Η ανακοίνωση της ΣΦΕΒΑ:
Η ΣΦΕΒΑ με σεβασμό και συγκίνηση αποτίει φόρο τιμής στην μνήμη του Ηρακλή Σύρμου, του ζωντανού θρύλου του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, από τη Δερβιτσάνη της Δρόπολης, που έφυγε χθες στις 1 Αυγούστου 2024 μετά από πολύμηνη ασθένεια σε ηλικία 82 ετών.
Ο Ηρακλής υπήρξε ένας από τους τελευταίους εν ζωή μάρτυρες της βαρβαρότητας του καθεστώτος του Χότζα καθώς πέρασε τα νειάτα του και τα καλύτερά του χρόνια φυλακισμένος στις πιο σκληρές φυλακές του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα, στο φρικτό Σπατς της βόρειας Αλβανίας, κατηγορούμενος για προπαγάνδα υπέρ της Ελλάδος και εναντίον του καθεστώτος. Στη διάρκεια της φυλάκισής του αντιμετώπισε με θάρρος και αξιοπρέπεια τους διώκτες του, κρατώντας ψηλά το φρόνημά του και μη δεχόμενος να συνεργαστεί με το καθεστώς. Μαζί με τους άλλους συγκρατούμενούς του από το χωριό του (όπως τον αείμνηστο Σταύρο Γκούτζιο, τον Κώστα Κυριακού κ.α. ) αλλά και από άλλα χωριά, στήριξαν ηθικά και ψυχολογικά τους υπόλοιπους κρατούμενους, όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους Αλβανούς αντιφρονούντες, οι οποίοι τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν ιδιαίτερα λόγω του ήθους του και του χαρακτήρα του.
Ακόμη και μετά την απελευθέρωσή του στις αρχές της δεκαετίας του 1980 παρέμεινε στο στόχαστρο των αρχών ως επικίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και ύποπτος φυγής στην Ελλάδα.
Μετά την πτώση του καθεστώτος το 1990 και αφού πέρασε για 2 χρόνια στην Ελλάδα, και είχε επαφή με τον μακαριστό Μητροπολίτη Κονίτσης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ, πρωτεργάτη τότε του αγώνα, (ο οποίος τον εκτιμούσε ιδιαίτερα) επέστρεψε στην πατρίδα του με σκοπό να αγωνισθεί για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο του μέσα από τις τάξεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ως δημογέροντας του χωριού του. Τον Απρίλιο του 1994 με την σύλληψη όλων των ηγετών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν ένας από τους συλληφθέντες καθώς τo τότε καθεστώς Μπερίσα δεν του συγχώρησε το αγωνιστικό και ανυπότακτο φρόνημά του.
Παρέμεινε σε κράτηση ως τον Αύγουστο και ήταν ένας από τους 5 ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ( μαζί με τους ήδη αείμνηστους Παναγιώτη Μάρτο και Θεόδωρο Βεζιάνη, καθώς και τους Βαγγέλη Παπαχρήστου και Κώστα Κυριακού) οι οποίοι μετά από πολλή ταλαιπωρία και βασανιστήρια οδηγήθηκαν σε δίκη ανήμερα της 15ης Αυγούστου 1994 και καταδικάστηκαν ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας σε βαρύτατες ποινές. Ωστόσο η προφανής αδικία της δίωξής του συνεκίνησε και συνένωσε τον όπου γης ελληνισμό σε μία εκστρατεία για την απελευθέρωσή τους. η οποία οδηγήθηκε σε αίσιο τέλος τον Ιανουάριο του 1995 με την παρέμβαση μεταξύ άλλων, ακόμη και του τότε προέδρου των ΗΠΑ κ. Κλίντον.
Η ταλαιπωρία της υγείας του από την πολύχρονη εργασία στα ορυχεία αλλά και από τις επί δεκαετίες διώξεις που υπέφερε, τον οδήγησαν στη συνέχεια εκτός της πρώτης γραμμής της πολιτικής. Έμεινε ωστόσο στο χωριό του όπου συνέχισε μέχρι τέλους να μάχεται για τα ιδανικά και τις αρχές του!
Η ΣΦΕΒΑ είχε την ιδιαίτερη τιμή να συμμετάσχει μαζί με τον Ηρακλή Σύρμο τον Ιούλιο του 2011 σε ένα ταξίδι - προσκύνημα στα ματωμένα χώματα του ορυχείου του Σπατς, στην πρώτη του επίσκεψη εκεί μετά την αποφυλάκισή του το 1982. Τα όσα μας διηγήθηκε κλαίγοντας για τα μαρτύρια που υπέφεραν εκεί και για τους ανώνυμους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους στα αλβανικά γκουλάγκ, ενώ τα σώματά τους δεν έχουν βρεθεί ακόμη, έχουν μείνει χαραγμένα ανεξίτηλα στην μνήμη μας. Πολλά από αυτά έχει καταγράψει ο γιός του Αχιλλέας Σύρμος στο περισπούδαστο πόνημά του ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΑΤΣ.
Ευδόκησε ο Θεός ο σύλλογός μας να απονείμει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον κ. Ηρακλή Σύρμο ως έναν από τους 5 ηγέτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στην μεγάλη εκδήλωση της 30ης Νοεμβρίου 2014 στην Θεσσαλονίκη για τα 20χρονα από την κοίμηση του μακαριστού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ.
Προσευχόμαστε ολόψυχα στον Άγιο Θεό που ο Ηρακλής σεβόταν και ευλαβείτο (τον θυμόμαστε πάντοτε, ανελλιπώς παρόντα από την αρχή της θείας Λειτουργίας στο στασίδι του στον Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στη Δερβιτσάνη) να τον αναπαύσει από τους κόπους του και να τον αξιώσει της χαράς του Παραδείσου!
Στην αγαπητή σύζυγο και τα παιδιά του Ηρακλή Σύρμου ευχόμαστε κάθε εξ ύψους παρηγορία για την απώλεια του συζύγου και πατέρα τους.
Η μνήμη του Ηρακλή θα είναι όντως ΑΓΗΡΩΣ και θα μένει ζωντανή στην καρδιά κάθε Έλληνα που πονά για την πατρίδα και το ύψιστο αγαθό της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!
Ευχή και προτροπή μας το ελλαδικό κράτος, που δεν τον τίμησε όσο ζούσε να το πράξει έστω και μετά θάνατον προβάλλοντας την γενναία, ηρωϊκή και μαρτυρική μορφή του ως ένα απτό παράδειγμα της αιματηρής συνεισφοράς της Βορείου Ηπείρου στον κοινό εθνικό αγώνα για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου