Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Το πασίγνωστο πλέον άρθρο 99 είναι το τελικό αποκούμπι κάθε σωστού επιχειρηματία που σέβεται τον εαυτό του [μόνον]. Αν πρόκειται για τράπεζες, έχουμε το περιβόητο....
«άρθρο ΤΧΣ», αλλά και την ειδική εκκαθάριση που στέλνει τα υγιά στοιχεία της φαλιρισμένης από αρπαχτές τράπεζας στην αγκαλιά άλλης τράπεζας και αφήνει την «κακιά» τράπεζα με τα «κακά» στοιχεία να σέρνεται επί χρόνια υπό έναν εκκαθαριστή, ο οποίος βολεύεται μια ζωή [Η κακιά Τράπεζα Κρήτης υφίσταται από το 1993 με ετήσια έξοδα λειτουργίας € 400.000. Ό,τι είχε να πάρει από τις διάφορες ΠΑΕ που είχε πριμοδοτήσει ο Κοσκωτάς με δικά της λεφτά διεγράφη με νόμο του ελεήμονος κράτους, το οποίο ουδέποτε παρέλειψε να επιδαψιλεύσει με δημόσιο χρήμα παντοιοτρόπως και τα φυτώρια των χουλιγκάνων].
Προ ημερών, λοιπόν, διάβασα ότι ο επί σειρά ετών κατασκευάζων μέγαρα κ. Βωβός υπήχθη εις το άρθρον 99. Λίγους μήνες πριν είχε οδηγηθεί σιδηροδέσμιος στον Εισαγγελέα για οφειλή στο Δημόσιο για πενταροδεκάρες. Μόλις € 1,2 εκ. Μεταξύ των πιστωτών του και η Μεγάλη μας Φίλη, η και ΕΤΕ αποκαλούμενη, η οποία του χάρισε μερικές εκατοντάδες εκατομμυρίων. Επειδή, είπε το δικαστήριο, η βίαιη εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας τού κ. Βωβού θα απέδιδε μόλις € 58 εκ., όπερ δεν εξυπηρετεί το αληθές συμφέρον των πιστωτών της, ενώ, αν αφεθεί ο κ. Βωβός να συνεχίσει τα ημιτελή έργα, τούτο θα αποβεί προς όφελος τόσο των πιστωτών όσο και των εργαζομένων που δεν θα χάσουν τη δουλειά τους. Για τους εργαζόμενους όλος ο πόνος ρε γαμώ το.
Εξ αφορμής της είδησης αυτής ξαναδιάβασα τις διατάξεις του Πτωχευτικού Κώδικα και δη το κεφάλαιο [άρθρα 99 επ.] περί εξυγίανσης επιχειρήσεων εν λειτουργία. Μεταξύ των άλλων ορίζεται ότι στην έκθεση του διοριζόμενου από το δικαστήριο εμπειρογνώμονος πρέπει να αναφέρονται και τα αίτια, τα οποία οδήγησαν την επιχείρηση σε δυσπραγία. Έτσι, γενικά και αόριστα. Πουθενά δεν ορίζεται ότι στην έκθεση του εμπειρογνώμονα θα πρέπει να καταγράφονται ειδικώς και με λεπτομέρεια τα ακόλουθα:
- Η περιουσιακή κατάσταση των βασικών μετόχων της επιχείρησης και των διοικούντων αυτήν καθώς και ο χρόνος κτήσης των περιουσιακών στοιχείων τους
- Αν το τίμημα που αναγραφόταν στα συμβόλαια μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης ήταν εύλογο με βάση τις συνθήκες της αγοράς ή όχι
- Αν η επιχείρηση έλαβε δάνεια, πώς χρησιμοποιήθηκε το προϊόν αυτών
- Αν η κτήση περιουσιακών στοιχείων από τους βασικούς μετόχους ή διοικούντες την επιχείρηση έχει κάποια χρονική σχέση με τα ληφθέντα δάνεια
- Αν το ύψος των αμοιβών των μελών του ΔΣ της επιχείρησης ήταν εύλογο
- Πότε άρχισε η επιχείρηση να είναι ζημιογόνος και με ποία μέσα συνέχισε τη λειτουργία της σωρεύοντας περαιτέρω ζημίες
- Αν τα περιουσιακά στοιχεία των βασικών μετόχων και διοικούντων την επιχείρηση περιλαμβάνουν και καταθέσεις είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό
- Αν η επιχείρηση μεταβίβασε την τελευταία πενταετία σε μέτοχο ή μέλος του ΔΣ ή σύζυγο ή συγγενή αυτών μέχρι τετάρτου βαθμού οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο της.
Αυτό το άρθρο 99 μοιάζει πολύ με εξελιγμένη μορφή του θεσμού των προβληματικών επιχειρήσεων της δεκαετίας του ΄80. Της εποχής που το κράτος πήρε απάνω του τα υπερχρεωμένα μεγάλα νοικοκυριά και αφού τα «νοικοκύρεψε» ξοδεύοντας πακτωλό χρημάτων για διορισμούς «ημετέρων», τα επέστρεψε στους μη προβληματικούς νοικοκύρηδες δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν. Πολλά μετέπειτα στελέχη του κρατικού μηχανισμού έκαναν εκεί την πρακτική τους στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Δυστυχώς, με περιμένουν πολλά μέγαρα να πληρώσω ακόμη. Μου το είχε πει ο γερο-Παπανδρέου: «Η χώρα διαθέτει πλουσίους βιομηχάνους, αλλά πτωχάς βιομηχανίας». Ο Θεός να τον συγχωρήσει και αυτόν και το τέκνο του για τις αμαρτίες τους, τις οποίες θα πληρώνω, βεβαίως, εγώ. Τον εγγονό τον έχουν συγχωρήσει ήδη όλοι.
Σωτήριος Καλαμίτσης – νοικοκυρευθείς για μία ακόμη φορά
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος, ΖΩΗλάτρης τε και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]
Υ.Γ. Προκειμένου για υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ο νόμος Κατσέλη προβλέπει ότι η υπαγωγή τους στη ρύθμιση των χρεών τους προϋποθέτει ότι δεν υπερχρεώθηκαν από δόλο. Στα άρθρα 99 επ. δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου