Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Σταύρο Καλαφάτη, αηδιάζεις α λα καρτ;

Ο Σταύρος Καλαφάτης νιώθει αηδία για την υπόθεση Χαϊκάλη – Προφανώς και για τον ίδιο τον Χαϊκάλη – Αναρωτιέμαι αν ένιωσε τα συναισθήματα αυτά μόλις σήμερα – Και αναρωτιέμαι αν νοιώθει θλίψη και αηδία και για άλλες περιπτώσεις σοβαρότατων παραλείψεων σε δήλωση περιουσιακής κατάστασης – Όπως εκείνη του Αντιδημάρχου Οικονομικών κ. Χασδάι Καπόν – Σταύρο, γνωρίζεις τις παραλείψεις και δεν μιλάς – Μήπως μπορείς να πεις στην κοινωνία γιατί αηδιάζεις μόνο με τον Χαϊκάλη, Σταύρο;

                                                                                                Γράφει ο Θάνος Τάκης


Απαραίτητη εισαγωγική παρένθεση: με δεδομένο ότι ο Ζοζέ Σαραμάγκου είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, χαίρομαι όταν βλέπω την ιδιαίτερη αφηγηματική τεχνική του να ριζώνει στην ελληνική πολιτική σκηνή, με εκφραστή της τον Σταύρο Καλαφάτη.

Εξηγούμαι: το πειραματικό και ιδιαίτερο στυλ του Σαραμάγκου χαρακτηρίζεται από μακριές προτάσεις που καλύπτουν ακόμη και μια σελίδα πριν μπει τελεία καθώς και από την απουσία ονομάτων. Ο Σταύρος, με την τρίτη πρόταση της συνεντεύξεώς του, δειλά-δειλά κινείται προς αυτή την τεχνική και, επιπλέον, όπως στα κείμενα του μεγάλου Πορτογάλου νομπελίστα λογοτέχνη, έτσι και στην δική του αναφορά απουσιάζουν εντελώς τα ονόματα.

Η ερώτηση είναι: «τι έχετε να δηλώσετε για την υπόθεση Χαϊκάλη»;

Η εμπνευσμένη δήλωση του Σταύρου Καλαφάτη:

«Η κοινωνία βλέπει μία δυσώδη κατάσταση. Νομίζω ότι το συναίσθημα που κυριαρχεί στην κοινωνία είναι θλίψη και συγγνώμη για την έκφραση, και αηδία γι’αυτό που βλέπει. Αυτό που επιτυγχάνεται με όλη αυτή τη διαδικασία, βεβαίως η δικαιοσύνη είναι αυτή που έχει τον πρώτο λόγο πλέον και κανείς δεν μπορεί να κάνει σχόλιο σε αυτό το σημείο, αυτό που πιστεύω όμως είναι ότι με αυτά που βλέπει η κοινωνία να γίνονται αυτό που επιτυγχάνεται είναι να απαξιώνεται ακόμη περισσότερο το πολιτικό σύστημα που είναι πληγωμένο σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό και όσοι συμμετέχουμε σε αυτό με τη συμπεριφορά μας την κοινωνική μας κυρίως βεβαίως με την πολιτική μας θα πρέπει και με τη στάση μας και με το λόγο μας θα πρέπει ακριβώς σε αυτό να προσθέσουμε στο να μπορέσουμε να αναβαθμίσουμε το πολύ πληγωμένο και απαξιωμένο σε ένα μεγάλο βαθμό πολιτικό σύστημα, είναι χρέος όλων ημών είτε είμαστε βουλευτές είτε πολιτικοί παράγοντες».

Ορίστε, αν είσαι ακουστικός τύπος, αγαπητέ αναγνώστη:



Τέλος της απαραίτητης παρενθέσεως...

Κυρίως θέμα.
Άλλως, πάμε στο ψητό.

Μεταφράζοντας τη δήλωση του κ. Καλαφάτη, αναρωτιέται κανείς με ποιαν ιδιότητα την έδωσε. Ποια από τις δύο που αναφέρει στο τέλος. Διότι εκείνος, όπως γνωρίζετε, έχει δύο. Ως βουλευτής ή ως πολιτικός παράγων; Με δεδομένο ότι διαθέτει και την μία ιδιότητα αλλά και εκείνη του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Θεσσαλονίκης, τολμώ να υποθέσω ότι η δήλωσή του δεν μπορεί παρά να αφορά σε αμφότερες.

Κατά συνέπεια, ο βουλευτής Σταύρος Καλαφάτης, αποκωδικοποιώντας τα φανερά και αφανή σήματα και τις μύχιες σκέψεις τις κοινωνίας, νιώθει μαζί της θλίψη και (εδώ λόγω αστικής αγωγής ζητά συγγνώμη...) αηδία. Με τη σειρά μου, αποκωδικοποιώντας τις ρήσεις του Σταύρου, πιθανολογώ ότι νιώθει αηδία για μια απόπειρα δωροδοκίας, για την φαυλότητα των πρωταγωνιστών και για την υποκρισία του βουλευτή Χαϊκάλη, ο οποίος παζαρεύει κέρδος μέσα από παράνομες χρηματιστηριακές πράξεις και μάλιστα, με αδήλωτα χρήματα. Τις οποίες πράξεις και την πεντοχιλιαρού δεν κατέγραψε στην δήλωσή του της περιουσιακής κατάστασης. Παράλειψη που συνιστά κακουργηματική πράξη.

