Φροντιστήρια :Όταν τα σωματεία εκπαιδευτικών μπουρδολογούν ασύστολα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ makpress :


Χιλιάδες λέξεις για να δικαιολογήσουν την απροθυμία ή και άρνηση να εργάζονται με τους όρους του εργοδότη


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αρχές Μάρτη, με την εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού, η κατά τ’ άλλα «θωρακισμένη» Ελλάδα (τι "κατά τα άλλα"; είδατε άλλες χώρες να είναι πιο θωρακισμένες; ποιά για παράδειγμα; η Ιταλία; η Βρετανία; οι ΗΠΑ;) ενσωματώθηκε με γοργά βήματα στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επέβαλε (επέβαλε; δεν ήταν φυσική καταστροφή ο κορωνοϊός; τον επέβαλαν;) παγκόσμια η καταστροφή που επέφεραν στην κοινωνία και στα συστήματα υγείας οι χρόνιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές (δηλαδή ποιά είναι η χώρα που δεν ακολουθήθηκαν "νεοφιλελεύθερες πολιτικές" και δεν καταστράφηκε;). Η προσπάθεια αποφυγής της έξαρσης της υγειονομικής κρίσης από μεριάς κυβέρνησης περιορίστηκε αποκλειστικά στα «θωρακισμένα (Μένουμε) Σπίτι-α», αποκαλύπτοντας για ακόμη μία φορά ότι οι ανθρώπινες ζωές αξίζουν πολύ λιγότερο γι’ αυτούς από τα κέρδη τους (αντιθέτως, η κυβέρνηση κατηγορείται ότι για να προστατέψει ζωές, κατέστρεψε την οικονομία). Σε αυτό το διάστημα των δύο μηνών, το μόνο πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν πώς θα καταφέρει να μετατρέψει την πανδημία σε «ευκαιρία» για να καταστρατηγήσει εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα, πατώντας πάνω στο φόβο και στην ατομικοποίηση που έφερε ο εγκλεισμός στους εργαζομένους, (ναι, κουτί του ήρθε του Μητσοτάκη, περίμενε πότε θα σκάσει μια πανδημία, για να καταπατήσει δημοκρατικά δικαιώματα. Κι έλεγε συνέχεια "α ρε γαμώτο, δεν θα έρθει κανένας κορωνοϊός να τους τσακίσω τους δημοκράτες στη χούντα; Ποιό δημοκρατικό δικαίωμα π.χ. καταπατήθηκε; να κυκλοφορεί ελεύθερα όποιος φέρνει από το εξωτερικό έναν θανατηφόρο ιό που μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματική υγειονομική βόμβα με ανυπολόγιστες συνέπειες)

Σε αυτό το πλαίσιο και σαν δούρειος ίππος, εμφανίστηκε από τις πρώτες ημέρες της καραντίνας (το σχεδίασαν ε; έτοιμη σας την είχαν την έκπληξη να σας βάλουν να δουλέψετε από μακριά κι όχι να πληρώνεστε επί μήνες κάνοντας ...τίποτε) το καθεστώς της τηλεργασίας. Η πλασματική ανακούφιση που προσέφερε στους εργαζομένους από το φόβο της ανεργίας και της νόσου και κυρίως το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη συντελέσανε στο να καθιερωθεί σχεδόν καθολικά. Γρήγορα, όμως, άρχισε να αποκαλύπτεται, κάτω από τον μανδύα της προστασίας της υγείας και των πιο «ξεκούραστων» συνθηκών εργασίας, η απόλυτη κατάργηση του ωραρίου, οι μειώσεις μισθών και θέσεων εργασίας, για τα οποία ως σωματείο προειδοποιούσαμε εξ’ αρχής τους συναδέλφους. Η ατομικοποίηση που από τη φύση του επιβάλλει το καθεστώς της τηλεργασίας έχει στόχο την κατάργηση κάθε ουσιαστικής έννοιας συνδικαλισμού, αφήνοντάς μας έρμαια στις απαιτήσεις και στους εκβιασμούς των εργοδοτών (ποιές απαιτήσεις των εργοδοτών; ούτε 4 μήνες δεν δουλέψατε αυτή τη σχολική χρονιά και πληρώνεστε για 12)  και ανοίγοντας τον δρόμο για την καταπάτηση και την κατάργηση του συνόλου των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Η τηλεκπαίδευση ως μορφή τηλεργασίας

Ο κλάδος των φροντιστηρίων δε θα μπορούσε προφανώς να απουσιάζει από αυτό το «πρωτοπόρο» καθεστώς. Οι φροντιστηριάρχες, ως άλλοι μαυραγορίτες ("μαυραγορίτες" οι εργοδότες λοιπόν. Ε, ανοίξτε εσείς ένα φροντιστήριο, ελάχιστα χρήματα θέλει, μόνο το ενοίκιο και 2-3 χιλιάρικα για καρέκλες και λειτουργήστε το εσείς πληρώνοντας τα τριπλά στους "συναδέλφους". Ποιός σας εμποδίζει να γίνεται ιδιοκτήτες και να πληρώνετε εσείς μισθούς;) εκμεταλλευτήκανε από την πρώτη στιγμή όλες τις ευνοϊκές γι’ αυτούς διατάξεις, προχωρώντας σε αναστολή και απαλλασσόμενοι από την καταβολή μισθών και ασφαλιστικών εισφορών, αναγκάζοντας παράλληλα τους εργαζομένους να κάνουν τηλεμαθήματα, στις περισσότερες περιπτώσεις εντελώς αδήλωτα, ούτως ώστε να τσεπώσουν και τα δίδακτρα (τεσπώνουν οι εγκληματίες εργοδότες σας, ε; Ανοίξτε εσείς ένα φροντιστήριο, να δούμε πώς γίνεται να μην τσεπώνει κανείς).

Συγχρόνως, όχι μόνο δεν υπήρξε η παροχή της απαιτούμενης υλικοτεχνικής υποδομής στους εργαζομένους και η πληρωμή των πολλών ωρών προετοιμασίας που απαιτεί το διδακτικό υλικό για τηλεκπαίδευση, αλλά υπήρξε και άμεση μείωση των ωρομισθίων, σε πολλές περιπτώσεις με το επιχείρημα ότι «τα τηλεμαθήμaτα δεν είναι και ακριβώς μαθήματα» (sic!). Από αυτήν τη μαυραγορίτικη τακτική, που προφανώς δεν εγκαταλείφθηκε με την άρση απαγόρευσης λειτουργίας των φροντιστηρίων, δεν πρόκειται να ξεμπερδέψουμε τόσο γρήγορα! Απαλλασσόμενοι από λειτουργικά έξοδα και περιορισμούς για το μέγεθος των τμημάτων, οι εργοδότες θα αποπειραθούν τη γενίκευση της τηλεκπαίδευσης, οδηγώντας περίπου τους μισούς καθηγητές στην ανεργία. (κοίτα να δεις που η τεχνολογία μειώνει σε κάποιες δουλειές το προσωπικό! Άτιμος καπιταλισμός! Άτιμη βιομηχανική επανάσταση. Ξανά: ανοίξτε εσείς φροντιστήριο και προσλάβετε εσείς τους απολυμένους από τους μαυραγορίτες τους εργοδότες σας, που άκουσον - άκουσον, μπορούν να κάνουν τη δουλειά με 10 άτομα κι αυτοί την κάνουν με 10! Δεν προσλαμβάνουν 100 ώστε να μην έχουν ανεργία οι συνάδελφοι!)


Επιπρόσθετα, οι όποιες «καινοτόμες» αντιεκπαιδευτικές και αντεργατικές πρακτικές επιχειρούνται στα σχολεία (π.χ. κάμερες), θα γεμίζουν τη φαρέτρα των φροντιστηριαρχών για την περαιτέρω ατομικοποίηση, ανασφάλεια και τρομοκράτηση των εργαζομένων, για την αύξηση της αδήλωτης και μαύρης εργασίας, την ελαστικοποίηση των ωραρίων και τις μειώσεις μισθών, για τη συνολικότερη επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα. (εμ καλά τα λέτε! ανοίξτε δικά σας φροντιστήρια -είπαμ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ)

Η ταξική φύση της τηλεκπαίδευσης

Η επίθεση που επιχειρείται μέσω της τηλεκπαίδευσης είναι διττή. Αφορά τόσο στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, όσο και στα δημοκρατικά δικαιώματα των μαθητών και σε αυτό καθεαυτό το δικαίωμα στη μόρφωση. Η υλικοτεχνική υποδομή που απαιτείται πετάει αυτόματα εκτός εκπαίδευσης μία μεγάλη μερίδα καθηγητών, μαθητών και φοιτητών και ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση αυτής, καταργώντας κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας. (αυτά τα περί δημόσιας δωρεάν παιδείας τα έλεγαν όλοι οι σύντροφοι πριν διοριστούν. Μόλις διορίστηκαν , άνοιξαν τη φάμπρικα των ιδαίτερων, που κάνουν τη "δωρεάν" παιδεία, πανάκριβη για το ελληνικό νοικοκυριό. Μέχρι 20.000 ευρώ το μήνα κονομάνε κάποιοι συνάδελφοι του δημοσίου από ιδιαίτερα).


Η τηλεκπαίδευση ως μορφή εκπαίδευσης

Η ποιότητα της δια ζώσης διδασκαλίας δε μπορεί να συγκριθεί με την ποιότητα της εξ’ αποστάσεως. Τα θετικά που μπορεί να προσφέρει η δεύτερη έγκεινται αποκλειστικά στην υποκατάσταση της δια ζώσης διδασκαλίας, όταν αυτή καθίσταται αδύνατη λόγω σοβαρών προβλημάτων (κινητικά, υγείας κτλ) και αφορούν μόνο σε αρκετά ώριμες ηλικίες μαθητευομένων, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Συγχρόνως, όμως, τα προβλήματα που ενέχει η τηλεκπαίδευση, και κυρίως η γενίκευσή της και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται σήμερα, (με πλατφόρμες από εταιρείες επιπέδου «σκόιλ ελικίκου», ίντερνετ να «σέρνεται», επικίνδυνα παραβιάσιμους σέρβερς κ.α.) συντελεί σε τέτοια τεράστια υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου-τόσο στα σχολεία, όσο και στα φροντιστήρια-που τελικά, δημιουργείται το ερώτημα κατά πόσο η τηλεκπαίδευση αποτελεί μορφή εκπαίδευσης. (τα προβλήματα δεν είναι λόγος να ακυρωθεί η τηλεκπαίδευση, αλλά να βελτιωθεί. Εκατομμύρια άνθρωποι μορφώνονται εξ αποστάσεως σε όλο τον πλανήτη, δεν είναι ελληνική εφεύρεση, για να καταπατήσει τα δημοκρατικά δικαιώματα κάποιων αγωνιστών όπως εσείς).

Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ταύτιση των μορφών εκπαιδευτικής τεχνολογίας με την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση και ιδίως με αυτήν της Κεραμέως, (κυρία είναι η Κεραμέως, το να μιλάς αγενώς στους πολιτικούς, δεν σε κάνει πιο αγωνιστή) απλά και μόνο επειδή στην τελευταία γίνεται χρήση υπολογιστή. Έχει αποδειχτεί μέσα από πολυάριθμες έρευνες ότι οποιαδήποτε μορφή εκπαιδευτικής τεχνολογίας (video, προσομοιώσεις, εικονικά ή απομακρυσμένα εργαστήρια κ.α.) προάγει και ενισχύει τη μάθηση ΜΟΝΟ με την προϋπόθεση ότι πλαισιώνεται σε ένα κατάλληλο διδακτικό πλάνο με μία κατάλληλη διδακτική προσέγγιση και στρατηγική. Ο τρόπος που επιχειρείται σήμερα η τηλεκπαίδευση ακυρώνει το ρόλο του εκπαιδευτικού και έχει σκοπό το πέταγμα ολοένα και περισσότερων εκπαιδευτικών και μαθητών έξω από τα σχολεία και τα φροντιστήρια, έξω από την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Επομένως η προσέγγιση της Κεραμέως και των φροντιστηριαρχών, που εγκωμιάζουν τη συγκεκριμένη μορφή τηλεκπαίδευσης ως τάχα προοδευτικής, είναι πέρα από αντεργατική και πέρα για πέρα αντιεκπαιδευτική και αντιεπιστημονική!

Η οπτική του μαθητευομένου σαν «tabula rasa/λευκός πίνακας», στον οποίο αναγράφεται ό,τι εισηγείται ο εκπαιδευτικός, είτε δια ζώσης, είτε μέσω μαγνητοσκοπημένου βίντεο, έχει αποδειχτεί ως λανθασμένη εδώ και πολλές δεκαετίες. Η μάθηση είναι μία ζωντανή διαδικασία και η αφομοίωση νέας γνώσης περνάει μέσα από τη συζήτηση, τη διαφωνία, την εννοιολογική σύγκρουση και τελικά την πειθώ (δεν περίμενε κανείς από σας, να μάθει ότι το ζωντανό είναι καλύτερο, αλλά καμιά φορά δεν φτάνει και πρέπει να μπουν κι άλλοι παίκτες στο παιχνίδι).

Τέλος, στην ουσία της η εκπαίδευση δεν προσβλέπει μόνο στην απόκτηση γνώσεων, αλλά και στην ανάπτυξη κοινωνικών και ψυχοκινητικών δεξιοτήτων. Επομένως, η συνομιλία και η αλληλεπίδραση τόσο με τον εκπαιδευτικό, όσο και με συνομηλίκους, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Η έλλειψη κοινωνικοποίησης που επιτάσσουν η σύγχρονη (ταυτόχρονη συμμετοχή εκπαιδευτικού και μαθητών) και, πόσο μάλλον, η ασύγχρονη (μη ταυτόχρονη συμμετοχή εκπαιδευτικού και μαθητών) τηλεκπαίδευση αποτελεί τεράστια τροχοπέδη σε όλο το εύρος της μάθησης. (δεν είναι πάντα καλύτερη η ανθρώπινη επαφή, δεν είναι θέσφατο. Όλοι είχαμε έναν μαλάκα καθηγητή, που η συνομιλία μαζί του, δεν ανέπτυξε τις κοινωνικές μας δεξιότητες, αντίθετα μας έκανε πιο νευρικούς)


Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι η τηλεκπαίδευση στην παρούσα συγκυρία δεν ήρθε για να λύσει το πρόσκαιρο πρόβλημα ότι οι μαθητές εν δια μέσω «καραντίνας» δεν είχαν πρόσβαση στη μάθηση, αλλά το χρόνιο «πρόβλημα» του καπιταλισμού, πώς θα επιτευχθεί, εκτός καραντίνας, ολοένα και περισσότεροι μαθητές να μην έχουν πρόσβαση στη μάθηση και οι εκπαιδευτικοί εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή ο καπιταλισμός μάχεται "να μην έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση οι μαθητές"; Γιατί έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση όλοι οι μαθητές στην καπιταλιστική Αγγλία π.χ. και δεν έχουν στη σοσιαλιστική Σομαλία;). 

Με αυτήν την έννοια η τηλεκπαίδευση ήρθε για να μείνει, για να πεταχτούν μαθητές και εκπαιδευτικοί εκτός σχολείων και φροντιστηρίων (δηλαδή αν κάτι βοηθήσει να "πεταχθούν μαθητές εκτός φροντιστηρίων" είναι κακό; θεωρείτε τόσο δημοκρατικό και κοινωνικό να υπάρχουν φροντιστήρια; επειδή δουλεύετε οι ίδιοι; κανονικά θα έπρεπε να ζητάτε την κατάργησή τους. Ναι στην παραπαιδεία, όταν μας συμφέρει;), να ιδιωτικοποιηθεί όλο το φάσμα της εκπαίδευσης (μα χάρη στην ιδιωτική εκπαίδευση (φροντιστήρια) έχετε δουλειά!)  και να καταργηθούν πλήρως τα εργασιακά και δημοκρατικά μας δικαιώματα. Ως εργαζόμενοι και ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να είμαστε ενάντια στο καθεστώς της τηλεκπαίδευσης της Κεραμέως. Να δώσουμε κοινό αγώνα με τους μαθητές και τους συναδέλφους μας στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση ενάντια στην πλήρη ιδιωτικοποίησή της. Να αντισταθούμε στους εκβιασμούς των εργοδοτών μας που, με πρόφαση τον εκσυγχρονισμό του έργου μας, προσβλέπουν στην οπισθοδρόμηση των εργασιακών μας σχέσεων! Να αρνούμαστε να κάνουμε τηλεμαθήματα! Να παλέψουμε για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ και να δυναμώσουμε το σωματείο μας, γιατί ο δρόμος για να βγούμε από τη δίνη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας περνάει μέσα από τη συλλογική και μαχητική διεκδίκηση! (μπλα, μπλα, μπλα, 50 χρόνια τα ίδια βαρετά τσιτάτα)



Ø Διεκδικούμε την υπογραφή ΣΣΕ σε φροντιστήρια Μ.Ε. και ξένων γλωσσών

Ø Άμεση ανάκληση όλων τον απολύσεων που έγιναν από 1 Μάρτη. Απαγόρευση απολύσεων μέχρι την λήξη της χρονιάς και επέκταση των συμβάσεων για του χρόνου τουλάχιστον με το ίδιο ωρομίσθιο και με τις ίδιες ώρες. (ξανά: κάντε δικά σας φροντιστήρια και μην απολύετε όταν στην τσέπη έχετε 3 ευρώ και πρέπει να πληρώσετε 10 υπαλλήλους)

Ø Απαιτούμε να δοθεί το πλήρες επίδομα ανεργίας σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου το καλοκαίρι, ανεξάρτητα των ενσήμων που είχαν τα τελευταία δύο χρόνια.

Ø Ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. (του Ε.Σ.Υ.; συντροφική αληλεγγύη;)

Ø Ανάκληση όλων των αντεργατικών ΠΝΠ.

Ø Απόσυρση του νόμου Κεραμέως.