«Τα αρχαία δε θα είχαν ευτελιστεί από συζητήσεις που τα χρησιμοποίησαν για αλλότριους σκοπούς.»
Λίνα Μενδώνη
ΓΓ Πολιτισμού, 16/12/2014
Η συγκεκριμένη φράση, την οποία διάβασα σε όλα τα ρεπορτάζ, ότι είπε η γενική γραμματέας Πολιτισμού κυρία Λίνα Μενδώνη, μετά από την απόφαση του ΚΑΣ για το πρόβλημα των αρχαιοτήτων του σταθμού του μετρό της οδού Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, αφήνει μία ιδιαίτερα βαριά σκιά, σε μία υπόθεση ακραίας πόλωσης και πολύ χρήματος χωρίς κανέναν -κατ’ εμέ και πολλούς άλλους ακόμη- προφανή λόγο.
Η συζήτηση γι’ αυτά τα αρχαία έχει ήδη κλείσει δύο χρόνια. Και στις 21 Δεκεμβρίου κλείνουν δυο χρόνια που είναι κλειστός ο σταθμός και δε γίνεται καμία εργασία, μέχρι να επιλυθεί το θέμα που προέκυψε με την αξιοποίηση των αρχαίων.
Η κυρία Μενδώνη έχει διατελέσει γενική γραμματέας Πολιτισμού για πολλά χρόνια. Είχε διαχειριστεί το ζήτημα των αρχαίων του μετρό από την εποχή των κυβερνήσεων Σημίτη και γνωρίζει το θέμα. Όπως γνωρίζει και τους κανόνες πολιτικής επικοινωνίας.
Μπορεί να εκτιμηθεί, λοιπόν, ότι δεν της ξέφυγε η συγκεκριμένη φράση.
Όχι μόνο επειδή το συγκεκριμένο θέμα ταλαιπωρεί δύο χρόνια την πόλη, αλλά και επειδή:
Το κόστος της λύσης στο πρόβλημα ξεπερνά αυτή τη στιγμή τα 10 εκ. ευρώ
Οι επιπτώσεις στο έργο συνολικά από τις καθυστερήσεις στο σταθμό της Βενιζέλου τεκμηριώνουν μεγάλο μέρος των ύψους 540 εκ. ευρώ απαιτήσεων του εργολάβου.
Για όσους λοιπόν δεν κατάλαβαν, αυτό που είπε η κυρία Μενδώνη είναι ότι η συζήτηση περί τα αρχαία δεν είναι αθώα και δεν είναι ανιδιοτελής.
«Τα αρχαία χρησιμοποιήθηκαν για αλλότριους σκοπούς», είπε.
Αλλότριος σύμφωνα με το λεξικό του κ.Μπαμπινιώτη, είναι «αυτός που ανήκει σε άλλον». Ένα πολιτικό στέλεχος, δηλαδή, που έχει υπηρετήσει επί πολλά χρόνια σε καίριες πολιτικές θέσεις μας λέει, ότι οι σκοποί που υπηρετήθηκαν από τη συζήτηση για τα αρχαία ήταν σκοποί που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα άλλων, που δε συμμετείχαν σε αυτήν.
Τώρα λοιπόν πρέπει να πει:
Ποιοι ήταν οι άλλοι;
Τι σκοπούς είχαν;
Ποιοι εξυπηρέτησαν αυτούς τους σκοπούς;
Ποιο ήταν το όφελός τους;
Ήταν απλώς «χρήσιμοι ηλίθιοι», όπως είχε αποκαλέσει ο Λένιν τους διανοούμενους, ή είχαν επίγνωση του τι έκαναν;
Όπως προκύπτει, η γγ του ΥΠΠΟ δημοσίως καταλόγισε είτε ιδιοτέλεια, είτε ηλιθιότητα, σε όσους προώθησαν τις συζητήσεις για τα αρχαία. Δεν είδα κανέναν, συμπεριλαμβανομένου του κ.Μπουτάρη, που ήταν δίπλα της όταν έκανε τις δηλώσεις να ενοχλείται και να ζητά εξηγήσεις.
Επειδή, όμως, σε αυτήν την υπόθεση διακυβεύεται δημόσιο χρήμα, επειδή εμείς θα πληρώσουμε το κόστος αυτής της ιστορίας, η κυρία Μενδώνη υποχρεούται να μιλήσει αμέσως με ονόματα και διευθύνσεις. Ηθικών και φυσικών αυτουργών.
Ουδείς έχει το δικαίωμα να σιωπά την ώρα που εκατοντάδες οικογένειες έχουν καταστραφεί πίσω από τις λαμαρίνες μιας χίμαιρας, σ’ ένα σταθμό της οποίας ίσως να σπαταλήθηκαν και 200 εκ. ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου