.jpg)
Ἡ καλογυρισμένη αὐτή πολεμική ταινία, μᾶς δίνει δυό-τρεῖς μέρες ἀπό τήν ζωή τοῦ πληρώματος ἐνός ἀμερικανικοῦ ἄρματος μάχης, τύπου Σέρμαν, κατά τήν διάρκεια τῶν μαχῶν τοῦ Β΄ΠΠ.
Ἡ ταινία ἀπό ἄποψη τεχνικῶν ἐφέ εἶναι ἄψογη. Γίνεται φανερό ὅτι ...
ἡ τεχνολογία δίνει ὅλο καί περισσότερα έφόδια στούς κινηματογραφιστές νά γυρίσουν μέ περισσότερο ρεαλισμό δύσκολες ἀπό τεχνική ἄποψη σκηνές
Στήν ταινία, τό κυρίαρχο μοτίβο εἶναι ἡ στρατιωτική ἐνηλικίωση ἑνός νέου ἄκαπνου καί συναισθηματικοῦ στρατιώτη, ἔτσι ὤστε αὐτός μέ τήν ἀπόκτηση τῆς κουλτούρας τοῦ μαχητοῦ νἀ μετατραπεῖ σέ πολεμιστή, θέτοντας σέ δεύτερη μοῖρα ἤ έξαφανίζοντας κιόλας κάθε ἀνθρωπιστικό του συναίσθημα.
Μέντορας του στήν διαδικασία αὐτή, εἶναι ὁ ἄρχηγός τοῦ ἄρματος, ἕνας μπαρουτοκαπνισμένος λοχίας, χωρίς συναισθήματα κατά την ὥρα τῆς μάχης, πού μέσα από μιά φρικτή σκηνή, αύτήν τῆς έν ψυχρῶ ἐκτέλεσης ἐνός αἰχμαλώτου, μυεῖ τόν νέο στρατιώτη στήν μυρωδιά τοῦ φρέσκου αἴματος.
Ἐκτός μάχης, στις σκηνές με τις δύο γερμανίδες στο σπίτι τους, ὁ λοχίας-μαχητής ἀναλαμβάνει την προστασία τῆς νεαρῆς γερμανίδας ἀπό ἐπικείμενο ὁμαδικό βιασμό, ἀπλῶς καί μόνο με την επιβολή τοῦ ἀρχηγικοῦ προφίλ του. Ἡ σκηνή, καθαγιάζει συμβολικά τον λοχία, δείχνοντας ὅτι τά πολεμικά του συναισθήματα ἐξαφανίζονται μέ τό τέλος τῆς μάχης, καί ὅτι αὐτό πού τον κάνει ἄγριο δεν εἶναι παρά τό, μή έλεγχόμενο ἀπό τήν λογική, ἔνστικτο τῆς αυτοσυντήρησης.,
Μέ μιά ἀνάποδη άνάγνωση, βλέπουμε πῶς τό ἔνστικτο τῆς αυτοσυντήρησης, μετατρέπει ἕναν καθημερινό, μέ ευαισθησίες ἄνθρωπο, σέ πολεμιστή χωρίς οἶκτο γιά κανέναν.
Στήν συνέχεια ἡ ταινία, περιγράφει τήν πρόσληψη τῆς σκληρῆς πραγματικότητας τοῦ πολέμου ἀπό τόν νέο πολεμιστή: Στόν πόλεμο, ἄν δέν σκοτώσεις σκοτώνεσαι, καί κάτω ἀπό αὐτό το πρῖσμα. ὁλοκληρώνεται ἡ μεταλλαγή τοῦ ἄκαπνου στρατιώτη σέ μαχητή.
Παράλληλα ἡ ταινία, προβάλλει τόν λοχία, ὅχι μόνο σάν μέντορα τοῦ νέου στρατιώτη, ἀλλά καί σάν μιά ἀρχηγική φυσιογνωμία τύπου chieaf, τόν ὁποῖο ὑπακοῦν καί θαυμάζουν οἱ ὐφιστάμενοι του, ὄχι μόνο γιά τ΄ ἀρχηγικά του προσόντα. καί την πολεμική του εὐφυ!α, ἀλλά καί γιατί ἐνδιαφέρεται γι΄αὐτούς, Εἶναι γνωστό βέβαια, ὅτι στα προσόντα τοῦ Ἀρχηγοῦ, περιλαμβάνονται πάντα αίσθήματα ενδιαφέροντος γιά τους ὑφισταμένους του.
Στο τέλος τῆς ταινίας κυριαρχεῖ τό ἡρωϊκό στοιχεῖο μιᾶς ἀπόφασης τοῦ λοχία ν΄ ἀντισταθεῖ μόνος του, χωρίς έλπίδα, ἔναντι ὑπερτέρων γερμανικῶν δυνάμεων, γιατί πρέπει ἀπλῶς, να έκτελέσει "την διαταγή".
Αὐτή ἡ παράτολμη, ἀπόφαση τοῦ λοχία, ἡ ἔξω ἀπό κάθε λογική, ἀτσαλώνει τά πρός στιγμή δειλιάσαντα μέλη τοῦ πληρώματις, τά ὁποία δέχονται, ἐθελοντικά πλέον, να πορευθοῦν μαζί του -με τον Ἀρχηγό -πρός τον βέβαιο θάνατο.
Τό τέλος αὐτό, προβάλει εὐδιάκριτα την άρσενική πλευρά τῆς ταινίας, αὐτό οὐσιαστικά θέλει να προβάλει, μέ τήν ἀποθέωση τῆς αντίληψης ὅτι το καθήκον έκτελεῖται με κάθε κόστος,ἀκόμα καί σε βάρος τῆς ἴδια τῆς ζωῆς, καί ὅτι γιά πράξεις αὐτοθυσίας μιᾶς ὁμάδας ἀνθρώπων, ἀρκεῖ το προσωπικό παράδειγμα τοῦ Ἀρχηγοῦ .
Ὅσοι δεῖτε τήν ταινία, προσέξτε τήν ἔξοχη ένδυματολογία τῶν στρατιωτῶν, ὅπως καί τό ἀληθοφανέστατο γερμανικό TIGER, στίς σκηνές τῆς ἐπίσης αληθοφανέστατης ἀρματομαχίας.
Στους κύριους ρόλους εἶναι ὁ Μπράντ Πήτ,(λοχίας) καί ὁ Σία Λα Μπέουφ (νέος στρατιώτης)
cummulus