Και αναρωτιέμαι: από ποια συναισθήματα διακατέχεται ο ίδιος Σταύρος Καλαφάτης, ως αυτοδιοικητικός πολιτικός παράγων, ο οποίος, προφανώς και γνωρίζει άριστα τα σοβαρά ζητήματα και τις σοβαρότερες παραλείψεις αναφορικά με την δήλωση περιουσιακής κατάστασης του Αντιδημάρχου Οικονομικών του Δήμου Θεσσαλονίκης κ. Χασδάι Καπόν;

Δεν έτυχε να πληροφορηθεί τις σημαντικές παραλείψεις στην δική του δήλωση περιουσιακής κατάστασης; Αν ο Χαϊκάλης «παρέλειψε» να δηλώσει 5.000 ευρώ, με συνέπεια τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να έχουν πάθει ντοβρουτζά*, να σκληρίζουν ομοθυμαδόν με αναφορές στις βαρύτατες ποινές του νόμου και να ομιλούν για μέχρι 500.000 ευρώ πρόστιμο, τι πρέπει να συμβεί στον αυτοδιοικητικό άρχοντα που έπραξε (ή δεν έπραξε) τα ακόλουθα:

1. Ο κ. Καπόν δηλώνει ιδιωτικός υπάλληλος με έδρα της εργασίας του την Λάρισα.
2. Απευθύνει την δήλωση περιουσιακής κατάστασης σε Επιτροπή της Βουλής, ενώ δεν είναι βουλευτής.
3. Είχε λάβει δάνεια 11.000.000 ευρώ πριν το 2011, τα οποία δεν δηλώνει.
4. Έλαβε δάνειο 13.200.000 ευρώ, το 2011, το οποίο επίσης δεν δηλώνει.
5. Ενημέρωσε ότι αξιοποίησε 13.200.000 ευρώ ως μετοχοδάνειο. Αλλά δεν δηλώνει τις μετοχές που αγόρασε με αυτό το ποσό.
6. Αν δεν αγόρασε μετοχές, δεν δηλώνει το ποσό στις καταθέσεις του.
7. Είναι μέτοχος στην εταιρεία Αστικές Αναπτύξεις Θεσσαλονίκης Α.Ε. (οικόπεδο Αλλατίνη), την οποία δεν δηλώνει.
8. Υπήρξε μέτοχος στο καφέ Balkan, το οποίο δεν δηλώνει.
9. Είναι μέτοχος στην εταιρεία Ciara Finance Co., την οποία δεν δηλώνει.
10. Υπάρχει περίπτωση η Ciara Finance Co. να είναι εξωχώρια εταιρεία, ενώ απαγορεύεται η κατοχή ή διοίκηση εξωχώριας σε αντιδήμαρχο.
11. Όλα αυτά τα γνωρίζει από καιρό, κατά δήλωσή του, ο Γιάννης Μπουτάρης αλλά δεν διακρίνει κανένα μεμπτό στοιχείο.

Απλά πράγματα κ. Καλαφάτη.
Αν θέλεις, απαντάς.

Αν απαντήσεις σε μένα (που σε ρωτάω), απαντάς και στην κοινωνία (που σήμερα είπες ότι αφουγκράζεσαι) εφόσον σημαντικό τμήμα της διαβάζει το παρόν ιστολόγιο:

Πότε ξεκίνησες να αντιλαμβάνεσαι ότι η κοινωνία νιώθει θλίψη και αηδία;
Μόλις σήμερα;
Πρώτη Νοέμβρη που ρωτούσα, δεν άκουγες;
Σήμερα διαβάζεις, ακούς;

Είσαι ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης.
Έχεις την ευθύνη του ελέγχου της Διοίκησης Μπουτάρη.
Θα στείλεις την ως άνω περίπτωση σε δικαστική κρίση;
Έστω σε διοικητική;

Εφόσον γνωρίζεις ότι ο νόμος ορίζει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, δηλαδή έκπτωση, σε περίπτωση ιδιοκτησίας offshore εταιρείας από Αντιδήμαρχο, θα τολμήσεις τις ερωτήσεις οι οποίες δημοσίως έχουν ήδη τεθεί;

Σε προηγούμενο, από 1ης Νοεμβρίου του 2014, άρθρο, έγραφα:

Εσύ, Σταύρο, τι λες;

Όλα εντάξει;


Σταύρο Καλαφάτη, πολλές φορές είναι η σιωπή που προκαλεί μεγάλη θλίψη.

Και ακόμη μεγαλύτερη αηδία...



Y.Γ. Θα το πω κι ας γκρινιάξετε ορισμένοι. Νοσταλγώ ήδη την πρώτη περίοδο της αντιπολιτευτικής παρουσίας του Κώστα Γκιουλέκα. Γράφει πρώτη, γιατί μετά τον κέρδισε το υπουργιλίκι και τα παράτησε. Αλλά στην αρχή δεν άφηνε τίποτε να πέσει κάτω.


taxalia, Ο Καπόν, τα δάνεια και η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων:
taxalia, Δήμαρχε (που τα ξέρεις όλα) έχει αδήλωτη offshore ο Καπόν;:
*Περί ντοβρουτζάς:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου