Ας το πάρουμε απ΄την αρχή: τον τελευταίο καιρό διαπιστώνουμε (όχι μόνο απ΄την ειδησειογραφία, αλλά και από προσωπικές εμπειρίες), ότι έχει αυξηθεί ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ η βία. Η βία της μορφής, που στα ελληνικά αποδίδεται με τη λέξη "τσαμπουκάς". Γέμισε ο τόπος τσαμπουκάδες! Έτοιμους να σκοτώσουν, επειδή τους είπες "ρε φίλε μην παρκάρεις στη στάση του λεωφορείου" ή "ρε φίλε, έχω σειρά" κ.λπ.
Είναι το αποτέλεσμα της "κλεισούρας", αλλά και της διαπαιδαγώγισης των τελευταίων ετών, αφού ο κοινωνικός ιστός έχει διαλυθεί, οι μισές οικογένειες είναι μπουρδ*λο, οι νέοι μεγαλώνουν με κάτι εμετικά τραγούδια πηγμένα στη χυδαιότητα και τη βία, όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα, που χιλιάδες ζώα, έτοιμα να σκοτώσουν το συνάνθρωπό τους.
Ακόμη και στην αθλητική βία, όπου, όταν πλακωνόμασταν εμείς, υπήρχε ένας κώδικας τιμής, δηλαδή νικούσε ο πιο δυνατός ή ο πιο γρήγορος, το "ξύλο", έγινε δολοφονικό. Όλοι έχουν σιδερογροθιές, ξυραφάκια, μαχαίρια, γενικά με μια φράση: είναι γεμάτοι μίσος κι όχι θυμό, θέλουν να σκοτώσουν κι όχι να επιβεβαιωθούν ως δυνατοί, έχουν χάσει την αίσθηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ:
Δύο οχήματα είχαν παρκάρει παράνομα πάνω σε μία στροφή, στο Μακροχώρι Ημαθίας.
Περνάει ένας αστυνομικός και...
ακούστε την περιγραφή του αδερφού του αστυνομικού:
«Είχαν σταθμεύσει δυο αυτοκίνητα πάνω σε μια στροφή παράνομα, σταμάτησε λόγω και της ιδιότητας του να τους ζητήσει να τα βγάλουν γιατί παλιότερα είχε γίνει τροχαίο. Κατέβηκαν αυτοί από τα αυτοκίνητα τους με απειλητικές και επιθετικές διαθέσεις και του φώναζαν. ‘Τι είσαι εσύ; Νταβατζή θα σε βάλουμε πάνω στο κεφάλι μας’ και άλλες αισχρές κουβέντες. Τον έριξαν κάτω και άρχισαν να τον χτυπούν και να τον κλωστούν, σε σημείο να του δημιουργήσουν κάταγμα, του έσπασαν τη μύτη. Διάσειση βαριάς μορφής, όταν τον είδα δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Είχε πάθει διάσειση ο αδερφός μου και αν δεν έκανε εμετό θα πέθαινε στα χέρια μου. Σε δυο – τρία λεπτά θα τον χάναμε»
Μάλιστα, όπως αποκάλυψε οι δράστες είναι γνωστοί στις αρχές: «Έτρεξε ο κόσμος να βοηθήσει αλλά αυτοί κλωτσούσαν όποιον πήγαινε και φοβήθηκαν, ήταν κάποιες γυναίκες εκεί. Ήταν Κυριακή απόγευμα στις 6:00, φώναξε μια γυναίκα ‘έρχεται η αστυνομία’ και έτσι οι δυο μπήκαν στα αυτοκίνητα και οι άλλοι δυο συνέχισαν – είδαν ότι έρχεται ασθενοφόρο – να τον χτυπούν μέχρι που φώναξε η κοπέλα ‘έρχεται η αστυνομία’ και τράπηκαν σε φυγή γιατί όντως έρχονταν η αστυνομία.
Αυτοί οι παραβατικοί που δεν ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, σε συμμορίες δημιουργούν προβλήματα σε όλες τις περιοχές όπου και να πάνε. Στο Μακροχώρι επικρατεί το αδιαχώρητο, δεν είναι δυνατόν μα μην σέβονται τον οποιονδήποτε, ακόμη και έναν αστυνομικό που ήταν ο αδερφός μου. Κάνουν ότι θέλουν οι Ρομα, υπάρχει κράτος να μας προστατέψει;».
Αν λοιπόν αυτοί προσαχθούν στις δικαστίνες, θα πέσουν στα πολύ μαλακά, επειδή είναι Ρομά. Ε, αυτή είναι η αλήθεια. Στους κόλπους της δικαιοσύνης, υπάρχει έντονη συμπάθεια, έως ερωτικό πάθος, για τους Ρομά. Είναι γεγονός, ότι οι γύφτοι εγκληματίες αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη συμπάθεια από τις δικαστίνες, ίσως από φόβο μη μπλέξουν, ίσως από φόβο μην τις πουν ρατσίστριες οι ακροαριστερές συναδέλφισσες δικαστίνες ...
Με τόσο χάιδεμα από τη δικαιοσύνη, λογικό και επόμενο ήταν, να εκτραχυνθούν και να γίνουν όλοι δολοφονικές μηχανές. Όταν ξέρουν ότι δεν θα έχουν καμιά συνέπεια, παρά μόνο γλυκόλογα από τη δικαστίνα του τύπου "μην το ξανακάνεις, κρίμα, είσαι και οικογενειάρχης", τόσο πιο σκατόψυχοι θα γίνονται και θα τραμπουκίζουν και αστυνομικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου