Πού έχει καταντήσει η δημοσιογραφία....

Έβλεπα πρωινή δημοσιογραφική εκπομπή, όπου οι δύο παρουσιαστές.... στην αρχή της εκπομπής, σχολίαζαν αστεία βίντεο, υπήρχε μία ανάρτηση κάποιου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης,  που έγραφε ότι ήταν στημένη η ορκωμοσία Μπάιντεν, ότι συμμετείχαν κλώνοι και άλλα τρελά και κατέληγε με χαιρετισμό στο Δία και τη φράση ''Ήμαρ εστί'', την οποία ένας εκ των παρουσιαστών, διάβασε ως ημάρ εστί, τονίζοντάς την στο άλφα!

Αυτός τώρα που δεν έχει καν ακούσει το ''Νόστιμον ήμαρ'' , έχει κάμερα και μας ενημερώνει...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Σχόλιο makpress: Ο αναγνώστης -άψογος στην ορθογραφία- τονίζει το ερωτηματικό "πού", που όντως τονίζεται, σε αντίθεση με το επίρρημα ή αντωνυμία ή σύνδεσμο "που", ...που δεν τονίζονται. Το 90% των αρθρογράφων, δεν τονίζει το "πού" , όταν είναι ερωτηματικό και μας βγάζει τα μάτια....

Για την ιστορία:

Πότε χρειάζονται τόνο οι μονοσύλλαβες λέξεις και σε ποιες περιπτώσεις οι πλάγιες ερωτηματικές εκφράσεις τονίζονται. 

Οι μονοσύλλαβες λέξεις δεν παίρνουν τονικό σημάδι. Θεωρούνται μονοσύλλαβοι και μένουν άτονοι οι συνιζημένοι τύποι, π.χ., μια, για, γεια, πια, ποιος, ποια, ποιο, νιος. 

Προσοχή στη διαφορά: δυο – δύο, μια – μία, το βιος – ο βίος. 

Οι μονοσύλλαβες προστακτικές, ακόμα κι όταν ακολουθούνται από δύο εγκλιτικά, δεν παίρνουν τονικό σημάδι, π.χ., πες μου το. 

Εξαιρούνται και παίρνουν τόνο: 

Ο διαζευκτικός σύνδεσμος ή, π.χ., Ή η μητέρα ή ο πατέρας. 

Τα ερωτηματικά πού και πώς, είτε βρίσκονται σε ευθεία ερώτηση είτε σε πλάγια, π.χ., Πού πήγες; (ευθεία) – Δε μας είπες πού πήγες (πλάγια). 

Το που όταν είναι επίρρημα, αντωνυμία ή σύνδεσμος και το πως όταν είναι σύνδεσμος δεν παίρνουν τόνο π.χ.: Αυτό που σου είπα. 

 Τόνο παίρνουν ακόμη, οι αδύνατοι τύποι των προσωπικών αντωνυμιών (μου, σου, του, της, τον, την, το, μας, σας, τους, τα), όταν στην ανάγνωση υπάρχει περίπτωση να θεωρηθούν εγκλιτικές, π.χ., ο πατέρας μού είπε (= ο πατέρας είπε σε μένα), αλλά είναι διαφορετική η φράση: ο πατέρας μου, είπε (= ο δικός μου πατέρας είπε)....