Μονολογοδηγώντας στην Αθήνα

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης 

Πρωί-πρωί με την αυγή ξεκινώ για τη δουλειά. Στον πρώτο φωτεινό σηματοδότη ο εξ αριστερών μου στρίβει δεξιά μόλις ανάβει το πράσινο. Χωρίς αναμμένο δείκτη πορείας κ.λπ. φυσικά. Εκνευρίζομαι.

      Στο ραδιόφωνο ακούω, ότι...

μία καθαρίστρια του ΚΑΤ γέννησε στην τουαλέτα και αγνοούσε, ότι είναι έγκυος.   Φοβερό! Καλά, νόμιζε πως έχει παχύνει; Και είχε και περίοδο; Ξαναεκνευρίζομαι με την ακρισία που μεταδίδεται η «είδηση».

     Στον επόμενο σηματοδότη, ο όπισθεν εμού ευρισκόμενος, κορνάρει μόλις ανάβει το πράσινο, ώστε να ξεκινήσει ο προπορευόμενος εμού.  Ξαναματαεκνευρίζομαι.

     Στο μεθεπόμενο φανάρι μία νεαρά περνάει σβουριχτή  κάθετα από μπροστά μου έχοντας παραβιάσει το παλλόμενο κίτρινο. Άντε πάλι τα νεύρα μου.

     Ακούω στο ραδιόφωνο καταγγελίες γυναικών ηλικίας 18-30 ετών που έχουν δεχθεί να τις βιντεοσκοπήσει ο σύντροφός τους εν ώρα συνευρέσεως και τώρα διαμαρτύρονται που ο μάλαξ έχει αναρτήσει το βίδεο στο διαδίκτυο. Γιατί δέχθηκες μανδάμ να βιντεοσκοπηθείς; Πώς σκεφθείσα; Μάλλον μη σκεφθείσα. Τεντωμένα τα νεύρα μου.  

     Στο επόμενο φανάρι ο εξ αριστερών κινούμενος στρίβει αριστερά  και κάνει αναστροφή, ενώ υπάρχει πινακίδα που απαγορεύει αμφότερες τις κινήσεις. Μου ξεφεύγει ένα ψιθυριστό «μα τί τρόμπας που είσαι!».

    Ακούω στο ραδιόφωνο τον υπουργό να εξηγεί τα σχετικά με δανειοδότηση για απόκτηση οικίας μέχρι 120μ2. «Κι’ εγώ που έχω 5 παιδιά, πώς θα χωρέσουμε σε 120μ2; Γιατί δεν θέτουν ως όριο απλώς το ποσό του δανείου;» διερωτάται ευλόγως πολύτεκνος ακροατής.

    Και τότε με προσπερνάει ένας οδηγός ομιλών στο κινητό του. Κι’ άλλος. Κι’ άλλος. Κι’ άλλη. Δεξιά μου 3 ποδηλάτες κινούνται δίπλα ο ένας στον άλλον εμποδίζοντας την κυκλοφορία. Έχει γίνει της μόδας και το ποδήλατο. Μια οδηγός που οδηγεί σμαρτάκι με τα 2 παιδάκια της να κάθονται δεξιά της τους κορνάρει, για να παραμερίσουν. Την ακολουθεί ένας μοτοσυκλετιστής που φοράει κράνος και το παιδάκι του κάθεται στο πίσω κάθισμα χωρίς κράνος. 

      Αφήνω το αυτοκίνητο και βαδίζω προς το γραφείο. Στέκομαι στη διάβαση μέχρι να ανάψει ο Γρηγόρης. Όλοι οι άλλοι περνάνε με Σταμάτη. Όλως περιέργως δεν αισθάνομαι μαλάκας. Ίσως επειδή δεν με κυττάζουν περίεργα. Ο καθένας τη δουλειά του. 

      Φθάνω στο γραφείο, όπου εργάζομαι μέχρι αργά το απόγευμα.

      Καθ’ οδόν προς το σπίτι ακούω την είδηση, ότι άπαντες οι κατηγορούμενοι ηθωώθησαν στην υπόθεση την και «σκάνδαλο Siemens» αποκληθείσα. Η Δικαιοσύνη ωμίλησε, σκέφτηκα. Μετά από 20 χρόνια ήταν επόμενο να διαπιστώσει, ότι πλείστα όσα αδικήματα είχαν παραγραφεί. Το Βατοπέδι ομοίως, θυμήθηκα. Άντε και στης Novartis. Να μάθουμε να μη βαφτίζουμε σκάνδαλα αθώες μίζες και αρπαχτές. Τον καημένο τον Παπακωνσταντίνου τον καταδίκασαν, ξανασκέφτηκα.  Ο Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου ονόματι Παναθηναϊκάκιας διέταξε να ερευνηθεί, τί συνέβη και παρεγράφησαν τα αδικήματα. Πού να ξέρει το παλληκάρι με μόλις 39 χρόνια εισαγγελικής εμπειρίας. ΄Οπως διέταξε και τη διερεύνηση της διαρροής στοιχείων υποκλοπών, μπαρδόν επισυνδέσεων ήθελα να γράψω, και όχι των λόγων που έγιναν οι υποκλοπές τηλεφωνικών επικοινωνιών Ανδρουλάκη, Πιτσιόρλα, Κουκάκη κ.λπ. 

      Αλλά και για τις υποκλοπές είπαν κάτι. Τα στόματα κλειστά λόγω απορρήτου. Όταν τρώνε δεν μιλάνε, μου έλεγε η γιαγιά μου. Άλλωστε, είπαμε «όλα στο φως», όχι στο μικρόφωνο.

     Οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούσαν να λείψουν. Το κώμα τού συζύγου της Μαρέβας προηγείται σταθερά. Ο Αλαίκσοις τρώει τη σκόνη του.    Επί καθημερινής βάσεως.

 

 

      Γυρίζω σπίτι και λέω να δω κάτι στην τηλεόραση. Πέφτω πάνω σε μία σειρά με αυτοτελή επεισόδια, όπου ένας νέγρος διαμαρτύρεται, επειδή ο λευκός  σύζυγός του τού ζήτησε διαζύγιο. Έχουν αρχίσει να πληθαίνουν τελευταίως οι εκπομπές με ζεύγη ανδρών ή γυναικών.

       Αλλάζω κανάλι. Καλλίτερα να δω κινούμενα σχέδια και μετά να πέσω για ύπνο, διότι αύριο με περιμένει άλλη μία σκληρή ημέρα κυκλοφορίας στους δρόμους και άκριτων ειδήσεων.

Σώτος