Στο έργο του Λουκιανού «Μένιππος ή Νεκυομαντεία» επιστρέφει από τον κάτω κόσμο ο σατιρικός κυνικός φιλόσοφος Μένιππος. Πηγαίνει ...
στη Λιβαδειά της Βοιωτίας όπου συναντά κάποιον φίλο από τα παλιά και του ζητεί πληροφορίες πώς είναι τα πράγματα πάνω στη γη και τι κάνουν οι άνθρωποι στην πόλη. «Πώς τα υπέρ γης έχει και τι ποιούσιν οι εν τη πόλει;»
Ο φίλος τον ενημερώνει ότι κλέβουν , καταπατούν τους όρκους τους,
τοκογλυφούν και χρηματίζονται ζυγίζοντας τα κέρματα της
τοκογλυφίας.
«Αρπάζουσιν, επιορκούσιν, τοκογλυφούσιν, οβολοστατούσιν».
Αν ξαναγύριζε σήμερα, δυστυχώς θα λάβαινε την ίδια αποστομωτική
απάντηση: « καινόν ουδέν»! Και κατά Καβάφην «και τα λοιπά, και τα
λοιπά λαμπρά ταιριάζουν όλα»!
Στο μεταξύ ανελλήνιστοι ανευθυνοϋπεύθυνοι κατήργησαν προχθές και τη μοναδική ώρα αρχαίων ελληνικών της γ΄ Λυκείου που είχε διασωθεί από την «εκσυγχρονιστική» μανία προηγούμενων λειτουργικά αναλφάβητων υπουργών Παιδείας.
Η μεγάλη αποδόμηση, έρπουσα από καιρό, γιγαντώθηκε στα χρόνια του «υπαρκτού εκσυγχρονισμού» και κυριαρχεί αδιατάρακτα έκτοτε ως οιονεί πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο.
Πόντιος Πιλάτος στη δίκη του υπερυπουργού του ο κ. Σημίτης.
Ίχνος αυτοκριτικής, πολύ περισσότερο μεταμέλειας για το όργιο διαφθοράς επί των ημερών του. Δεν γνώριζε, δεν είδε, δεν άκουσε, δεν υποψιάσθηκε τίποτε κι ας ήταν οι δράστες πεφιλημένοι κολλητοί του: Πρόβα τζενεράλε μαζικής φτωχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων το Χρηματιστήριό του. Αναδιένειμε υπέρ των ολίγων τις οικονομίες των πολλών αφού τους εξώθησε ποικιλοτρόπως να «παίξουν», εξασφαλίζοντάς τους ως και ειδικά δάνεια. Και όταν οι δύσμοιροι έχασαν το βιός τους, τούς αποστόμωσε με το ανεξιλέωτον «ως πρόσεχαν»! Ποιόν, τον ίδιο;
Μια νέα υψηλή τάξη (ελίτ) μας προέκυψε : διαπλεκόμενοι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ασύδοτοι μιντιάρχες με αποστολή την χειραγώγηση των πολιτών, ομόσταυλοι πανεπιστημιακοί, πρόθυμοι διανοούμενοι, όλοι τους αναγκαίοι συνεργοί σε μια επιχείρηση εθνοαποδόμησης με κύριο εργαλείο τα MME και την Εκπαίδευση των τριών βαθμίδων, αλλά κυρίως της τριτοβάθμιας. Δυστυχώς η πτώση του ανδρός δεν σήμανε την κατεδάφιση των επιλογών του, ούτε στα οικονομοτεχνικά, ούτε στα γεωπολιτικά (Ίμια, Μαδρίτη- η ναφθαλινόζουσα Όλμπράϊτ τότε πρωταγωνίστρια, μας απέδωσε προχθές το μακελειό του Κουμάνοβο – Ελσίνκι κ.λ.π.) Ένας «αριστεροδέξιος» συστημικός κύκλος έκτοτε με ορισμένη εκ των πραγμάτων κινητικότητα στα πρόσωπα απαντά ακαταλαβίστικα στο διαχρονικά επαναλαμβανόμενο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;».
Ο Ιούδας «μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια (…) και απελθών απήγξατο» (Ματθ 27, 3-5).Εδώ ουδείς μεταμελήθηκε, ουδείς κρεμάσθηκε (μόνον τα θύματά τους αυτοκτονούν) και ουδείς από τους κλέφτες υποχρεώθηκε να επιστρέψει τα κλεμμένα, ή να υποδείξει την κρύπτη τους.
Είναι όλοι τους μια καλή παρέα…
Στο μεταξύ περιήλθαμε στα όρια εμφράγματος. Στεγνώσαμε από ρευστότητα, και η πραγματική οικονομία βάλτωσε κυριολεκτικά. Οι παλαιότεροι αναπολούμε δύσκολα , ίσως δυσκολότερα χρόνια, όπου όμως η φτωχή Ελλάδα, μέχρι τα μισά της δεκαετίας του ’90 διέθετε αυτάρκεια στην βασική διατροφική αλυσίδα. Επάρκεια σε δημητριακά , λάδι, ζάχαρη, φρούτα, μέλι πριν διαλύσει την γεωργοκτηνοτροφική μας παραγωγή η ΚΑΠ, και οι διάφοροι ευρωκοινοτικοί ερασιτεχνισμοί.
Επιζήσαμε από επαχθέστερες καταστάσεις. Πάντοτε οι «προστάτες» μας «ήταν λίγο χειρότεροι από άνθρωποι στα καλά τους και λίγο καλύτεροι από κτήνη στα κακά τους» (Σαίξπηρ, Έμπορος της Βενετίας). Επιβιώσαμε…
Οι «ειδότες» επιμένουν για επανάληψη του κυκλώνα Lehman Brothers σε περίπτωση Grexit. Το συμμερίζεται και ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ που προτείνει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα για να μην καταρρεύσει και ο υπόλοιπος Ευρωνότος. «Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα προκαλέσει κλίμα αναταραχής με κόστος πολλαπλάσιο της παραμονής της στην νομισματική ένωση» ( Μπάρι Άιχενγκρίν / Bloomperg 17/5/15).
Ενδεχόμενη ρήξη με τους Σάυλοκ των εθνών θα μπορούσε να είναι λυτρωτική αν ο λαός μας αποδεικνύονταν ώριμος και αποφασισμένος να παλέψει. Δώσαμε το μήνυμα ότι δεν είμαστε δεδομένοι. Καλώς! Άλλης τάξεως είναι μια μετωπική σύγκρουση με τα θηρία της ευρωπαϊκής ζούγκλας για την οποία όμως δεν είναι έτοιμος ούτε ο λαός ούτε η ηγεσία.
Κοτζιάς - Τσαβούσογλου χόρεψαν λέει στην Αττάλεια το We are the world και υπέγραψαν ΜΟΕ. Πριν 15 χρόνια ο ΓΑΠ χόρευε ζεϊμπέκικο στον Τζέμ και υπέγραφαν ΜΟΕ. Αλλά οι Τούρκοι ούτε εκείνα σεβάστηκαν, ούτε τα τωρινά θα τιμήσουν. Είναι στη φύση τους η καταπάτηση των συμφωνηθέντων και η καταδολίευση του άλλου.
Τι νόημα έχουν τα οιαδήποτε ΜΟΕ όταν θρασύτατα διακηρύσσεται η a priori αθέτησή τους ; «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος [στην Κύπρο] η Τουρκία όφειλε να διατηρήσει το Κυπριακό ζήτημα» ομολογεί με κυνισμό ο πρωθυπουργός (Αχμέτ Νταβούτογλου, Το Στρατηγικό βάθος, σ. 279).
Προσοχή λοιπόν, μην πάμε … αδιάβαστοι με άλμα στο κενό.
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου