμένος γάιδαρος και εσείς , εννοώ την τάξη σας , κλίκα σας , ράτσα σας , όπως θες πέστο, θα βαράτε ασταμάτητα με το κουντορούπι απέ πάνω για ένα βήμα ακόμα .
Βαράτε λοιπόν όσο και όπως νομίζετε , κάντε τις συμφωνίες σας όπως γουστάρετε και μη ρωτάτε τα γαϊδούρια σαν και μένα. Γάϊδαρος είμαι .Δικαιούμαι νάχω άποψις;
Ξεχάστε ότι ανάμεσα στα σκέλια μου έχω ένα μαρκούτσι μετά συγχωρήσεως νααα!!!! και τρέμετε την ώρα, δεξιά κι αριστερά λαμόγια, όπου θ αρχέψω να ψάχνω καλοταϊσμένους κώλους.
Ο μη συμφωνών
Μήτσος Τούφας
ΥΓ. Το πιο τραγικό προσώπατο των ημερώνε είναι ο Καμμένος παιδιά. Μοιάζει με κάτι χήρες που κλαίνε τον μακαρίτη την ώρα που πηδιούνται και όσο αβέρτα πηδιούνται τόσο περσότερο τον κλαίνε. Είναι τραγικό δηλαδής.
Παλαιόθεν να πούμε, κι όσοι έχουνε ζήσει κατά επαρχία μεριά θα τόχουνε δει. Ητο σύνηθες το φαινόμενο του καταφορτωμένου γαϊδάρου όπου δεν μπόραγε ή απέ το βάρος ή απέ την ....
εξάντλησις να κάνει βήμα παραπέρα, να κονηθεί και το αφεντικό από πάνω να μπινελικιάζει και να βαράει με το παλούκι άνευ έλεος.
Έβλεπα πο λέτε τα πανηγύρια των αριστερών , λέμε και καμιά μαλακία μέσα μέσα, κυβερνώντων μας περί τη συμφωνία των Πρεσπών, την πρεμούρα τους να τη τελέψουν , τη προσπάθεια τους να μας πείσουσι περί τα καλά του ξεπωλήματος, έβλεπα τη μούγκα στη στρούγκα και τις ανέξοδες στρακαστρούκες ούλου του πολιτικού μας σεστήματος , της εκκλησίας, των πλερωμένων παπαγαλακίων της ενημέρωσις (ίσα) , τα συχαρίκια των φίλων και συμμάχων μας ,το δεκανίκι των ΜΑΤ στους ''λίγους γραφικούς φασίστες που διαμαρτύρονται ασκόπως'' , την ουρά στα σκέλια της διανόησις του τόπου μας(εξόν του μεγάλου κι εδώ, Μίκη) και μούρθε στο μυαλό η παραπάνω εικόνα με τον γάιδαρο.
Επειδής τυγχάνω διαμετρικά αντίθετος με όσα ούλοι αυτοί οι εθνομηδενιστές κάνουν και με όσα οι υπόλοιποι σιωπηλοί συμφωνούντες ανέχονται, θα πω το εξής και αμαρτία ουκ έχω.
Κατανοώ ρε μόρτες πως ούλο αυτό το καραγκιοζιλίκι σας περί το ''Μακεδονικό '' δεν είναι παρά ένα μέρος του γενικότερου κόλπου που παίζεται.
Σακουλεύτηκα πως φτιάχνετε έναν καινούργιο κόσμο , παγκόσμιο , να πούμε, όπου θα υπάρχουσι τάξεις δύο.
Καταλαβαίνω ρε ερίφηδες πως οι δυο αυτές τάξεις που διαμορφώνετε, θάναι μία των αφεντικών με το κοντουρούπι στα χέρια και μια των εξαντλημένων γαιδάρων. Η σχέσεις αναμετάξυ των θάναι πανομοιότυπη του ως άνω παραδείγματος.
Γνώμες , απόψεις, και λοιπά χαζά των απέ κάτω δεν ρωτώνται και δεν λαμβάνονται υπ όψιν , δέτε και δημοψήφισμα. Κατά καιρούς θα πέφτουν και τίποτις στρακαστρούκες στον αέρα περί τον τζερτζελέ , βλέπε Μητσοτάκης, έτσι απλά να ηρεμούν κι οι αγριογάιδαροι πριν τους μπουρντίσουν είτε με τα δημοκρατικά πλέον ΜΑΤ είτε άνευ και ησυχάσουν επιτέλους κι αυτοί, να γένεται η δολειά άνευ προσκόμματα.
Δεν ξέρω ρε μόρτες αν και γένομαι αντιληπτός ένεκα τάχω κοπανήσει κατ ολίγον τι και βλέπω την μαντάμ Δεσποινάκι να μου κοπανεί την πόρτα κατάμουτρα.
Τάξεις δυο το λοιπόν . Αφεντικά και γάιδαροι
Σ αυτόν τον νέο ουμανιστικό κόσμο το λοιπόν μάγκες ,για μας τους γαιδάρους, εθνικισμοί , πατρίδες , σύνορα ,σημαίες, γλώσσες, ιστορίες, ήθη , έθιμα ,θρησκείες και δεν συμμαζεύεται, κρίνονται ζημιογόνα και απορρίπτονται μετά βδελυγμίας.
Για τους από πάνω μπαίνουν στο συρτάρι και θα ανασυρθούν όταν τα χρειαστούν πάλι.
Οι διαφωνούντες, βαφτίζονται γραφικοί, ακροδεξιοί, φασίστες και πατάσσονται ανελέητα.
Ποιοί οι ιδανικοί να κάνουν τις παραπάνω συμφωνίες πο λέγαμε;
Μα οι αριστεροί, οι λάιτ κατά προτίμησαν.
Είναι ''λαϊκοί'' δεν φοράνε και γραβάτες , ξύπνιοι , δυνατοί στο μπαλαμούτι, αν τους δώσεις και τις συνθήκες με ιδεολογικά άλλοθι και τέτοια γίνονται άπαικτοι, ξέρουν να κάνουν κοπάδι τους γαιδάρους να μη γκαρίζουν και τσινάνε , έχουν την ''ιδεολογική ηγεμονία 40 χρόνια τώρα, άρα καβάλα στο σαμάρι'', θα κάνουν λοιπόν αναίμακτα τη δουλειά . Νομίζω;
Οι άλλοι οι δεξιοί πατριώτες'';
Πάντα ήσαντε λίγοι μπρος τις μεγάλες προκλήσεις και διαβάστε ιστορία περί του λόγου μου το αληθές.
Τι μένει;
Οι γραφικοί που προαναφέραμε όπου είναι θέμα χρόνου να το βουλώσουν κι αυτοί.
Μα θριαμβολογούν κάτι παρτάλια τύπου Καρανίκα που νομίζουν ότι είναι καβάλα στο σαμάρι κι εξαγριώνουν .
Ε ας θριαμβολογούν. Παρτάλια είναι. Εξ άλλου ποιός δίνει σημασία στους ντάβανους και τις αλογόμυγες ;
Έμεινα λεπόν γω ο Μήτσος να κοιτώ τα σημεία των καιρών και να μου πατάν όποιον κάλο πονάει πιότερο άπαξ και δεν συμμορφωθώ προς τις υποδείξεις της περιβόητης νέας τάξης πραγμάτων.
Μάταια ξηγώ ότι δεν έχω τίποτις με κανέναν γείτονα , δε θέλω καμιά πατρίδα τους , γουστάρω φιλίες και σούξου μούξου , δεν διεκδικώ ιστορίες , γλώσσες, εθνικές ταυτότητες ,αλλά δε γουστάρω να δώκω και τίποτις απ αυτά που ανήκουν σ αυτό τον λαό και σ αυτόν τον τόπο κάτι χιλιετίες τώρα και ποτίστηκαν με πόνο, ιδρώτα και αίμα. Ειναι τεράστια η ευθύνη απέναντι στους νεκρούς μας , απέναντι στα παιδιά μας
Μάταια.
Ερχεται δω πάλι ο κάθε Καρανίκας και με λέει εθνίκι και ξεπερασμένο που δεν μοστράρω προοδευτικότης ,αυτοδιάθεσις και μεγαλοψυχία και άλλα τέτοια θολά και όμορφα σαν κι αυτά που πουλάνε τα παρτάλια του είδους του.
Ε δεν τόχω ρε μεγάλε. Δεν είμαι και έμπορας δηλαδή να πουλάω ιερά και όσια να πάρω μη μείωση στις συντάξεις και αν. Είναι πως αξιολογεί τα πράματα ο πάσα εις και τι σύστεμα αξιών κουβαλάει.
Και ποιανού το χαβά χορεύεις και ποιος βαρεί το νταούλι και ποιος παριστάνει τη μαϊμού χοροπηδώντας για λίγο φαί ή λίγη εξουσία να πούμε.
Την απανθίστηκα πως σ αύτη τη συμφωνία όπως και στις άλλες που γίνανε ή σ αυτές που θα γενούν, πάντα εγώ θάμαι ο εξαντλημένος και καταφορτωμένος γάιδαρος και εσείς , εννοώ την τάξη σας , κλίκα σας , ράτσα σας , όπως θες πέστο, θα βαράτε ασταμάτητα με το κουντορούπι απέ πάνω για ένα βήμα ακόμα .
Βαράτε λοιπόν όσο και όπως νομίζετε , κάντε τις συμφωνίες σας όπως γουστάρετε και μη ρωτάτε τα γαϊδούρια σαν και μένα. Γάϊδαρος είμαι .Δικαιούμαι νάχω άποψις;
Ξεχάστε ότι ανάμεσα στα σκέλια μου έχω ένα μαρκούτσι μετά συγχωρήσεως νααα!!!! και τρέμετε την ώρα, δεξιά κι αριστερά λαμόγια, όπου θ αρχέψω να ψάχνω καλοταϊσμένους κώλους.
Ο μη συμφωνών
Μήτσος Τούφας
ΥΓ. Το πιο τραγικό προσώπατο των ημερώνε είναι ο Καμμένος παιδιά. Μοιάζει με κάτι χήρες που κλαίνε τον μακαρίτη την ώρα που πηδιούνται και όσο αβέρτα πηδιούνται τόσο περσότερο τον κλαίνε. Είναι τραγικό δηλαδής.