Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

Πάμε σαν άλλοτε! Ακάθεκτοι!!!

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Όταν ακούς για σχέδιο Μάρσαλ της ΕΕ που θα μας ανακουφίσει από τις επιπτώσεις του κορωναϊού, πώς να μη γυρίσει ο νους σου εβδομήντα χρόνια πίσω;


Αν δεν παίρναμε τα μέτρα που πήραμε, ίσως να είχαμε περί τους 13.500 νεκρούς από την πανδημία, μας είπε ο κ. Τσιόδρας. Τώρα που τα πήραμε, θα έχουμε μία απώλεια του ΑΕΠ ύψους € 40 δισ. περίπου. Δηλαδή θα μας κοστίσει κάθε μία ζωή που σώθηκε περί τα € 3 εκ. ΄Αξιζε τον κόπο;

Ας ρωτήσει καθένας τον εαυτό του, εάν θα διακινδύνευε να είναι αυτός ή κάποιο παιδί του ή εγγόνι του ένας από τους 13.500 που θα πέθαιναν, προκειμένου να μη χαθούν η δική του δουλειά ή η επιχείρησή του ή η δουλειά και η επιχείρηση του γείτονα.

Εντάξει, για τον κ. Φράγκα δεν υπάρχει θέμα, καθότι ο Τσιόδρας είναι ένα πουλημένο τομάρι των φαρμακοβιομηχανιών. Τα είχε πάρει το 2009 για να πλημμυρίσουμε tamiflu και εμβόλια και τα παίρνει χοντρά ακόμη και τώρα για να μας καταστρέψει οικονομικά. Με ποιά στοιχεία τα λέει αυτά ο κ. Φράγκας; Με κανένα! Ίσως να τα είχε αρπάξει και η κ. Ξενογιαννακοπούλου που ως υπουργός εμβολιάσθηκε τότε on camera, για να μας πείσει, να εμβολιασθούμε κι’ εμείς. Ποιός ξέρει.

Αυτά σκεφτόμουν καθώς έβλεπα εικόνες στην τηλεόραση από άδεια εστιατόρια και καφετέριες και άκουγα τους προβληματισμούς τών επιχειρηματιών και των εργαζομένων της εστίασης που απελευθερώθηκε από την καραντίνα. Θλιβερή κατάσταση. Άξιζε τον κόπο; Αν αναλογισθούμε ότι κάθε μία ζωή ξεχωριστά είναι ανεκτίμητη, άξιζε. Αν αναλογισθούμε ότι έκανε πάταγο το προχθεσινό πρωτοσέλιδο των New York Times με τα ονόματα 1000 από τους νεκρούς του κορωναϊού, επειδή με αυτό αναδεικνυόταν η αξία μίας ζωής και όχι ενός αριθμού στον κατάλογο των νεκρών της πανδημίας, άξιζε! Αν αναλογισθούμε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ ξοδεύουμε συχνά πυκνά κάθε φορά που επιχειρούν Λιμενικό και ΠΝ για να σώσουν έναν ναυαγό στο Αιγαίο, άξιζε!

Και πάνω που σκεφτόμουν όλα τούτα, διαβάζω ένα ωραίο άρθρο πανεπιστημιακού, ο οποίος καταφέρεται κατά της διαδικτυακής εκπαίδευσης. Δεν έχει άδικο, η διδασκαλία πρέπει να γίνεται στους χώρους διδασκαλίας. Με άμεση επαφή διδάσκοντος-διδασκομένου. Όταν, όμως, αντιμετωπίζεις μία πανδημία, γιατί δεν θα πρέπει η διδασκαλία να γίνεται όλως εκτάκτως δια του διαδικτύου για περιορισμένο χρονικό διάστημα; Απ’ τα ολότελα καλή κι’ η Παναγιώταινα λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός.
https://www.archetype.gr/blog/arthro/anichti-epistoli-gia-ti-diadiktiaki-ekpaideusi?fbclid=IwAR3oeB9

Αλλά ο κ. πανεπιστημιακός δεν έγραψε κάτι για τον τρόπο που γίνεται η διδασκαλία στους καλούς καιρούς, όποιες ώρες γουστάρει ο κάθε καθηγητής παραδείγματος χάριν αδιαφορώντας για τους φοιτητές και τη δική τους ζωή. Δεν έγραψε για τα ΤΕΙ που εν μια νυκτί μετετράπησαν σε ΑΕΙ. Δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί π.χ. ήθελε η πολιτεία να ιδρύσει Νομική Σχολή και στην Πάτρα. Δεν μας αρκούν 3 Νομικές Σχολές; Δεν μας αρκούν οι χιλιάδες των δικηγόρων που φυτοζωούν; Κανείς δεν μιλάει για όλ’ αυτά. Η διαδικτυακή εκπαίδευση και τα προσωπικά δεδομένα των καθηγητών που κάθονται σπίτι και πληρώνονται αρνούμενοι κάθε αξιολόγηση μας μάραναν.

Και νάσου σκάει μύτη και ο Πολάκης καταχερίζοντας τον υπουργό Πιερακάκη που διόρισε σε θέση μετακλητού συμβούλου του έναν δικηγόρο, αλλά στη συνέχεια ο δικηγόρος παραιτήθηκε, για να αναλάβει με μεγαλύτερη αμοιβή το έργο που έπρεπε να εκτελεί ως μετακλητός. Με το γνωστό κόλπο της απ’ ευθείας ανάθεσης έργου <€25.000 από τον κ. υπουργό. Αν και Πολάκης, δίκηο έχει ο καταχερίσας. Λες, όμως, και δεν τα έκανε αυτά το κώμα του, όταν ήταν στην εξουσία. Λες και αυτή η ενέργεια δεν είναι μία παρωνυχίδα στη αδιάλειπτη λεηλασία του μόχθου των πολλών από τους πωλητικούς υπέρ των θυλακίων των ιδίων και των ολίγων κολλητών τους. Και όλα αυτά μαζί μού θύμισαν τον Ράιχενμπαχ, ο οποίος είχε πει, ότι «Η Ελλάδα έχει πρόβλημα εξόδων και όχι εσόδων». Έσοδα υπάρχουν, αλλά όλοι οι πωλητικοί ανεξαιρέτως και ανέκαθεν ξοδεύουν περισσότερα από αυτά, εξ ου και δανείζονται αυτοί για μας. Για να βολέψουν και να βολευτούν. Και τότε μοιραίως πετάχτηκε ο νους μου στον Πόρτερ. Διαβάζοντας την έκθεσή του προς τον Πρόεδρο Τρούμαν καταλαβαίνεις, ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει 70 τόσα χρόνια. Και όλα τ’ άλλα περί σοσιαλισμού, προοδευτικών, αριστερών, ρεβάνς για τον εμφύλιο, εμείς ή αυτοί κ.λπ. είναι μαλακίες εις τη νιοστή. Το κώμα, η μάσα, η ελίτ και η αλήτ να είναι καλά! http://makpress.blogspot.com/2017/07/blog-post_220.html

 Και το έργο συνεχίζεται!! Με μοντέρνες, όμως, μεθόδους και ευρηματικές επινοήσεις. Όπως π.χ. η μπίζνα των ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για τους καημένους τους λαθρομετανάστες. Πόσα θα είχε σήμερα να γράψει ο Πόρτερ ως δεύτερο τόμο ή έστω συμπλήρωμα στην έκθεσή του για τις επιστημονικά εξελιγμένες μεθόδους ρεμούλας του αειθαλούς πωλητικού οχετού των ανδρείκελων που έφτασαν να ορίσουν ΠτΔ την κυρία Κατερίνα. Σίγουρα θα έγραφε και για την ματαιωθείσα εν τέλει τηλεκατάρτιση των «επιστημόνων», προκειμένου έκαστος εξ αυτών να εισπράξει επίδομα € 600. Θα έγραφε και για τον αν τα ΙΕΚ πήραν τελικά € 400 για κάθε έναν από αυτούς που πήραν € 600, έστω και χωρίς να παράσχουν τη γελοία τηλεκατάρτιση. Ίσως να έγραφε και για τον κ. Σκέρτσο, τον μοναδικό πωλητικό, και δη υπουργό, που σχολίασε απρεπώς την πανάξια Εισαγγελέα στην πολύκροτη υπόθεση των δύο κτηνών της Ρόδου.

 Σώτος Υ.Γ.

Τελικά ο κ. Τσιόδρας έκανε ένα «τεράστιο» λάθος που δεν θα του συγχωρήσουν οι προοδευτικοί κονδυλοφόροι και influencers. Κατά την αποχαιρετιστήρια ενημέρωσή του στην αρχή τού τέλους της καραντίνας διάβασε ένα πολύ ωραίο ποίημα, για να μας πει, ότι τον έχει γραμμένο τον κ. φράγκα και τους ομοίους του. Το ποίημα απέδωσε στον Ελύτη. Δεν είναι, όμως, του Ελύτη. Ποίου να είναι άραγε; Πάντως σημασία έχουν οι εξαιρετικοί στίχοι του ποιήματος. Κι΄ όποιου να ‘ναι. Εύγε συνονόματε. Ο Θεός να σε έχει καλά.