Παλαιότερα..... οι συναντήσεις γίνονταν στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μαξίμου, σε δόσεις. Τα τελευταία χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανεβαίνει ο ίδιος και συναντά τους Θεσσαλονικείς στην έδρα τους, ενίοτε στο κτήριο του πρώην υπουργείου Μακεδονίας Θράκης, σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής. Το ακριβές σημείο της συνάντησης συνιστά λεπτομέρεια σε μια πόλη που έτσι κι αλλιώς δεν διαθέτει κάποιοι άξιο λόγου δημόσιο κτήριο για τέτοιες διευρυμένες συναντήσεις, αφού ακόμη και ξένους ηγέτες η Θεσσαλονίκη τους υποδέχεται σε αίθουσες ξενοδοχείων.
Η ουσία δεν αλλάζει. Οι εκπρόσωποι των φορέων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής σήμερα θα έχουν την ευκαιρία να θέσουν τα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο τους απευθείας στην κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που τον συνοδεύουν.
Η ουσία δεν αλλάζει. Οι εκπρόσωποι των φορέων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής σήμερα θα έχουν την ευκαιρία να θέσουν τα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο τους απευθείας στην κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που τον συνοδεύουν.
Παρεμπιπτόντως οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των φορέων, συνήθως οι πρόεδροι, θα έχουν την ευκαιρία να ασκήσουν τις προσωπικές τους δημόσιες σχέσεις, κάτι που συμβαίνει πάντα.
Η χρησιμότητα της συγκεκριμένης συνάντησης έχει συζητηθεί και… αναλυθεί εδώ και πολλά χρόνια. Κατά γενική ομολογία -και των παραγόντων που συμμετέχουν, όταν κλείνουν τα μικρόφωνα- το νόημα αυτής της ατύπως θεσμοθετημένης επαφής είναι εξαιρετικά περιορισμένο. Κάτι που αποδεικνύεται από τα μηδαμινά αποτελέσματα που παράγει, ιδίως τα τελευταία χρόνια.
Η χρησιμότητα της συγκεκριμένης συνάντησης έχει συζητηθεί και… αναλυθεί εδώ και πολλά χρόνια. Κατά γενική ομολογία -και των παραγόντων που συμμετέχουν, όταν κλείνουν τα μικρόφωνα- το νόημα αυτής της ατύπως θεσμοθετημένης επαφής είναι εξαιρετικά περιορισμένο. Κάτι που αποδεικνύεται από τα μηδαμινά αποτελέσματα που παράγει, ιδίως τα τελευταία χρόνια.
Διότι στις μέρες μας ισχύουν δύο δεδομένα:
Πρώτον, καθημερινά μειώνονται τα οικονομικά θέματα με γεωγραφικό πρόσημο, τα οποία επιδέχονται κυβερνητικής, δηλαδή κρατικής και διοικητικής παρέμβασης. Το αν μια περιοχή έχει ιδιαιτερότητες που αφορούν την παραγωγή, τις μεταφοράς ή άλλα αναπτυξιακά πεδία είναι άλλη υπόθεση. Μόνο που στη Θεσσαλονίκη τέτοιου τύπου οργανωμένες μελέτες και προτάσεις για μεσο-μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις δεν υπάρχουν.
Πρώτον, καθημερινά μειώνονται τα οικονομικά θέματα με γεωγραφικό πρόσημο, τα οποία επιδέχονται κυβερνητικής, δηλαδή κρατικής και διοικητικής παρέμβασης. Το αν μια περιοχή έχει ιδιαιτερότητες που αφορούν την παραγωγή, τις μεταφοράς ή άλλα αναπτυξιακά πεδία είναι άλλη υπόθεση. Μόνο που στη Θεσσαλονίκη τέτοιου τύπου οργανωμένες μελέτες και προτάσεις για μεσο-μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις δεν υπάρχουν.
Για παράδειγμα, αν και το σύνολο των παραγωγικών φορέων της περιοχής αναγνωρίζει τον καθοριστικό ρόλο της ουσιαστικής αναβάθμισης του λιμανιού της Θεσσαλονίκη στην ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας, κανείς δεν θα θίξει σήμερα τη μεγάλη καθυστέρηση της επέκτασης της 6ης προβλήτας της ΟΛΘ ΑΕ. Είτε επειδή η εταιρεία είναι, πλέον, ιδιωτική, και ως εκ τούτου θεωρούν ότι το κράτος δεν έχει ιδιαίτερο λόγο ή επιρροή, είτε επειδή δεν θέλουν να στεναχωρήσουν κάποιους, κανείς από τους εκπροσώπους της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας δεν αναμένεται να ασχοληθεί με το θέμα. Παρότι έχουν περάσει 6,5 χρόνια από την ημέρα που το λιμάνι ως δημόσια μονοπωλιακού χαρακτήρα υποδομή «πέρασε» σε ιδιωτικά χέρια και ο χρόνος υλοποίησης των υποχρεωτικών (sic) επενδύσεων, που προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης από το δημόσιο στον ιδιώτη, εξαντλείται.
Δεύτερον, σε αντίθεση με ότι ενδεχομένως συνέβαινε στο παρελθόν τα θέματα της Θεσσαλονίκης -και όσα συζητηθούν και όσα παραμείνουν στα αζήτητα- είναι γνωστά. Ή μάλλον πασίγνωστα. Δεν είναι τυχαίο ότι εξαντλώντας κατά καιρούς τα όρια του… ηρωισμού τους κάποιοι εκπρόσωποι φορέων έχουν δηλώσει ότι κάθε χρόνο προσέρχονται στην πρωθυπουργική συνάντηση με το υπόμνημα του περασμένου χρόνου, στο οποίο έχουν αλλάξει την… ημερομηνία.
Δεύτερον, σε αντίθεση με ότι ενδεχομένως συνέβαινε στο παρελθόν τα θέματα της Θεσσαλονίκης -και όσα συζητηθούν και όσα παραμείνουν στα αζήτητα- είναι γνωστά. Ή μάλλον πασίγνωστα. Δεν είναι τυχαίο ότι εξαντλώντας κατά καιρούς τα όρια του… ηρωισμού τους κάποιοι εκπρόσωποι φορέων έχουν δηλώσει ότι κάθε χρόνο προσέρχονται στην πρωθυπουργική συνάντηση με το υπόμνημα του περασμένου χρόνου, στο οποίο έχουν αλλάξει την… ημερομηνία.
Ποια είναι η καλύτερη απόδειξη ότι τα ζητήματα που θέτουν οι τοπικοί φορείς στην πλειοψηφία τους δεν προχωρούν για πολλούς και διάφορους λόγους; Κάτι για το οποίο σε καμία περίπτωση η ευθύνη δεν βαρύνει αποκλειστικά την κεντρική εξουσία. Διότι στον δημόσιο λόγο της Θεσσαλονίκης επικρατούν η προχειρότητα και η περιπτωσιολογία, δηλαδή συχνά υπάρχει καφενειακή προσέγγιση. Η τεκμηρίωση και η τεχνοκρατική αντίληψη δεν είναι δημοφιλείς, ίσως επειδή απαιτούν κόπο και πόρους. Συνήθως μια ιδέα και μερικές σκέψεις σε ένα χαρτί συγκροτούν «πρόταση», που μπορεί να κοστολογείται δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ή να βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τις διεθνείς πρακτικές, ακόμη και με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Είναι σαφές ότι η πολιτική λογική, που κατά καιρούς έχει οδηγήσει σε φιάσκα ολκής στη Θεσσαλονίκη, όπως η ματαιωμένη υποθαλάσσια αρτηρία και το τραγικά καθυστερημένο μετρό, υπερισχύει στον δημόσιο λόγο της πόλης. Ακόμη και σε περιπτώσεις που συζητιούνται πρακτικά θέματα. Όταν δηλαδή σε κανονικές συνθήκες, δηλαδή με βάση την απλή λογική, οι μηχανικοί προηγούνται των δικηγόρων.
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου