Και ποιόν να ψηφίσουμε;

Γράφει ο Ηλίας Σταμπολιάδης*

Αυτό το ερώτημα θέτει ο εκμαυλισμένος, κακομοιριασμένος και εξαρτημένος Έλληνας πολίτης και μην μπορώντας, ή και μη τολμώντας να βρει λύση υποκύπτει στην εκβιαστική....

 κινδυνολογία και τρομοκρατία των υπηρετών της ΝΤΠ (νέας τάξης πραγμάτων) που από μόνη της, αυτή η τρομοκρατία, φθάνει για να θεωρηθούν οι εκλογές άκυρες. Το κόμμα και οι άνθρωποι που θα το στελεχώνουν θα πρέπει να έχουν τους ακόλουθους στόχους για να αξίζουν να τους υποστηρίξει ο ελληνικός λαός ώστε να μπορέσει να ξαναγίνει ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευημερούν έθνος.

Το χρέος για το οποίο μας θεωρούν υπεύθυνους κατά τα τρία τέταρτα περίπου είναι προϊόν τοκογλυφίας αλλά και των ζημιών που έχουν δημιουργηθεί εξ αιτίας του και επομένως όχι μόνο είναι επαχθές αλλά κυρίως είναι παράνομο και μπορούμε να αποφασίσουμε την μονομερή διαγραφή του παράνομου μέρους του με την υποστήριξη μάλιστα του ΟΗΕ αλλά και πολλών λαών εντός και εκτός της Ευρώπης. Τα περί απομόνωσης είναι τρομοκρατικοί εκβιασμοί υποτέλειας από τους αχυράνθρωπους της ΝΤΠ .

Η χώρα έχασε το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής της ικανότητας στην προσπάθεια επανόρθωσης των καταστροφών που προκάλεσε η Γερμανία κατά τον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ζημιά πρέπει να απαιτηθεί άμεσα και να συμψηφιστεί.

Εφόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μία ομοσπονδία, με κοινή κυβερνητική πολιτική, αμυντική πολιτική αλλά και δημοσιονομική πολιτική, η παραχώρηση του δικαιώματος έκδοσης του νομίσματος μας στην ΕΚΤ (ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα) αντιστοιχεί σε πράξη υποτέλειας και αποικιοποίησης της χώρας στους οικονομικά ισχυρότερους εταίρους μας που πάντοτε μας εποφθαλμιούσαν. Η παραμονή στο ευρώ με αυτούς τους όρους ισοδυναμεί με εθνική αυτοκτονία. Οι δυσκολίες αντιμετώπισης της έχθρας που θα μας δείξουν είναι μέρος του αγώνα που πρέπει να καταβάλουμε εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν έθνος.

Η έννοια του κυρίαρχου έθνους κράτους είναι απαραίτητα προϋπόθεση για την διεκδίκηση των εθνικών θεμάτων όπως το Μακεδονικό, η υπεράσπιση της Θράκης, η πληθυσμιακή αλλοίωση μέσω της λαθρομετανάστευσης, τα κυριαρχικά δικαιώματα στις θάλασσες μας που αποκορυφώνονται στην διεκδίκηση της ΑΟΖ (ανεξάρτητης οικονομικής ζώνης).

Η ανόρθωσης της παιδείας και η καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος και των αρετών στους ελληνόπαιδες, ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και αυτοθυσία έναντι του αμοραλισμού, του ατομικισμού και της αδιαφορίας για το κοινό συμφέρον έναντι της ατομικής εξασφάλισης.

Η προσαρμογή και βελτίωση του καταστατικού χάρτη της χώρας σε θέματα όπως η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας κατευθείαν από τον λαό, η ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία, ο εκλογικός νόμος όσον αφορά κυρίως την διάσπαση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες με μέγιστο όριο τους έξι βουλευτές ανά περιφέρεια και βέβαια την αναλογικότητα της εκπροσώπησης στο κοινοβούλιο. Εφόσον υπάρχει ισχυρός πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα υπάρχει πρόβλημα στην αδυναμία των κομμάτων να σχηματίσουν κυβέρνηση και εκ των πραγμάτων θα αναγκάζονται να συμφωνούν στα κύρια θέματα εθνικού συμφέροντος.

Τέλος για να υπάρξει ένα πραγματικά ευνομούμενο κράτος θα πρέπει να υπάρχει αίσθημα εμπιστοσύνης στην εξουσία η οποία θα είναι εγγυητής της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής . Για να αποκατασταθεί το ανύπαρκτο σήμερα αίσθημα της εμπιστοσύνης θα πρέπει να υπάρξει κρίση των υπευθύνων και ενόχων της σημερινής εθνικής εξαθλίωσης και κοινωνικής αδικίας που έχει προκαλέσει ηττοπάθεια και χιλιάδες αυτοκτονίες μεταξύ των πολιτών. Η δολοφονία ενός άτυχου παιδιού (Αλέξη Γρηγορόπουλου) έγινε αιτία να καεί το κέντρο της Αθήνας για να εξυπηρετήσει την άνοδο των μνημονικών στην εξουσία. Σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος ότι η καταπίεση και δολοφονία, μέσω αυτοκτονιών, χιλιάδων πολιτών να γίνει η αιτία να καεί όλη η Ελλάδα αντί να οργανώνεται έναντι της επιβουλής της ΝΤΠ και των υποκριτών «Συμμάχων» μας.

Υπό τις σημερινές συνθήκες ας βρει ο καθένας μας ποίο από τα υπάρχοντα κόμματα εξυπηρετεί τα ανωτέρω κριτήρια και ας ψηφίσει σύμφωνα με τη συνείδηση του και την ευθύνη του απέναντι στα παιδιά και στα εγγόνια του, που υπό τις παρούσες συνθήκες είναι ήδη καταδικασμένα στην υποτέλεια και τη δουλεία. Ακόμη και εάν δεν υπάρχει τέτοιο κόμμα θα πρέπει να το δημιουργήσουμε για να μην παρασύρεται ο λαός από τα ποτάμια της απάτης, τα μορφώματα των υπευθύνων της καταστροφής και τις συμμαχίες της διαπλοκής.

*καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης