από τον Σωτήριο Καλαμίτση
Κυρίες και κύριοι,
Σας ομιλώ από την πρωτεύουσα του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, όπου έχει μεταφερθεί η έδρα αρκετών μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων λόγω του ισχύοντος ευνοϊκού φορολογικού συστήματος που επιτρέπει στους 549.700 κατοίκους του να ευημερούν και....
να έχουν το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα του πλανήτη.
Εθνικό σύνθημα του κράτους είναι το «Mir wëlle bleiwe wat mir sinn», ήτοι «Ευχόμαστε να παραμείνουμε αυτό που είμαστε». Κάτι ανάλογο [;] του δικού μας «Ελευθερία ή Θάνατος». Και εμείς ευχόμαστε στους υπηκόους του Μεγάλου Δούκα να παραμείνουν αυτό που είναι, με την ελπίδα ότι και αυτοί θα μας επιτρέψουν να παραμείνουμε αυτό που είμαστε. Βέβαια, εδώ δεν θα δείτε πουθενά εικόνες ή αγάλματα ηρώων τύπου Αθανάσιου Διάκου, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Κώστα Ηλιάκη και χιλιάδων άλλων που έχουν ποτίσει τον τόπο μας με καντάρια αίματος. Δεν τους χρειάσθηκε ποτέ το κράτος αυτό, αφού οι κάτοικοί του φρόντιζαν τις δουλειές τους και δεν είχαν στη γειτονιά τους λαούς που εποφθαλμιούν την ακεραιότητα του και την ελευθερία των κατοίκων του. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Χίτλερ δεν αγκομάχησε να το καταλάβει. Τους κατέλαβε την 10.05.1940 εντός ωρών και τους άφησε ανενόχλητους να είναι αυτό που είναι.
Η οικονομία του κράτους στηρίζεται στις υπηρεσίες σε συντριπτικό ποσοστό. Χαρτούρα δηλαδή.
Το κράτος τούτο έχει να επιδείξει μεγάλες προσωπικότητες με προεξάρχουσα αυτή του κ. Τζάνκερ [από το αγγλικό junk], πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου, ο οποίος προΐσταται σήμερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα φιλίας και αγάπης προς τον πρώην Έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον Ντέπιουτη αυτού. Θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτόν τον καιρό, αλλά οι κάτοικοι της Ελλάδος δεν τον βοηθούν. Εξέλεξαν πρωθυπουργό τον Τσίπρα, ο οποίος είναι πολύ καλός και τον εμπιστεύεται ο κ. Τζάνκερ, αλλά έχει ένα κόμμα abnormal, όπως μας ενημέρωσε προχθές. Άρα, κάτι πρέπει να κάνει ο Τσίπρας για να λύσει αυτό πρόβλημα και να ευχαριστήσει τον κ. Τζάνκερ. Θα μπορούσε π.χ. να σχηματίσει κυβέρνηση με τον Ποτάμη, ο οποίος τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα αγάπης προς ο,τιδήποτε το μη ελληνικό, εξ ου και είναι επί κεφαλής ενός κόμματος απολύτως normal. Άλλη λύση είναι να μεταπηδήσει ο Τσίπρας στο Ποτάμι παίρνοντας μαζί του μεγάλο μέρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε με τη συγχώνευση να ιδρυθεί το μεγάλο ευρωπαϊκό κόμμα «Νέα Βουστάσια».
Υπενθυμίζω ότι ο κ. Τζάνκερ είχε δηλώσει προ των εκλογών της 25.01.2015 ότι επιθυμία του είναι να του στείλει ο ελληνικός λαός «οικεία πρόσωπα» ως συνομιλητές/διαπραγματευτές. Δυστυχώς, δεν εισακούσθηκε και τώρα αντιμετωπίζει για πρώτη φορά στη ζωή του τεράστιο πρόβλημα.
Αλλά με συγχωρείτε που διακόπτω την ανταπόκριση, καθώς βλέπω στον ορίζοντα να πετάει ένα C-130. Θεέ και Κύριε. Έχει το Δουκάτο τέτοια αεροσκάφη; Να τα κάνει τί; Μάλλον διερχόμενο θα ’ναι από κάποια αμερικανική βάση στη γειτονική Γερμανία. Ναι κυρίες και κύριοι, στη Γερμανία σταθμεύουν ακόμη 55.000 αμερικανοί στρατιώτες. Αλλά, ας επανέλθω στο C-130. Με τέτοιο αεροσκάφος πέταξε ο πρωθυπουργός μας στη Ρίγα για τη συνάντηση κορυφής των ηγετών της ΕΕ. Και τούτο, επειδή το πρωθυπουργικό αεροσκάφος είναι καθηλωμένο ελλείψει ανταλλακτικών. Έγινε θέμα, αλλά κανείς δεν είπε πόσα αεροσκάφη της ΠΑ είναι επίσης καθηλωμένα ελλείψει χρημάτων για εκπαιδευτικές πτήσεις. Σε πόσα οπλικά συστήματα υπάρχει έλλειψη ανταλλακτικών. Αντιθέτως, στην Αθήνα οι τραπεζοϋπάλληλοι μπούκαραν στην αίθουσα, όπου συνεδρίαζε το ΔΣ του ευγενέστατου Ταμείου τους, απαιτώντας να μη δοθούν τα αποθεματικά του Ταμείου τους στην κυβέρνηση για να πληρώσει δόση στους δανειστές μας. Αν είναι δυνατόν να μείνουν χωρίς σύνταξη οι τραπεζοϋπάλληλοι. Ενδιαφέρον θα ήταν να μας ενημερώσουν οι αρμόδιοι πώς σχηματίστηκαν αυτά τα αποθεματικά. Δηλαδή πόσα έβαζαν οι τράπεζες και πόσα οι υπάλληλοι.
Παρασύρθηκα πάλι εδώ στην ήρεμη ατμόσφαιρα του Λουξεμβούργου, όπου όλα και όλοι κινούνται ανέμελα, χωρίς έγνοιες και σας πήγα αλλού. Αυτά δυστυχώς συμβαίνουν με τις ολοζώντανες ανταποκρίσεις. Ας τελειώσω, όμως, διερωτώμενος: μήπως το μότο «Ευχόμαστε να παραμείνουμε αυτό που είμαστε» είναι και δικό μας εθνικό σύνθημα;
Σωτήριος Καλαμίτσης – ερασιτέχνης ανταποκριτής
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος, ΖΩΗλάτρης τε και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου