Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Γράφει ο Ιωάννης Σαρλάς

Τίς πταίει για τις fake πανδημίες;; Tίς πταίει για τις fake εξεγέρσεις;; Ποιος ευθύνεται για την ακολουθία των σκηνοθετημένων παραστάσεων ενός θεάτρου σκιών, τις οποίες όχι μόνο ...
παρακολουθεί αλλά ταυτοχρόνως πρωταγωνιστεί σύμπασα η ανθρωπότητα, αρκετές φορές δίχως να το γνωρίζει;; Αυτό, που σίγουρα ουδόλως ευθύνεται είναι η...πλάνη των ανθρωπίνων αισθήσεων, όπως λέει ο φίλος Αστροφυσικός Μάνος Δανέζης, αναφερόμενος στις εγγενείς αδυναμίες των βιολογικών μας συστημάτων, σε σχέση με τον κόσμο των τεσσάρων διαστάσεων. Διότι τω καιρώ τούτω, λαμβάνει χώρα απαρέγκλιτα στον πλανήτη ένα φαινόμενο, το οποίο έχει σχέση πιότερο με το μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα, παρά με τα κοσμικά...τερτίπια του χωροχρονικού συνεχούς! Μένουμε στις σκιές, ζούμε με τις σκιές, (νομίζουμε πως) είμαστε σκιές! Μετηλλάχθημεν γενετικά, ούτως ώστε να μην επιθυμούμε καν να εξέλθουμε του σπηλαίου και να αντικρίσουμε το φως. Το φως της...ερήμου του πραγματικού μας τυφλώνει! Μας καίει...



Γελώ τώρα που έγραψα θέατρο σκιών, ενθυμούμενος τα...καραγκιοζιλίκια του Ερντογάν, ο οποίος δίνει έτη και έτη την δική του παράσταση, λεονταρίζοντας και απειλώντας με casus beli (αιτία πολέμου) τους...προκομμένους ηγέτες μας, σε περίπτωση που οι τελευταίοι υποστηρίξουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και επικαλεστούν το διεθνές δίκαιο. Ξαναγελώ (παρόλο που είναι για κλάματα) διότι γράφοντας casus beli, έτρεξε αίφνης ο λογισμός μου στα απόνερα της κομματοκρατίας, η οποία ορίζει σήμερα τις τύχες των πτωχών, (τω πνεύματι) πλην τιμίων Νεοελλήνων. Και αυτό, διότι υπήρξαν, κατά καιρούς, πλείστοι όσοι Έλληνες Ευρωβουλευτές, (και των τριών κομμάτων) οι οποίοι μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δικαιολόγησαν πλήρως τον Ερντογάν και το casus beli του! Όπως επίσης, υπήρξαν Έλληνες Ευρωβουλευτές, (όλων των αποκομμάτων) που συμφωνούσαν με τον Αττίλα, ήτοι, με την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο! Είδατε πώς σμίγουν τα...αηδόνια;;



Θέλετε ένα...φρεσκότατο παράδειγμα, το οποίο ξεβρακώνει τον ρόλου του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, δηλαδή της έρπουσας κομματικής δικτατορίας, που έχει...κατσικωθεί στον σβέρκο του Ελληνισμού;; Αυτό το...φτωχόπαιδο, ο Συριζαίος Ευρωβουλευτής Παπαδημούλης νοικιάζει κάποια από τα ακίνητά του στην ΜΚΟ Solidarity Now του...καλόπαιδου Σόρος, η οποία τα χρησιμοποιεί για να σπιτώνει λαθρομετανάστες! Μόνο, που η διευθύντρια της εν λόγω ΜΚΟ, η κ. Αντιγόνη Λυμπεράκη, είναι η πρώτη εξαδέλφη του αξιοτίμου Πρωθυπουργού της Ελλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη! Θα μου πείτε όμως γιατί πάω μακριά (στην εξαδέλφη) και αφήνω την αδερφή;; Την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, περί ης ο λόγος! Φρονώ, ότι ουδόλως έχει υπάρξει μεγαλύτερο ενσαρκωμένο, ενδοτικό εξάμβλωμα της πολιτικής μας ζωής από αυτήν την κυρία, η οποία, πριν λίγες ημέρες βγήκε και είπε, ότι υποχρεούμεθα να συζητήσουμε, βάζοντας στο τραπέζι κάθε αξίωση του Ερντογάν (ακόμη και την πιο τρελή και εθνικά καταστροφική) ούτως ώστε να βρούμε για όλες μια κοινά αποδεκτή λύση. Ότι ακριβώς λέει με άλλα λόγια το ΝΑΤΟ και η ΝΤΠ, στην οποία η Ντόρα έχει πολλάκις καταθέσει τα διαπιστευτήριά της, όπως φερειπείν το 2009, όταν εξεχώρησε το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, πολύ πριν το πράξει ο Τσίπρας!



Συνεπώς, ένα-ένα σμίγουν πάλι τα αηδόνια, που όμως ενοποιούνται κι εκφράζονται στο πρόσωπο μιας...καρακάξας! Η αξιολάτρευτη κυρία Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (άλλο...κάρο με πατάτες) δίνει το στίγμα των επιταγών, τις οποίες θα εκτελέσει κατά γράμμα η παρούσα Κυβέρνηση, στα πλαίσια του...πολιτικά ορθού, όταν βγαίνει και εξεμεί ανοησίες του τύπου: "Όλοι μας, ανεξαρτήτως θρησκειών θα πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε" και "Σήμερα τιμούμε τους Έλληνες του Πόντου, που χάθηκαν, πριν από έναν αιώνα!". Μάλιστα. Δηλαδή χάθηκαν, όπως τα...απωλεσθέντα αντικείμενα ή εξαφανίστηκαν, όπως κάποια πλοία στο...Τρίγωνο των Βερμούδων και ουχί σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους! Αυτά είναι. Γράφοντας πάλι την λέξη Τούρκους, μου ήρθε στο νου η...οσφυοκάμπτουσα πολιτική πρακτική του δόγματος "μή πόλεμος" (όπως πρεσβεύει και υπαγορεύει το ΝΑΤΟ δηλαδή) το οποίο όμως ΔΕΝ σημαίνει ειρήνη! Τις έννοιες μή πόλεμος και ειρήνη, ορίζει ο Αριστοτέλης, όταν αναφέρει, πως η ειρήνη είναι η εξισορρόπηση αντίρροπων δυνάμεων. Κατά συνέπεια, μεταξύ ημών και της Τουρκίας, πρέπει να υφίσταται πάντοτε μιαν εξισορρόπηση. Εάν συνεχώς και αενάως υποχωρούμε στα "θέλω" της, τότε (ναι μεν δεν έχουμε πόλεμο, αφού σε λίγο θα έχουμε...κατάληψη) διαπράττουμε στον εαυτό μας ύβριν κατ' έλλειψη και αφήνουμε τους Τούρκους να διαπράττουν ύβριν καθ' υπερβολή! Τουτέστιν, χάνεται η μεσότητα, όπως θα έλεγε ο Σταγειρίτης φιλόσοφος.


Θα κλείσω, όπως πάντα με κάτι από την αρχαιότητα. Λίγο πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Περικλής μιλάει στους Αθηναίους για το ζήτημα του Μεγαρικού ψηφίσματος και μεταξύ άλλων, τους λέει και το εξής: "Όποιος ψάχνει για προστάτη, στο τέλος βρίσκει αφεντικά!". Τούτη η ρήση αποτελεί ίσως το σημαντικότερο δόγμα, μέσα από την Ιστορία. Ούτε το ΝΑΤΟ θα μας σώσει, ούτε οι Γερμανοί, ούτε κανείς! Ή μάλλον, για να το θέσω ακριβέστερα, θα μας σώσουν τόσο, όσο μας έσωσαν στην Κύπρο, όσο μας έσωσαν στα Ίμια, (απώλεια εθνικού εδάφους και γκρίζες ζώνες) και όσο μας έσωσαν στην χρεοκοπία μας, το 2010! Το λοιπόν, η ταπεινότητά μου ουδένα προστάτη επιθυμεί! Είμαστε από μόνοι μας ικανότατοι εμείς οι Έλληνες, ούτως ώστε να αγωνισθούμε ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!