Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Νάμαστε λοιπόν πάλι μοιρασμένοι. Μια σημαντική μερίδα του λαού πολύ θα ήθελε να είχαν οι αστυνομικοί «καθαρίσει» τον Ρωμανό επί τόπου άμα τη συλλήψει του ή, στην καλλίτερη περίπτωση, να τον έχουν ρίξει σε ένα μπουντρούμι και να έχουν πετάξει το κλειδί στη θάλασσα, ώστε να σαπίσει εκεί ...
το τσογλάνι.
το τσογλάνι.
Άλλοι, πιο επιεικείς, θεωρούν ότι ο νόμος είναι νόμος και πρέπει το κωλόπαιδο να μην ξαναδεί το φως της μέρας, πόσω μάλλον να παίρνει άδειες για να σουλατσάρει στο ΤΕΙ, όπου επέτυχε δεχθείς και τα συγχαρητήρια του υπουργού Δικαιοσύνης.
Κάποιος θυμήθηκε ότι ο παππούς του ήταν δολοφόνος και εγώ θυμήθηκα ότι η μαμά του δεν πρέπει να τον ανέθρεψε και με τον καλλίτερο τρόπο. Κάποιος άλλος επεσήμανε ότι κανείς δεν σκέφτηκε τον τρόμο που ένοιωσε ο άνθρωπος, τον οποίο πήρε ως όμηρο ο Ρωμανός στη ληστεία του Βελβεντού. Αξιοσημείωτη η τελευταία επισήμανση. Ας την αναλύσουμε.
Είμαι ας πούμε συνταξιούχος και ορμάνε οι ληστές και με παίρνουν μαζί τους ως όμηρο. Χέζομαι επάνω μου κυριολεκτικά μπροστά στα καλάσνικωφ. Μετ’ ου πολύ οι ληστές με αφήνουν ελεύθερο καθώς οι αστυνομικοί τους καταδιώκουν. Κάθομαι κάτω από ένα δένδρο να συνέλθω και τρέχει μια γυναίκα να μου προσφέρει ένα μπουκάλι νερό. Ηρεμώ και βάζω το μυαλό μου να δουλέψει. «Ρε πούστη μου», λέω «μου έχουν πετσοκόψει τη σύνταξη, με πέθαναν στα τεκμήρια και στους φόρους πολυτελείας, μου έριξαν ένα ξεγυρισμένο ΕΕΤΗΔΕ μετά το ΕΤΑΚ και το ΦΑΠ, είμαι στα πρόθυρα της αυτοκτονίας και ήλθε αυτό το κωλόπαιδο να με κοψοχολιάσει; Να πάθω έμφραγμα και να μην προλάβω να δολοφονήσω τον εαυτό μου; Με ποιο δικαίωμα θα μου στερούσε αυτό το δικαίωμα; Πού πήγε το ανθρώπινο δικαίωμα στην αυτοχειρία; Κανείς δεν του έμαθε ότι υπάρχουν ορισμένα δικαιώματα αναπαλλοτρίωτα; Τί είναι το δικαίωμα στην αυτοχειρία μπροστά στην απαλλοτρίωση χρημάτων μιας τράπεζας; Χάθηκαν ρε παιδάκι μου οι βουλευτές, να πλευρίσεις μερικούς από δαύτους και να τους πεις να ψηφίσουν μια διάταξη που να ορίζει ότι «στον Ν. Ρωμανό καταβάλλονται € 300.000 ως προκαταβολή για τα βραβεία που θα κατακτήσει ως λαμπρός επιστήμων το 2030»; Εδώ έχουν δώσει € 295 εκ. στο Μέγαρο Μουσικής από το Δημόσιο Ταμείο, οι εκδότες έχουν απαλλοτριώσει € 300 εκ. από τις τράπεζες υπό την ονομασία «δανεικά», ομοίως και τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν απαλλοτριώσει περί τα € 250 εκ., εκατοντάδες δεκάδες ΜΚΟ έχουν απαλλοτριώσει περί τα € 3 δισ., Γιάννος, Άκης, Μαντέλης κ.λπ. έχουν απαλλοτριώσει τουλάχιστον άλλα € 3 δισ., Λαυρεντιάδης, Ρέστης κ.λπ. έχουν αρπάξει € 1 δισ. Βρε μπελάς που με βρήκε. Χάθηκαν οι Ταμήλοι γαμώτο και έπρεπε να παραβιάσεις όλον τον σεπτόν Ποινικό Κώδικα, διατάξεις του οποίου καταργούνται και επανέρχονται, ώστε στο μεσοδιάστημα να απαλλαγούν οι κολλητοί;»
Φαίνεται πως σκεφτόμουν δυνατά, επειδή με πλησίασε ένας κύριος και έβαλε την παλάμη του στο μέτωπό μου. «Τί έγινε ρε φίλε;» τον ρωτάω. «Φοβήθηκα πως έχετε πυρετό. Με συγχωρείτε για τη χειρονομία. Δεν φαίνεσθε ζεστός πάντως». Ρε κακό που με βρήκε, μονολόγησα. Χέστηκα πάνω μου μ’ αυτό το τσογλάνι και με πήρε και ο κόσμος στο ψιλό. «Και ξέρετε, όλοι αυτοί που αναφέρατε έκαναν τη δουλειά χωρίς Καλάσνικωφ» συμπλήρωσε. «Και καμμία Αστυνομία δεν τους καταδιώκει, μολονότι κρατούν όμηρο έναν ολόκληρο λαό». Σήκωσα το βλέμμα μου μισοκλείνοντας τα μάτια καθώς με τύφλωνε ο ήλιος και τον κυάλαρα καλλίτερα. «Σάμπως δίκηο να ΄χεις» μονολόγησα.
Σήμερα άκουσα ότι το δικαστικό Συμβούλιο, στο οποίο είχε προσφύγει ο Ρωμανός κατά της απαγόρευσης φοίτησής του στο ΤΕΙ, απέρριψε την προσφυγή του. Για τυπικούς λόγους, είπαν. Προσπάθησα να φαντασθώ τους τρεις δικαστές εν ώρα διασκέψεως. Δεμένοι από τον νόμο, δεν μπορούσαν να κάνουν ρούπι. Το προσπάθησαν να εκτελέσουν το καθήκον τους, αλλά και να δώσουν μια ευπρεπή λύση. Θυμήθηκαν ότι στα χέρια του προσφεύγοντος είχε ξεψυχίσει ο φίλος του ο Αλέξης Γρηγορόπουλος την 06.12.2008. Τότε που η Αστυνομία προσπαθούσε επί ώρες να φτιάξει το σενάριο της άμυνας του Κορκονέα, του εποστρακισμού κ.λπ. Ναι, αυτή η Αστυνομία, την οποία θέλει μια μερίδα του λαού να έχει την εξουσία να εκτελεί επί τόπου πάντα παραβάτη.
Και κει που έσπαγαν οι δικαστές το κεφάλι τους για να διατυπώσουν μια απόφαση σύμφωνη με τον νόμο και τη συνείδησή τους, αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλειμμα αναψυχής. Οι δύο πήγαν στην τουαλέτες και ο τρίτος άνοιξε το τάμπλετ του. Μόλις γύρισαν οι άλλοι, τους λέει: «Ρε σεις, ξέρετε τί πρότεινε η κυβέρνηση στην τρόικα; Ιδού: «Αύξηση των εσόδων ΦΠΑ μέσω λαχειοφόρου αγοράς και άλλα διοικητικά μέτρα: Το σύστημα αύξησης των εσόδων από τον ΦΠΑ μέσω συλλογής αποδείξεων με την προοπτική δώρων από λαχειοφόρο αγορά θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του προγράμματος «@podeixi». Υπάρχει μια λεπτομερής έκθεση, η οποία περιλαμβάνει εκτενή τεκμηρίωση για τη μεγάλη επιτυχία παρόμοιων προγραμμάτων σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Σλοβακία. Εάν τα πρόσθετα έσοδα στην περίπτωση της Πορτογαλίας ήταν 1,6 δισ. ευρώ ετησίως, σε αυτό το στάδιο, για την Ελλάδα φαίνεται λογικό –κατά πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις– να υποθέσουμε ότι θα είναι τουλάχιστον επιπλέον 500 εκατ. ευρώ. Διοικητικά μέτρα, όπως ηλεκτρονικά τιμολόγια και διασταύρωση των business-to-business, τιμολόγια και λιανικές πωλήσεις, θα αποφέρουν επίσης απτά αποτελέσματα στον αγώνα κατά της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής». Ο Πρόεδρος τον κοίταξε αποσβολωμένος. «Πλάκα μας κάνεις!». «Καθόλου. Διάβασε» και του δείχνει το ηλεκτρονικό μήνυμα. Ο άλλος δικαστής το διάβασε με γουρλωμένα μάτια. Σηκώνοντας το βλέμμα του είπε: «Είναι δυνατόν η κυβέρνησή μας να είναι τόσο γελοία;». Και που να δείτε το καλλίτερο λέει ο προηγούμενος: «Αύξηση στα έσοδα κλινικών δοκιμών με τη μείωση της γραφειοκρατίας και την έλλειψη εναρμόνισης διοικητικών διαδικασιών (50 εκατ. ευρώ)». Δηλαδή, θα έχουμε περισσότερα ανθρώπινα πειραματόζωα για νέα φάρμακα, ώστε να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη. «Για κάνε το λιανά», του λέει ο Πρόεδρος. Ο πρωτοδίκης απαντά: «Κλινική δοκιμή είναι ένα ιατρικό πείραμα κατά το οποίο δοκιμάζεται μία ουσία σε συγκεκριμένο αριθμό εθελοντών για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα και να προσδιορισθεί η ανεκτικότητα - τοξικότητα - ασφάλεια. Τα πειράματα αυτά για να ανακαλύψουν νέα μόρια όσο πάνε δυσκολεύουν. 1 στα 10000 μόρια γίνεται φάρμακο. Αυτές οι κλινικές δοκιμές μπορούν να φτάσουν και στο € 1 δισ. σε κόστος. Οι εταιρείες πληρώνουν πάρα πολλά λεφτά στις κλινικές μελέτες, οι οποίες γίνονται σε εθελοντές. Αυτό καθιστά τη φαρμακοβιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο τον μεγαλύτερο επενδυτή σε έρευνα και ανάπτυξη από οποιονδήποτε άλλο κλάδο. Το κράτος έχει οφέλη από αυτές τις διαδικασίες και γι’ αυτό πρέπει με γρήγορες διαδικασίες να τους παίρνει χρήματα»*. Ο Πρόεδρος σταυροκοπήθηκε και μετά έσκυψε το κεφάλι του πιάνοντάς το με τα δυο του χέρια. Ο άλλος πρωτοδίκης ψέλλισε «Πιο γελοίος πεθαίνεις».
Και τώρα Ρωμανέ, αν κάνεις πραγματική απεργία πείνας και όχι μαϊμού, θα σου διηγηθώ ένα όνειρο που είδα προχθές δίκην νανουρίσματος για το βράδυ. Αύγουστος του 2014 εν μέσω σκληρού Μνημονίου. Ο κόσμος αλαφιασμένος με τον ΕΝΦΙΑ. Τα λαμόγια ακλόνητα στη θέση τους. Ένας εκ των 370 Καλλικράτειων Δήμων της χώρας εφαρμόζει ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα για την επιμόρφωση πολιτών στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων, Γραμματειακής υποστήριξης κ.λπ. Μετέχουν 20 άτομα. Έκαστο θα πάρει € 500. Η επιμόρφωση έχει ανατεθεί σε ένα ΚΕΚ, το οποίο στέλνει ως επιμορφώτρια μία δεσποινίδα που δεν ήξερε πού της πάνε τα τέσσερα. Στο παρουσιολόγιο υπάρχουν τα 20 ονόματα των συμμετεχόντων, αλλά μόνον οι υπογραφές των 13. Τελειώνει η θεωρία και πάνε για πρακτική εξάσκηση σε ένα σούπερ μάρκετ. «Τί θα κάνουμε εδώ;» ερωτούν οι επιμορφούμενοι. «Καθάρισμα, σφουγγάρισμα, τακτοποίηση ραφιών κ.λπ., ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι». Οι επιμορφούμενοι την κοπανάνε αηδιασμένοι. Όταν ήλθε η ώρα να πέσει το χρήμα, παρατήρησαν ότι στο παρουσιολόγιο υπήρχαν 20 και όχι μόνον 13 υπογραφές.
Λοιπόν, Ρωμανέ, φρόντισε όσο θα ΄σαι στη φυλακή να σωφρονισθείς. Να βάλεις μυαλό. Οι τράπεζες δεν είναι για να τις «απαλλοτριώνουν» τύποι σαν κι’ εσένα. Οι τράπεζες είναι για να τις αρμέγουν τα λαμόγια με τη βοήθεια των Ταμήλων. Όσο για τις επιδοτήσεις, είναι κι’ αυτές μια μορφή απαλλοτρίωσης- αρμέγματος. Γκέγκε;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄
