Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Απόδοση τιμής στα παλληκάρια της ΕΟΚΑ

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Χθες ήταν η επέτειος της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα των Κύπριων αδελφών κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας με στόχο την ένωση της Μεγαλονήσου  με τη μητέρα-πατρίδα.
            Ιδού πως απέτισαν φόρο τιμής σε κείνα τα παλληκάρια τα ειδησεογραφικά μέσα:
-Γιατί δεν πήγε ο Τσαλίκης στην κηδεία της θείας του
-Μέχρι το Πάσχα θα εκκενωθούν τα γκέτο Πειραιά και Ειδομένης
-Ντου στις τραπεζικές θυρίδες
-Ο Σαμαράς φεύγει για Χογκ-Κογκ
- Ο Λεβέντης θέλει να ενταχθεί στη ..
Σοσιαλιστική Διεθνή
-Χρόνια πολλά στον Πινόκιο πρωθυπουργό  
-Του Βαρεμένου του απέκρυψε ο Κυριάκος την αγορά μετοχών
- Ο Παπαγγελόπουλος ακάλυπτος
-52.000 προσλήψεις στο Δημόσιο
-Ο Παντελίδης είχε 2,7 ml/l οινόπνευμα στο αίμα του. Αναμένεται εναγωνίως η δήλωση του νέου δικηγόρου της οικογενείας του. 
-Βουλευτής [Ξε]Φ[ω]τήλας: «Ο υπουργός Πολιτισμού δηλώνει ότι η Ειδομένη, αποτελεί τιμή για τη χώρα. Τι καλύτερο μπορεί να περιμένει κανείς από έναν υπουργό Πολιτισμού, ο οποίος κατάντησε τον πολιτισμό, να είναι μόνο τα κείμενα του Σάββα Ξηρού και η αριστερή ιδεολογία της τσουτσούνας;»
            Οι 53 του ΣΥΡΙΖΑ τήρησαν μίας ημέρας σιγή εις μνήμην των αδικοπνιγμένων λαθροδιακινητών.
            Εμείς, ας εκφρασθούμε χυδαϊστί προς τους ανωτέρω αναφωνώντας «σας έχουμε όλους χεσμένους» και ας θυμηθούμε τον Ευαγόρα.
«Ο Βαγορής, το μαρτυρικό νεανικό αστέρι της Κύπρου, απαγχονίστηκε τα μεσάνυχτα 13ης προς 14η Μαρτίου1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών. Ήταν ο πιο μικρός αγωνιστής, αλλά και ο τελευταίος πατριώτης που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους. Διότι η παγκόσμια κατακραυγή που ξεσήκωσε, απέτρεψε τον απαγχονισμό άλλων 26 αιχμαλώτων πατριωτών. Ο τάφος του βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα, στην ίδια περιοχή που έντεκα μέρες πριν είχαν θάψει το θρυλικό Γρηγόριο Αυξεντίου. Ο Φώτης Βαρέλης τού αφιέρωσε συγκινητικό ποίημα, που μεταδόθηκε από το ραδιοφωνικό σταθμό της Λευκωσίας. Μέσα στ’ άλλα γράφει:
«Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα….
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
– Παρόντες όλοι;
– Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
– ΠΑΡΟΝΤΕΣ, λέει ο δάσκαλος. Και με φωνή που τρέμει:
– Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία….
– Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος,
στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,
συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,
και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.
Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα’ στα κλαμένα νιάτα,
που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,
έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο».
            Ας ανασύρουμε και την ιστορία του μικρότερου σε ηλικία θύματος της αγγλικής θηριωδίας.

Σώτος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου