Παρασκευή 16 Αυγούστου 2024

Μια άγνωστη Παναγιά: Η Παναγιά η ολυμπιονίκης

Δεκαπενταύγουστος του 2024. Στον απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού και λόγω της εορταστικής ημέρας, θα αναφερθώ σε μια άγνωστη στους πολλούς Παναγία: την Παναγιά την.... Ολυμπιονίκη. 

Αναδημοσιεύοντας μια παλαιά ανάρτηση, που είχε γραφτεί στις 15 του Αυγούστου του σωτήριου έτους 2012, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Η έμπνευση προήλθε τότε από τη στάση της χρυσής ολυμπιονίκη από την Αιθιοπία, Μεσερέτ Ντεφάρ (Meseret Defar), στο τρέξιμο των πέντε χιλιομέτρων. Βλέπαμε την αθλήτρια να πανηγυρίζει δακρυσμένη και να επιδεικνύει σε όλο τον κόσμο ένα κομμάτι ύφασμα με την εικόνα της Θεοτόκου να κρατάει στην αγάλια της τον μικρό Χριστό. Τον Χριστό που έδειξε επίσης σε όλο τον κόσμο ο ολυμπιονίκης στο τένις των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, Νόβακ Τζόκοβιτς (Novak Djokovic).

Δεν είναι βέβαιο αν στο δυστοπικό μέλλον οι κοσμικές και υλιστικές πολιτικές των αρμόδιων, που «φυτεύονται» ως επικεφαλής, των διαφόρων διεθνών αθλητικών οργανισμών θα συνεχίσουν να επιτρέπουν στους αθλητές την επίδειξη θρησκευτικών συμβόλων. Πιθανότατα κρυμμένοι πίσω από τις γνωστές γενικότητες της διασφάλιση της «ουδετερότητας» και της «ισότητας» κτλ, να προσπαθήσουν να άρουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις της ελευθερίας της έκφρασης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν γένει, ή της αποδοχής της πολιτιστικής ποικιλομορφίας που διέπει τις κοινωνίες του κόσμου τούτου.



Ελπίζοντας ότι οι πολίτες δεν θα επιτρέψουν τέτοιου είδους σκεπτικά να υλοποιηθούν ποτέ. 

Παραπέμπω στο κείμενο που προανήγγειλα:


Η Παναγιά η ολυμπιονίκης, η Κυρία Θεοτόκος, η Παρθένος Μαρία, η Προπονήτρια των ψυχών, η Εγγυήτρια των νικών. Ζωντανή μέσα στον κόρφο, στα χέρια, ή στα δάκρυα της χαρμολύπης των πιστών που ελπίζουν και προσεύχονται στην αγάπη της.

Πάσχα καλοκαιριού! Δεκαπενταύγουστο εκοιμήθη και μετά από τρεις ημέρες μετέστη σωματικώς στους ουρανούς η Μητέρα του Χριστού, η Μάνα όλων των ανθρώπων, η Παντάνασσα. Το ανθρώπινο πρότυπο της ζωής, της αγιοσύνης, της προσευχής, της υπομονής, της ταπείνωσης και της πίστεως στον τριαδικό Θεό.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, οι άνθρωποι που υποφέρουν έχουν ανάγκη να ακούσουν και να θυμηθούν τη διαβεβαίωση της Πανάχραντης: «Χαίρετε, ότι μεθ’ ημών ειμί πάσας τας ημέρας».
Και να της ανταποκριθούν: «Παναγία Θεοτόκε, βοήθει ημίν»!


Χρόνια πολλά σε όλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου