Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Αρχίζω με τη χιλιοειπωμένη ατάκα «και οι κρίνοντες κρίνονται», αλλά και την ισοσθενή αυτής «ο κόσμος μας βλέπει και κρίνει» που χρησιμοποιούν όλοι οι πολιτικοί, όταν δεν έχουν να πουν κάτι ουσιαστικό. Εγώ, όμως, έχω να γράψω κάτι ουσιαστικό, όπως πιστεύω.
Την 09.07.2015 ο καθηγητής κ. Τσακυράκης, προσκείμενος στο Ποτάμι, και με τις απόψεις του οποίου κ. καθηγητού δεν συμφωνώ όσον αφορά στη συνταγματική αναθεώρηση, ανήρτησε στην ιστοσελίδα του άρθρο, με το οποίο ασκούσε κριτική στην επιστολή που είχεν αποστείλει στους ομολόγους της των κρατών-μελών της ΕΕ η μόλις τότε ορισθείσα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κυρία Θάνου. Μου είχε τότε κάνει και εμένα αλγεινή εντύπωση η εν λόγω επιστολή, την οποίαν είχα σχολιάσει σε σχετικό άρθρο
Για τον διορισμό τής κ. Θάνου στο ανώτατο αξίωμα της Δικαιοσύνης ο πρώην συνάδελφός της κ. Χ. Αθανασίου, βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, είχε εκδώσει δέκα ημέρες πριν από το άρθρο του κ. Τσακυράκη [29.06.2015] την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει και το δόγμα «μεταμεσονύχτια περιφρόνηση της δικαστικής εξουσίας», ευελπιστώντας ότι με την επιλογή της τέταρτης κατά σειρά αρχαιότητας, στην επετηρίδα, αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, θα κάμψει το φρόνημα των δικαστικών λειτουργών.
Το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε μεταμεσονυκτίως (σήμερα ώρα 2:00 π.μ.) να επιλέξει, ως νέα πρόεδρο του Αρείου Πάγου, την κυρία Θάνου, τέταρτη αντιπρόεδρο κατά σειρά αρχαιότητας, χωρίς ταυτόχρονα να καλύψει τις αντίστοιχες κενές θέσεις προέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των αντιπροέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Η επιλογή της έγινε κατά παράβαση της αρχαιότητας, μια τακτική που οι τ. υπουργοί Δικαιοσύνης κ.κ. Ρουπακιώτης και Αθανασίου είχαν τηρήσει με ευλάβεια και με στόχο τη διαφύλαξη του κύρους της Δικαιοσύνης σε περιόδους κρίσιμες για τη χώρα.
Προφανώς, η επιστολή της κυρίας Θάνου προς τον κ. Γιούνκερ πριν από μερικούς μήνες αποτέλεσε επαρκές ουσιαστικό προσόν (!) για την επιλογή της στην θέση του προέδρου του Αρείου Πάγου.
Προσόν, ικανό να παρακάμψει στην επετηρίδα τρεις άξιους αρχαιότερους συναδέλφους της, αλλά και επαρκές (!) αφού, εδώ και ένα έτος, πλήρως ευθυγραμμίστηκε με τις επιλογές της Κυβέρνησης, κατά παράβαση κάθε δικαστικής δεοντολογίας, που επέβαλε την προώθηση, των δυσάρεστων για την Κυβέρνηση, δικαστικών διεκδικήσεων, για τις οποίες είχε (η Κυβέρνηση) προεκλογικά δεσμευτεί και για τις οποίες η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, υπό την προεδρία της, προκλητικά εσίγησε.
Προσόν, ικανό να παρακάμψει στην επετηρίδα τρεις άξιους αρχαιότερους συναδέλφους της, αλλά και επαρκές (!) αφού, εδώ και ένα έτος, πλήρως ευθυγραμμίστηκε με τις επιλογές της Κυβέρνησης, κατά παράβαση κάθε δικαστικής δεοντολογίας, που επέβαλε την προώθηση, των δυσάρεστων για την Κυβέρνηση, δικαστικών διεκδικήσεων, για τις οποίες είχε (η Κυβέρνηση) προεκλογικά δεσμευτεί και για τις οποίες η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, υπό την προεδρία της, προκλητικά εσίγησε.
Η Νέα Δημοκρατία βεβαιώνει τους δικαστικούς λειτουργούς ότι θα είναι παρούσα σε κάθε επιχειρούμενη απόπειρα χειραγώγησης της Ελληνικής Δικαιοσύνης και ζητεί από όλους να ασκούν τα καθήκοντά τους με θάρρος, υπευθυνότητα, νηφαλιότητα και ψυχραιμία, όπως, εξάλλου, μέχρι σήμερα πράττουν».
Η κ. Θάνου δεν θεώρησε μειωτική για το πρόσωπό της την ανακοίνωση Αθανασίου, ο οποίος της καταλόγιζε διορισμό με πολιτικά και μόνον κριτήρια καθ’ υποσκελισμό αξιότερων συναδέλφων της και ότι το βασικό προσόν της ήταν κάποια επιστολή της προς τον Γιούνκερ. Θεώρησε υβριστικό, όμως, το άρθρο του Τσακυράκη. Εγώ θα σταθώ μόνον στο τυπικό της εγκλήσεως.
1] Κάνει λόγο για «πράξεις και παραλείψεις» του κ. Τσακυράκη. Εγώ είχα μάθει στο Πανεπιστήμιο από τον αείμνηστο Α.-Β. Μαγκάκη ότι το Ποινικό δίκαιο κολάζει «πράξη», η οποία διακρίνεται σε ενέργεια και σε παράλειψη. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, η κορυφή της Δικαιοσύνης να γράφει τέτοια πράγματα.
2] Επικαλείται και όλη τη διεθνή νομοθεσία που έχει γίνει νομοθεσία και του ελληνικού κράτους. Θα της θυμίσω τις υποθέσεις Λιοναράκη και Βασιλάκη κατά Ελλάδος, με τις οποίες το δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να ανέχονται τη δημόσια κριτική, ακόμη και με πολύ σκληρή γλώσσα. Συγκεκριμένα:
«Εξάλλου, σε ό,τι αφορά το αντικείμενο των επιδίκων εκφράσεων, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τα όρια της αποδεκτής κριτικής ως προς έναν πολιτικό, στον οποίο γίνεται αναφορά με την ιδιότητα αυτή, είναι ευρύτερα από εκείνα έναντι ενός απλού ιδιώτη: αντίθετα με τον δεύτερο, ο πρώτος εκτίθεται αναπόφευκτα και ενσυνείδητα σε έναν προσεκτικό έλεγχο των πράξεων και των χειρονομιών του, τόσο από τους δημοσιογράφους όσο και από το σύνολο των πολιτών. Αυτός πρέπει συνεπώς να επιδεικνύει μεγαλύτερη ανοχή (Lingens κατά Αυστρίας, απόφαση της 8 Ιουλίου 1986, série A no. 103, σελ. 26, § 42). Η αρχή αυτή δεν εφαρμόζεται μόνον στην περίπτωση του πολιτικού, αλλά επεκτείνεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως δημόσιο πρόσωπο, δηλαδή σε οποιοδήποτε άτομο, το οποίο, με τις πράξεις του (βλέπε, προς τούτο, Krone Verlag GmbH & Co. KG κατά Αυστρίας, αριθ. 34315/96, § 37, 26 Φεβρουαρίου 2002, και Νews Verlags GmbH & Co. KG κατά Αυστρίας, αριθ. 31457/96, § 54, CEDH 2000-1) ή με την ίδια την θέση του (Verlagsgruppe News GmbH κατά Αυστρίας (αριθ. 2), αριθ. 10520/02, § 36, 14 Δεκεμβρίου 2006), υπάγεται στην δημόσια σφαίρα.»
3] Κατά τον νόμο η έγκληση για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμηση πρέπει να υποβάλλεται στον Εισαγγελέα εντός 3 μηνών αφ’ ότου ο εγκαλών έλαβε γνώση της εναντίον του πράξης και του δράστου, άλλως είναι απαράδεκτη. Και ενώ το άρθρο Τσακυράκη έκανε τη βόλτα του διαδικτύου από 09.07.2015 και το είχαν διαβάσει χιλιάδες κόσμου, άρα δεν μπορεί παρά να είχε λάβει γνώση αυτού και η κ. Θάνου τουλάχιστον από 10.07.2015, για να παρακάμψει τον αξεπέραστο αυτό σκόπελο η κ. Θάνου τον Φεβρουάριο ε.έ. χρησιμοποιεί την τακτική που χρησιμοποιούν οι τελευταίοι μπαγάσηδες πολίτες και οι δικηγόροι τους. Γράφει στην έγκλησή της ότι έλαβε γνώση του άρθρου περί τα τέλη Νοεμβρίου 2015 από μη κατονομαζόμενα πρόσωπα του περιβάλλοντός της, ώστε να μην έχει περάσει το 3μηνο από την ημέρα που έλαβε γνώση του δημοσιεύματος. Δηλαδή το διάβασαν το άρθρο πολλοί προσκείμενοι σε αυτήν, δεκάδες δικαστών κ.λπ., αλλά κανείς δεν της μίλησε ποτέ για το άρθρο που την «εξέθετε» παρά μόνον στο τέλος Νοεμβρίου 2015. Λέτε να το χάψει τέτοιο μούσι ο Εισαγγελέας; Ίδωμεν!
4] Επικαλείται για τη στοιχειοθέτηση των αδικημάτων τη μαρτυρία ενός και μόνον προσώπου: της νυν Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Αυτή και μόνον θα καταθέσει πόσο δόλο εμπεριείχε το άρθρο Τσακυράκη και πόσο προσβλήθηκε σκοπίμως η προσωπικότητα της κ. Θάνου, η οποία, όμως, δεν δίστασε να βγει σε τηλεοπτική εκπομπή, για να σχολιάσει, ως μη όφειλε, το βούλευμα για το 18μηνο Ρουπακιά διασύροντας τον θεσμό της Δικαιοσύνης.
Και ο μεν κ. Τσακυράκης χαρακτήρισε την εν λόγω μήνυση έωλη και κατάλληλη για τον κάλαθο των αχρήστων, ενώ 14 καθηγητές Πανεπιστημίου και η Συντονιστική Επιτροπή Δικηγορικών Συλλόγων είπαν αυτά
Σώτος - σοφυστικίζων ανθυποδικολαβίσκος
Υ.Γ. Αλλά τί να περιμένει κανείς σ’ αυτή τη χώρα, όπου ακόμη και οι υπηρεσιακοί υπουργοί διορίζονται, έστω και καθ’ υποψίαν, με κριτήρια ως αυτά:
«Η τελική ανακοίνωση του κυβερνητικού σχήματος έκρυβε και κάποιες εκπλήξεις σε σχέση με όσα είχαν διαρρεύσει το βράδυ της Πέμπτης. Η μεγαλύτερη εξ αυτών ίσως είναι η απουσία από το σχήμα του καθηγητή Μιχάλη Σπουρδαλάκη. Παραμένει άγνωστο εάν η μη συμμετοχή του κ. Σπουρδαλάκη οφείλεται στην αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, καθώς ήταν εκείνος που ως κοσμήτορας είχε δώσει την έγκρισή του για την παρουσίαση του βιβλίου του Δημ. Κουφοντίνα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ή στο βέτο του κ. Αλέξη Τσίπρα, καθώς ο γιος του κ. Σπουρδαλάκη, φοιτητής του Φυσικού, είναι υποστηρικτής της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου». [«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» 29.08.2015]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου