Μαθήματα απλής λογικής

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Άκουσα τον Βαρουφάκη να αγορεύει επί 5΄στη Βουλή και να περιγράφει με πολύ απλά και απολύτως κατανοητά λόγια τί είναι τα περίφημα γυμνά CDS και να εξηγεί με ακόμη πιο απλά και κατανοητά λόγια γιατί είναι απαράδεκτο για οποιαδήποτε οικονομία να επιτρέπει την ασφάλιση οιουδήποτε έναντι ...

ενός κινδύνου, τον οποίο δεν διατρέχει ο ίδιος, αλλά άσχετος με αυτόν τρίτος. Με απλούστατα λόγια: δεν είναι δυνατόν να διαλύονται λαοί για χάρη των κωλόχαρτων που έχουν εφεύρει οι γιάπηδες του κώλου.

Οι συνάδελφοί του [μετρημένοι στα δάχτυλα] στο Βουλευτήριο τον παρακολουθούσαν με κάποια βαριεστημάρα, αλλά και ένα είδος απορίας ζωγραφισμένης στα πρόσωπά τους [παρεμπιπτόντως, από άλλη συνεδρίαση: «Δ. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, αν και δεν είμαστε πολλοί, δύο μείναμε και ο κύριος Υπουργός»]. Σαν να τους έλεγε κάτι το διαστημικό που δεν μπορεί να συλλάβει γήινος νους. Για να τον καταλάβουν δεν έχουν παρά να πάνε αύριο σε οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία και να ζητήσουν να ασφαλίσουν το σπίτι μου έναντι κινδύνων πυρός. Η πρώτη ερώτηση που θα τους υποβληθεί είναι: «Και τί σχέση έχετε σεις με το σπίτι του Καλαμίτση; Είσθε ιδιοκτήτης, μήπως δανειστής και έχετε βάλει κάποια προσημείωση;». «Όχι. Απλώς θέλω να τα οικονομήσω, αν καεί το σπίτι του, επειδή δεν γουστάρω αυτά που γράφει». «Μα κύριέ μου, δεν έχετε ασφαλίσιμο συμφέρον, άρα δεν μπορείτε να ασφαλισθείτε για την περίπτωση που καεί το σπίτι του Καλαμίτση. Κι’ αν σας ασφαλίσουμε, η ασφάλιση θα είναι άκυρη». «Ώστε έτσι. Και αυτοί που αγοράζουν γυμνά CDS τί είδους ασφάλιση κάνουν;». «Δεν ξέρω κύριέ μου, αλλά εμείς είμαστε σοβαρή ασφαλιστική εταιρεία. Ο νόμος απαγορεύει να σας ασφαλίσουμε».

Τόσο απλά. Αλλά ο Βαρουφάκης δεν είναι αρεστός στους εξουσιαστές που παίζουν με τα κωλόχαρτα. Το κακό είναι ότι δεν είναι αρεστός ούτε στους αντι-εξουσιαστές, οι οποίοι του την «έπεσαν» στο Εξάρχεια. Όλοι αυτοί είμαι σίγουρος πως δεν θα του την «έπεφταν», αν εγνώριζαν τί είναι τα CDS, γυμνά ή μη, και τί πρεσβεύει γι’ αυτά ο Βαρουφάκης [τί λέω εγώ τώρα!]. Αλλά το μόνο που βλέπουν είναι ότι δεν είναι δυνατόν να τολμά ένας υπουργός, ήτοι ένας κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της εξουσίας, να κάνει κάτι το πρωτοφανές: να κόβει βόλτες στην επικράτεια του Δεσποτάτου των Εξαρχείων. Βέβαια, πρέπει να πω ότι τα παιδιά ήταν ευγενικά. Μερικά μπινελίκια του έχωσαν και ένα ελαφρό bullying του έκαναν. Δεν του πέταξαν γιαούρτη, όπως έκαναν άλλοι κατά Bungalows και λοιπών ανθυπουργίσκων που το έπαιζαν αντιεξουσιαστές στην εξουσία και μας ενημέρωναν ότι «Το Μνημόνιο είναι ευτυχία!» ή «Ευτυχώς που είμαστε υπό έλεγχο». Απλώς τα παιδιά αυτά ήθελαν να του πουν ότι εκεί υπάρχουν σύνορα και δεν μπορεί να τα διαβαίνει οποιοσδήποτε με το «έτσι θέλω». Τί είναι δηλαδή τα σύνορα των Εξαρχείων; Μήπως είναι τα σύνορα Ελλάδος-Τουρκίας που μπορεί να τα διασχίζει ανενόχλητος ο πάσα ένας; Απλή λογική είναι κι’ αυτή ρε Γιάνη! Και ως γνωστόν η απλή λογική είναι και θα εξακολουθήσει να είναι σε τούτη χώρα το ζητούμενο εις τον αιώνα τον άπαντα.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός και ΖΩΗλάτρης, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]