Βιασμός

του Σενέρ Λεβέντ

Πρέπει να συγχαρούμε την Ντογούς Ντεριά για αυτά που τόλμησε να πει στη βουλή.
Έκανε μία από τις πιο σημαντικές ομιλίες που έγιναν μέχρι σήμερα από εκείνο το βήμα. Παίρνοντας το ρίσκο των ξεδιάντροπων επιθέσεων των σοβινιστικών κύκλων. Οι επιθέσεις άρχισαν βροχή αμέσως μετά την ομιλία. Όμως, δεν είναι βροχή, αλλά οχετός. Πριν περάσουμε σε αυτά, ας δούμε τι είπε η Ντογούς. Είπε το εξής: «Δεν είναι μόνο οι Τουρκοκύπριοι που έχασαν στην Κύπρο. Έχασαν και οι Ελληνοκύπριοι, οι Αρμένιοι και οι Μαρωνίτες. Εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τις περιουσίες τους, βιάστηκαν. Πρώτη φορά το 1974 η Εκκλησία επέτρεψε τις εκτρώσεις. Υπήρχαν τόσες πολλές Ελληνοκύπριες που βιάστηκαν…».

Η πρώτη αντίδραση σε αυτά τα λόγια μέσα στη βουλή προήλθε από τον Ζορλού Τορέ. Βγήκε στο βήμα και είπε: «Δεν είναι σωστό το ότι βιάστηκαν οι Ελληνοκύπριοι. Είναι απαράδεχτο να ανακηρύσσεται βιαστής ο τουρκικός στρατός…».

Μήπως υπάρχει στρατός στον κόσμο που δεν είναι βιαστής, κύριε Τορέ; Ο αμερικανικός στρατός είναι βιαστής. Ο αγγλικός στρατός είναι βιαστής. Ο γαλλικός στρατός είναι βιαστής. Ο ελληνικός στρατός είναι βιαστής. Και μόνο ο τουρκικός στρατός είναι αθώος και μόνο αυτός είναι αθώα περιστερά; Έτσι; Τι κουβέντα είναι αυτή. Μην ανησυχείς όμως. Έχει την ίδια άποψη μαζί σου και ο Μπετρεττίν Ντεμιρέλ, ο διοικητής της επιχείρησης του 1974. Κάποτε τον ρώτησαν γι’ αυτούς τους βιασμούς. Είπε το εξής: «Δεν είναι ο στρατός μας (που βίαζε), οι Τουρκοκύπριοι το έκαναν»! Είναι γνωστό άλλωστε. Όλα τα καλά ανήκουν στην Τουρκία, ενώ όλες οι αμαρτίες σε εμάς!

Γίνεται να σώπαιναν οι λύκοι όταν μιλούσε έτσι η Ντογούς; Επειδή εκείνοι είναι υπεύθυνοι για την τιμή του τουρκικού στρατού, ενεργοποιήθηκαν αμέσως. Την πρώτη σφαίρα την έριξε ο Μπερτάν Ζάρογλου, πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτισμού και Αλληλεγγύης των καταγόμενων από την Αλεξανδρέττα. Φαίνεται πως ο Ζάρογλου κέρδισε πιο πολλή ασυλία μετά που υποδέχτηκε τον Ταγίπ Ερντογάν στο αεροδρόμιο και φωτογραφήθηκε μαζί του. Και το παράξενο είναι ότι σε αυτές τις εκλογές είναι ένθερμος υποστηρικτής του Κουντρέτ Όζερσαϊ. Σε σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έβρισε την Ντουγούς γράφοντας τα εξής: «Ζητώντας τη συγχώρεση των φίλων μου στη σελίδα μου, Ντογούς μου, μωρό μου. Καταλαβαίνω τον πόνο σου, αλλά δείξε και λίγη διαφορετικότητα. Μπουχτίσαμε από το να υποφέρουμε από το στρες σου. Πάρε τον μέσα σου να μην χτυπήσει στη γλώσσα σου!!!».

Μήπως θα ήταν δυνατόν να μείνει άπραγος ο Κενάν Ακίν, πρώην υπουργός ο οποίος είναι γνωστός με το γεγονός του Σολομού στη Δερύνεια που [δολοφονήθηκε] στον ιστό της σημαίας; Έγραψε και εκείνος το εξής: «Είναι μια καημένη που δεν μπόρεσε να πάρει αυτό που της αξίζει ως γυναίκα και θέλει να βιαστεί…». Ένας άλλος λύκος ονόματι Κεμάλ Οζκάν ούρλιαξε ως εξής: «Τούτη η γυναίκα υπερέβη τα όρια πλέον, μακάρι να τη βιάσει ένας από εκείνους τους στρατιώτες και να κλείσει το στόμα της».

Τώρα καταλαβαίνετε καλύτερα πόσο θαυματουργός είναι ο δρόμος με τον οποίο συνδέσαμε την Κερύνεια με την Ανατολία; Πίσω αυλή είναι αυτό το μέρος. Χοντρό έντερο. Τι πράγματα μεταφέραμε τελικά από εκείνον τον ευλογημένο δρόμο. Τι διαμάντια. Τους δώσαμε σπίτια. Τους δώσαμε οικόπεδα. Τους δώσαμε τίτλους ιδιοκτησίας για τις ελληνοκυπριακές περιουσίες. Τους δώσαμε δουλειές. Τους δώσαμε υπηκοότητες. Και τώρα μας λένε «πάρτε τον μέσα σας να μην χτυπήσει στη γλώσσα σας».

Το κορμί της Κύπρου είναι χοντρό. Η μύτη της είναι αιχμηρή. Δεν ξέρουν ότι κανένας κατακτητής δεν μπόρεσε να την αντέξει. Θα αντέξουν αυτοί τώρα;

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=281207&-V=stiles