εναγκαλισμό τους, θα έχουν ήδη συμφωνήσει την αμοιβαία εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους στην περιοχή. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη εξέλιξη. Βίαιη σύγκρουση και αναμέτρηση Τουρκίας - Αμερικής, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ.
Το ΝΑΤΟ δεν υπάρχει χωρίς Τουρκία. Και Αμερική και ΝΑΤΟ δεν μπορούν να χάσουν την Τουρκία. Η Γεωστρατηγική δύναμη της Τουρκίας είναι πολύ πιο σημαντική από τη στρατιωτική και την πληθυσμιακή της διάσταση. Η Μέση Ανατολή, η Ανατολική Μεσόγειος, η Κεντρική Ασία, μόνο με την Τουρκία μπορούν να είναι διαχειρίσιμες για την Ουάσιγκτον. Με γεωμετρική ακρίβεια, συνεπώς οι σχέσεις τους δεν θα βελτιωθούν απλώς. Θα γίνουν πιο «ερωτικές». Περισσότερο παθιασμένες…
Η Κύπρος και η Ελλάδα τότε τι θα γίνουν; Η Ανατολική Μεσόγειος με συμφωνημένο Παίκτη την Τουρκία από την Ουάσιγκτον, πώς θα εξελιχθεί; Και ποιοι, πώς και πότε θα πληρώσουν το τίμημα του νέου «ερωτισμού» ώστε να ικανοποιηθούν οι εκβιαστικές Τουρκικές στρατηγικές; Θα το πληρώσουν οι αδύναμοι της περιοχής.
Δηλαδή και η Ελλάδα και η Κύπρος. Θα το πληρώσουν όταν θα κληθούν τελεσιγραφικά, αλλά διακριτικά! να συνομιλήσουν για διευθέτηση των «διαφορών» τους, στα πλαίσια της «ειρήνης» και του «Διεθνούς Δικαίου»…
Η σφαγή της Σμύρνης το 1922 υπήρξε μεγάλη ήττα των Ελλήνων. Η προσφυγοποίηση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1956 υπήρξε νέα ταπείνωση του Ελληνικού Κράτους. Η Συμφορά των Συμφωνιών της Ζυρίχης νέα νίκη της Τουρκίας την οποία πανηγύριζε η Ελληνική πλευρά ως δική της νίκη! Με αυτές τις «νικηφόρες» Συμφωνίες («Νενικήκαμεν, ζήτω» κραύγαζε ο Μακάριος), έμεναν στην Κύπρο οι Εγγλέζοι και επανέρχονταν οι Τούρκοι, όπως το προείπε και σχεδίασε ο γνωστός Νιχάτ Ερίμ. Το 1974 η σφαγή της Κύπρου ήταν χειρότερη από τη σφαγή της Σμύρνης και της Μικράς Ασίας. Και τώρα η σφαγή των Θαλασσών και της Ελλάδας και της Κύπρου ήδη έγινε και συνεχίζεται με εφιαλτικό τρόπο.
Ποια ήταν και είναι η αντίδραση των «Συμμάχων»; Ευμενής ουδετερότης προς την Τουρκία, όταν δεν είναι συμπαράσταση και συνέργεια. Ελλάδα και Κύπρος πώς αντιδρούν; Με «σύνεση» και «ψυχραιμία». Με αποδοχή των τετελεσμένων. Με καταγγελίες στα Ηνωμένα Έθνη και αλλού. Αποτέλεσμα όλων αυτών των δεκαετιών; Η Τουρκία δεν αναχαιτίζεται, αποθρασύνεται έτσι. Αποτέλεσμα είναι η κατάκτηση Ελλαδικών και Κυπριακών εδαφών και θαλασσών. Χωρίς κόστος για την Τουρκία. Κυρίως όμως, χωρίς ΞΥΠΝΗΜΑ για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι ηγέτες και της Ελλάδος και της Κύπρου καλύπτουν τον ψοφοδεϊσμό τους με τη λέξη «ψυχραιμία» και προστατεύουν τις αυταπάτες και τους ευσεβοποθισμούς τους, με τη λέξη «σύνεση». Η Τουρκία κατ’ επανάληψη απάντησε με βιαιότερη επεκτατική βουλιμία στην «ψύχραιμη» και κατευναστική αντιμετώπισή της…
Σήμερα στέλλει «Θαλασσόλυκους» και «Πορθητές». Κατακτά θάλασσες. Απαγορεύει στην Ελλάδα να έχει ΑΟΖ στο Αιγαίο. Αρπάζει τις θάλασσες της Κύπρου και ανενόχλητη… αρμενίζει.
Και τι θα γίνει παρακάτω; Θα έλθουν Βρετανοί και Αμερικανοί κάποια ώρα να μας πουν ότι πρέπει να συνομιλήσουμε με τον 4ο… Ειρηνοποιό Αττίλα για ειρηνική «Μοιρασιά». Και του Αιγαίου και της Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου. Και τότε; Η Κύπρος θα πει όχι στους Αγγλοαμερικάνους; Κι αν πει όχι, η Τουρκία δεν θα δικαιωθεί αφού μας κατασφάξει και πάλιν; Και αν πει ναι δεν θα είναι παράδοση με Συνομιλίες στις τουρκικές αξιώσεις άνευ όρων;
Είτε, συνεπώς, προηγηθεί θερμό επεισόδιο είτε όχι, οι Αμερικανοί θα μας πουν μια μέρα (και θα τους… δοξάζουμε ως φίλους) ότι πρέπει να μιλήσουμε για «μοιρασιά» με την Τουρκία, διαφορετικά δεν μπορούν να την ελέγξουν. Τότε η πλευρά μας αδύναμη, εξευτελισμένη, ηττημένη και πάλιν, θα θεωρεί την άνευ όρων παράδοση ως νέα Εθνική νίκη και της«συνετής» ειρηνικής «διευθέτησης». Και του Αιγαίου και του Κυπριακού… Έπαυσε και η ντροπή να ντρέπεται, για όσα νέα δεινά χωρίς αποτρεπτική έμπρακτη αντίδραση έρχονται. Ας σημειωθεί η ημερομηνία που γράφονται αυτές οι εκτιμήσεις... Ας πράξουν τα δέοντα, έστω την υστάτη αυτή ώρα, οι υπεύθυνοι ηγέτες Αθηνών και Λευκωσίας.
,,,,
αυτά γράφει το Κυπριακό http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/572270/o-4os-attilas-tis-moirasias και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να διαφωνήσει. Προσωπικά, έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα για την τακτική κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία, με όση μεγαλύτερη ωμότητα μπορούσα, ώστε να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε επιτέλους κάποτε. Να ξαναθυμήσω: η Τουρκία δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα να αναφέρει τη λέξη ΠΟΛΕΜΟΣ, εμείς την τρέμουμε. Όταν φοβάσαι τον πόλεμο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον "ευσεβοποθισμό", που αναφέρει ο Κύπριος συντάκτης του ανωτέρω άρθρου.
Όταν έγραφα λοιπόν πριν από 10 χρόνια, ωμά και ξεκάθαρα, για το φόβο μας έναντι της Τουρκίας (π.χ. εδώ), υπήρχαν αρχικά, δεκάδες υβριστικά σχόλια του τύπου "άμα είσαι κότα εσύ, κάτσε στα αβγά σου, εμείς δεν δεχόμαστε τις υποχωρήσεις, θα τους σπάσουμε τα μούτρα τους τουρκαλάδες". Στην ερώτηση ουσίας "και τελικά τι να κάνουμε; πόλεμο; ΔΕΝ υπάρχει άλλος δρόμος!", πριν από 10 χρόνια, 5 στους 10 σχολιαστές, τολμούσαν να πουν "ναι ρε, πόλεμο!". Πριν από 5 χρόνια, οι 10 έγιναν 5 και σήμερα ....κανένας. Οπότε -όπως έγραψα εκατοντάδες φορές - ρουφήξτε το αβγό σας και υποχωρήστε. Κι εσείς κ.Πρόεδρε της Δημοκρατίας, αφήστε τους λεονταρισμούς και τον ευσεβοποθισμό ότι θα πολεμήσουν για μας οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί. Κανείς δεν θα πολεμήσει, εμείς θα υποστούμε μια ακόμη βαριά ήττα και εξευτελισμό, επειδή πολύ πολύ πολύ απλά, οι Τούρκοι είναι συνηθισμένοι στον πόλεμο κι εμείς όχι.
Ας αφήσουμε τις φλυαρίες κι ας αποφασίσουμε να κάνουμε ισχυρό στρατό, έτοιμο να ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ. Όσο φοβάται κανείς να προφέρει τη λέξη ΠΟΛΕΜΟΣ, τόσο θα υποχωρούμε. Κι από ότι ξέρουμε, το 99% των Ελλήνων, είναι πανέτοιμο να παραχωρήσει και την ...Κέρκυρα, αρκεί να μην έχουμε πόλεμο.
Και για όσους ..γενναίους επιμένουν να λένε "εσύ φοβάσαι ρε κότα Προκοπίδη, εμείς είμαστε σίγουροι ότι άμα μας την πέσουν οι τουρκαλάδες, θα τους πετάξουμε στη θάλασσα, έχουμε πανίσχυρο στρατό, δεν τους φοβόμαστε", ας σηκώσουν το χέρι ονομαστικά και ας ξεκαθαρίσουν ότι θέλουν πόλεμο, να δούμε επιτέλους πόσοι τολμούν να το πουν. Και να το πουν και στους πολιτικούς τους ηγέτες, να το πουν κι αυτοί δημόσια, όπως ακριβώς κάνουν οι τούρκοι πολιτικοί, που δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να μιλήσουν για πόλεμο (casus belli).
Λοιπόν; Θα συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε παριστάνοντας τους γενναίους, έχοντας αυταπάτες ότι θα μας βοηθήσει η αεροπορία του ...Ισραήλ (!) ή μήπως είναι καλύτερα να δεχθούμε ότι θα συνεχίσουμε την πολιτική κατευνασμού, μέχρι να μας βαρεθούν οι τούρκοι;Κάποιοι στιγμή, όσο κι αν πηγαίνει στα σκοινιά o φοβισμένος πυγμάχος, θα πέσει στα χέρια του Τάισον και δεν θα γλιτώσει το νοκ άουτ.
Βασίλης Προκοπίδης
