[Μ(έσα)
Μ(αζικών) Ε(κβιασμών)]
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Αυτό
το τεκμήριο αθωότητος έχει παραγίνει. Συνελήφθη ο Μαυρίκος για εκβίαση, του
ασκήθηκε ποινική δίωξη και όλα τα παπαγαλάκια μιλάνε για τον «φερόμενο» ως
εκβιαστή Μαυρίκο.
Εγώ ξέρω πως όταν ασκείται εναντίον
οιουδήποτε δίωξη για....
οποιοδήποτε αδίκημα, ο διωκόμενος προσλαμβάνει την ιδιότητα του κατηγορουμένου.
Είναι κατηγορούμενος για το τάδε αδίκημα και δεν φέρεται απλώς ως έχων
διαπράξει το δείνα αδίκημα, αφού η δίωξη
προϋποθέτει την ύπαρξη ισχυρών ενδείξεων ενοχής.
Γιατί άραγε φοβόμαστε να λέμε τα
πράγματα με το όνομά τους; Είναι τόσο δύσκολο να πούμε «ο κατηγορούμενος για
εκβίαση» αντί ο «φερόμενος ως εκβιαστής»; Η λέξη «κατηγορούμενος» δεν είναι
συνώνυμη του «κατάδικος». Ακόμη και όταν παραπέμπεται κάποιος στο ακροατήριο
για να δικασθεί, εξακολουθούν οι παπαγάλοι να κάνουν λόγο για τον φερόμενο, ενώ
αυτός δεν είναι απλά κατηγορούμενος, αλλά και υπόδικος, αφού οι ενδείξεις έχουν
ενισχυθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αγγίζουν, αν δεν υπερβαίνουν, τα όρια των
αποδείξεων, εξ ου και πρέπει η υπόθεση να εξετασθεί δημόσια από δικαστήριο. Άσε
που πολλοί, επικαλούμενοι το τεκμήριο αθωότητος, ακόμη και μετά τη πρωτόδικη
καταδίκη δεν μιλάνε για «κατάδικο», επειδή, λέει, πρέπει κάποιος να καταδικασθεί
τελεσιδίκως, για να τον χαρακτηρίσουμε «κατάδικο».
Έχουμε, εν ολίγοις, περιπλέξει τους
μηρούς μας γενικώς, επειδή έτσι λειτουργεί το διαπεπλεγμένο επικοινωνιακό [μιντιακό
που λένε οι μορφωμένοι] τοπίο, όταν πρόκειται για επώνυμους. Όταν πρόκειται για
φτωχαδάκια, τα ξεσκίζουν εκ τους ασφαλούς γνωρίζοντας ότι αυτά δεν έχουν το
χρήμα, για να προσλάβουν μεγαλοδικηγόρους και να διεκδικήσουν τα στοιχειώδη
δικαιώματά τους, ώστε να μην τους τσαλαπατάει το κάθε τσουτσέκι με εκφράσεις
τύπου «ο άθλιος», «ο αμετανόητος», «ο αγύρτης» κ.λπ. Ας θυμηθούμε π.χ. την περίπτωση της θυγατέρας
του δημοσιογράφου Μανώλη Καψή, η οποία συνελήφθη στη Μυτιλήνη τον Ιούλιο του
2014 και διώχθηκε για εμπορία ναρκωτικών. Κάποια ιστολόγια κάτι έγραψαν και το
θέμα ξεχάστηκε. Ακούσατε τίποτε έκτοτε;
Είδατε με πόση άνεση υποδέχθηκαν τα
ΜΜΕ την αποφυλάκιση Λεμούσια καταγράφοντας απλώς το γεγονός; 13,5 χρόνια ποινή και βγήκε στα 5 περίπου.
Επειδή, προς αποσυμφόρηση των φυλακών,
επιτρέπεται ο εκτίσας μέρος της ποινής να εξέλθει και να πάει σπίτι του.
Δεν γνωρίζω αν ο συγκεκριμένος ενθυλάκωσε μέρος των εκατομμυρίων που λείπουν
από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά μετά την αποφυλάκισή του έχουν άδικο οι πολίτες
να σκέφτονται ότι «αξίζουν μερικά χρονάκια για ισάριθμα εκατομμυριάκια»;
Ας θυμηθούμε και τη μεγάλη δίκη
τοκογλυφίας, στην οποία προήδρευσε ο ίδιος δικαστής που καταδίκασε Λεμούσια
κ.λπ. Αφού το δικαστήριο επέβαλε ποινή κάθειρξης 11,5 στον Καραμπέρη για
τοκογλυφία κατ’ επάγγελμα, χορήγησε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση με πρόταση
και του Εισαγγελέως λέγοντας: «΄Ανθρωποι δικάζουν, όχι άγγελοι, που
κάνουν και λάθη. Και εσείς κάνατε λάθη. Σας δίνουμε το δικαίωμα να επιστρέψετε
στην οικογένειά σας και να περισώσετε ό,τι μπορείτε από την περιουσία σας». Η
απόφαση εκδόθηκε την 06.07.2013. Ο καταδικασθείς άσκησε έφεση και αφέθηκε
ελεύθερος. Έχουν περάσει 2,5 χρόνια και δεν έχει γίνει η δίκη σε δεύτερο βαθμό,
πράγμα που επιτρέπει στον καταδικασθέντα να ασχολείται με τη διάσωση της
περιουσίας του, έστω και αν, όπως απεδείχθη, μέγα μέρος αυτής απεκτήθη με
παράνομο τρόπο. Πότε η έλλειψη αιθουσών, πότε η αποχή των δικηγόρων, πότε η
απεργία των δικαστικών υπαλλήλων, πότε οι εκλογές, πότε ο συνήγορος δικάζει
αλλού, πότε η ασθένεια του κατηγορουμένου τον εμποδίζει να παραστεί, ενώ θέλει
να είναι εκεί παρών για να αποδείξει την αθωότητά τους, κατά τα ειωθότα.
Στην περίπτωση του τέως νομικού
συμβούλου της Allianz, ο οποίος είχε ζημιώσει την εντολέα του με € 3 εκ.
φτιάχνοντας ο ίδιος πλαστές «ζημίες», η ποινή ήταν 9 έτη κάθειρξης. Και στη
δική του περίπτωση δόθηκε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση. Σιγά τα ωά!
Όλα αυτά τα καμώματα της
Δικαιοσύνης, αλλά και οι νόμοι που ψηφίζονται δήθεν για αποσυμφόρηση των
φυλακών και επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, μου θυμίζουν το γνωστό
ανέκδοτο που αξίζει να θυμηθούμε: καταφθάνει στον Άγιο Πέτρο ένας Σουηδός και
πληροφορείται ότι θα πάει στην Κόλαση μεν, αλλά με δικαίωμα να διαλέξει σε ποια
Κόλαση θα πάει. Εκδημοκρατισμός των Ουρανών γαρ. Έκπληκτος ο Σουηδός ακολουθεί
τον διάβολο, ο οποίο τον ξεναγεί πρώτα στη γερμανική κόλαση. Εκεί βλέπει ένα
τεράστιο καζάνι γεμάτο σκατά. Ένα διαολάκι δίνει το σύνθημα και ξάφνου
ξεπροβάλλουν αναδυόμενα τα κεφάλια των κολασμένων. Παίρνουν αρκετές αναπνοές
και στη συνέχεια περνάει το διαολάκι από μπροστά τους και με ένα σφυρί χτυπάει
τ’ αρχίδια των αρσενικών. Ακολουθούν κραυγές πόνου και οιμωγές. Αμέσως μετά νέο
σύνθημα και τα κεφάλια βυθίζονται στα σκατά. Το ίδιο επαναλαμβάνεται κάθε πέντε λεπτά.
Φεύγουν από κει και πάνε στην Ολλανδική κόλαση, όπου συμβαίνουν τα ίδια. Αφού
περιηγήθηκαν αρκετές κολάσεις με πανομοιότυπο σκηνικό, φτάνουν και στην ελληνική.
Ο Σουηδός ακούει πίσω από την πύλη της κολάσεως γλέντια, χαρές και πανηγύρια.
Ανοίγει η πύλη και βλέπει όλους τους κολασμένους να χορεύουν, να τραγουδάνε, να
μπεκροπίνουν, να ξεκοκκαλίζουν κοψίδια, να φλερτάρουν, να χειρονομούν κ.λπ. Στρέφεται
ο Σουηδός προς τον διάβολο και ρωτάει απορημένος: «Καλά, πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό;».
Και ο διάβολος του απαντάει: «Ε, πότε χάνεται το σφυρί, πότε τελειώνουν τα
σκατά, τί να σου κάνουμε κι’ εμείς, δεν προλαβαίνουμε, έλλειψη προσωπικού».
Τί
να περιμένουμε, όμως, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης
δηλώνει, μετά την επίσκεψη του στην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ότι «Η
ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης είναι θέμα διακομματικό»; Αλήθεια, τί θέλατε να
πείτε κύριε ποιητά; Ότι αν δεν συμφωνήσουν όλα τα κόμματα να είναι η Δικαιοσύνη
ανεξάρτητη, αυτή δεν θα είναι; Και το Σύνταγμα κύριε;
«Άρθρο 87 - 1. Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμενα από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία.
2. Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος.»
Σώτος
– πολίτης φερόμενος ως νομιμοφρόνως συμπεριφερόμενος
Υ.Γ. 1]
Διαβάζοντας το διαβιβαστικό τής ΕΛ.ΑΣ. για Μαυρίκο κ.λπ. [αλήθεια, αφού η
ανάκριση κ.λπ. είναι μυστική, πώς διαρρέουν τέτοια έγγραφα; Μήπως κάποιος τα
πουλάει είτε έναντι χρημάτων είτε έναντι άλλου ανταλλάγματος;] πρόσεξα ότι σε
μία από τις συνομιλίες των ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ακούγεται κάποιος να λέει ότι από δω
και πέρα δεν θα γράφεται τίποτε στο τάδε ιστολόγιο κατά της κυβέρνησης και να
ενημερωθεί σχετικώς ο υπουργός κ. Παππάς. Δηλαδή τί θέλουν να πουν; Ότι είναι
δυνατόν να υπήρχε υπόγειος δίαυλος ενημέρωσης του κ. Παππά, ο οποίος δεχόταν
τέτοιου είδους ενημερώσεις χωρίς να αστράφτει και να βροντάει;
2] Και κάτι από κάποιον που έχει
ζήσει τα πράγματα από μέσα και στο πετσί του
3]
Είναι γεγονός πως το σημερινό αρθρίδιό μου παραείναι μακροσκελές, οπότε θα
έπρεπε να σταματήσω εδώ. Δεν αντέχω, όμως, για την πληρότητα και αρτιότητά του,
να μην παραθέσω τα εξής ωραία προς τέρψιν, άμα δε και ενημέρωσιν, του κοινού.
Παρακαλώ να σημειωθεί ότι ουδεμίας επέμβασης επιδέχεται το κείμενο αυτό, άλλως
χάνει την όποια αξία του.
https://www.facebook.com/sakis.mavrelis.5/posts/10206983056248410:2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου