Του Δημήτρη Γαρούφα*
Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με την τρέχουσα και «κοχλάζουσα» επικαιρότητα για να μιλήσουμε για το πρόσφατο δημοψήφισμα των δικηγόρων που θα μπορούσε να αποτελέσει μια «πιλοτική» κίνηση σε μια διαδικασία να αρχίσει να αποκτά πιο συμμετοχική χροιά το πολίτευμα, ο ...
Η ολομέλεια προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας προκήρυξε και διενήργησε το διήμερο 2-3 Δεκεμβρίου 2014 πανελλήνιο δημοψήφισμα με μεγάλη συμμετοχή δικηγόρων για να εκφρασθεί η θέση των δικηγόρων απέναντι στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης με το οποίο τροποποιούνται διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καθιστώντας επισφαλή την απονομή Δικαιοσύνης. Με το νομοσχέδιο επιδιώκεται η κατάργηση της αμεσότητας της δίκης και η εμμάρτυρη απόδειξη στην τακτική διαδικασία ενώ ταυτόχρονα αλλάζει η διαδικασία πλειστηριασμών και στην κατανομή του εκπλειστηριάσματος καταργείται ουσιαστικά το προνόμιο του δημοσίου, των εργαζομένων κλπ. και καθίσταται προνομιακή η θέση των Τραπεζών με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά-πολλά ερωτηματικά για το ποιος εισηγήθηκε τις αλλαγές και γιατί το δημόσιο απεμπολεί δικαιώματά του υπέρ των Τραπεζών..και εις βάρος των εργαζομένων..
Η αντίθεση του δικηγορικού σώματος είναι συντριπτική και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή η αντίθεση γιατί οι δικηγόροι σε αυτή την φάση δεν αγωνίζονται για συντεχνιακά αιτήματα(έχουν πληγεί εξοντωτικά τα τελευταία χρόνια) αλλά συνεχίζοντας λαμπρές παραδόσεις του παρελθόντος προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον και τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών
Το πανελλήνιο δημοψήφισμα ήταν μια πρωτοποριακή απόφαση(στην Θεσσαλονίκη είχε ξαναγίνει πριν 30 χρόνια περίπου για την καθιέρωση του διανεμητικού λογαριασμού- κοινού Ταμείου) που ενδυναμώνει την θέση των δικηγορικών συλλόγων ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιεί τους δικηγόρους που λόγω απογοήτευσης σε μεγάλο ποσοστό απείχαν κι΄ από τις εκλογές ανάδειξης διοικήσεων στους δικηγορικούς συλλόγους.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η απόφαση αυτή θα έχει συνέχεια αλλά και ότι εν όψει αναθεώρησης του Συντάγματος θα ληφθεί απόφαση για καθιέρωση δημοψηφισμάτων υπό προϋποθέσεις σε σοβαρά θέματα για να αποκτήσουμε κοινωνία ενεργών πολιτών.
Πιστεύω ότι ο πολίτης δεν πρέπει να καλείται μόνο για να εκλέξει Βουλευτές αλλά πρέπει να επιδιώκεται η συμμετοχή του στην άσκηση της εξουσίας σε μια διαρκή προσπάθεια να αποκτά το πολίτευμα χροιά άμεσης δημοκρατίας .Βεβαίως τεχνικά δεν είναι εφικτό και γι αυτό σε άλλες ευνομούμενες χώρες προβλέπεται ο θεσμός των δημοψηφισμάτων σε τοπικό η εθνικό επίπεδο για πληθώρα θεμάτων.
Δυστυχώς τα πολιτικά μας κόμματα «φοβούνται» τα δημοψηφίσματα και γι΄ αυτό στο άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπεται ότι δημοψήφισμα μπορεί να προκηρυχθεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για κρίσιμα εθνικά θέματα μόνο με πρόταση του υπουργικού συμβουλίου και απόφαση με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών και επίσης για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα εφόσον αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών μετά από πρόταση των δύο πέμπτων.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η διάταξη θα μείνει σε αχρησία κι ότι δεν πρόκειται να προκηρυχθεί κανένα δημοψήφισμα με το ισχύον Σύνταγμα . Θα πρέπει με την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος να προβλέπεται δυνατότητα προκήρυξης δημοψηφισμάτων αν π.χ. μια πρόταση συγκεντρώνει υπογραφές 1.000.000 πολιτών, υπό τον όρο βέβαια ότι δεν πρόκειται για θέμα που άπτεται ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι θα γίνεται δημοψήφισμα μόνο μετά πάροδο έτους από το προηγούμενο, ότι για να είναι υποχρεωτικό το αποτέλεσμα πρέπει να συμμετάσχει τουλάχιστον το 50% των εχόντων δικαίωμα ψήφου πολιτών κλπ.
Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα οφείλουν με τη νέα Συνταγματική αναθεώρηση να αλλάξουν το άρθρο 44 του Συντάγματός μας , να το εκσυγχρονίσουν και να δώσουν δυνατότητα στον πολίτη στα μεγάλα θέματα να εκφέρει τη γνώμη του κάνοντας περισσότερο συμμετοχική τη δημοκρατία μας.
* Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Δημοσιεύθηκε(14-12-2014) Στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ της Κυριακής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου