Εξ αφορμής της υπόθεσης Καϊλή και της ΜΚΟ, στην οποίαν είναι ανεμεμειγμένη, θυμήθηκα μερικά αρθρίδια που έχω γράψει με τους προβληματισμούς μου. Τα αναπαράγω:
1 MΑΡ 2014
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εκατοστή
πεντηκοστή τρίτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της
μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή τεσσαρακοστή πέμπτη
από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών
της αντιπολίτευσης και ενενηκοστή τέταρτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ.
Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο
«νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των
τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με
ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων.
Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Έγραφα πριν τρία χρόνια για τις ΜΚΟ
http://taxalia.blogspot.gr/2011/01/blog-post_6257.html
χωρίς να
γνωρίζω, βεβαίως, το βάθος της γάγγραινας που χαίνει και τρώει άλλο ένα κομμάτι
από τα σωθικά μας. Θυμάμαι μόνον ότι μικρός είχα έλθει σε πρώτη επαφή με
σωματείο, όταν άκουσα ότι υπάρχει «Σύλλογος Κυριών Φίλων της Αστυνομίας». Τώρα
πληροφορήθηκα ότι αυτός ήταν μία ΜΚΟ. Επίσης, διάβασα το πόνημα ομάδας νέων του
ΙΣΤΑΜΕ για τις ΜΚΟ [Ιανουάριος 2005], μία περισπούδαστη μελέτη για την
«κοινωνία των πολιτών», για το έργο που προσφέρουν αυτές οι οργανώσεις, ενώ εγώ
πίστευα ότι το έργο αυτών των οργανώσεων ανήκει σε κυβερνητικούς οργανισμούς
κατ’ αποκλειστικότητα. Εμμέσως πλην σαφώς εκθειάζεται με αυτή τη μελέτη το έργο
του Σημίτη, ιδία δε του ΥπΕΞ του ΓΑΠ, ο οποίος ήταν ο πρωτοπόρος των ΜΚΟ στην
Ελλάδα και ιδρυτής της ΥΔΑΣ, μέσω της οποίας άρχισε ένα άλλου είδους
φαγοπότι εις βάρος του ελληνικού λαού. Δικαίως το κόμμα του έχει αναδειχθεί σε
πρωταθλητή της ρεμούλας και σε σύμβολο της σιχαμερής διαφθοράς.
Εκείνο, όμως, που πάντοτε αναρωτιόμουν όταν διάβαζα για ΜΚΟ είναι «Πού βρίσκουν
τον χρόνο τα μέλη αυτών των οργανώσεων και ασχολούνται με τον πλησίον τους, ενώ
εγώ ξημεροβραδιάζομαι δια τον επιούσιον, όπως και εκατομμύρια συμπατριωτών
μου;». Το πρόβλημα το έλυσα όταν διαπίστωσα ότι τα μέλη αυτών των οργανώσεων είναι
στην συντριπτική πλειονότητά τους δημόσιοι ή δημοτικοί υπάλληλοι, εν πάση δε
περιπτώσει υπάλληλοι του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, ή υπάλληλοι κομματικών
σχηματισμών. Με την άνεση της εργασιακής απασχόλησης, τις αλλεπάλληλες άδειες
νομίμως ή «από τη σημαία» κ.λπ. Γνωρίζουμε, βεβαίως, πλέον και εκείνες τις ΜΚΟ
που έστηναν οι κολλητοί των κολλητών για να απομυζούν τον ιδρώτα μας.
Επόμενο ήταν, λοιπόν, να μου προκαλέσει οργή η καταγγελία του συνταξιούχου
διπλωμάτη κ. Ν. Μάτση, ο οποίος είχε κληθεί από τον Οικονομικό Εισαγγελέα να
του παραδώσει εντός τακτής προθεσμίας συγκεκριμένα στοιχεία για τις οικονομικές
δοσοληψίες ορισμένων ΜΚΟ. Είπε ο κ. Μάτσης ότι ενώ ετοίμαζε την απάντησή του με
όλα τα στοιχεία, έλαβε τηλεφωνική εντολή από τον εν αδεία τελούντα προϊστάμενό
του ονόματι Θεοδωράκη «να μην απαντήσει καθόλου». Αλήθεια, ποιος είναι αυτός ο
τσόγλανος που ακούει στο όνομα Θεοδωράκης και διέταξε τον υφιστάμενό του να
παραβεί την εισαγγελική εντολή; Με ποιο θράσος ο κερατάς; Πόθεν αρυόμενος ο
λούστρος;
Και μετά άκουσα τον πολύ κ. Ρακιντζή, Γενικό Επιθεωρητή της Διοίκησης, με
το γνωστό ύφος του ανθρώπου που νομίζεις ότι θα εκραγεί από το πάχος στην
επόμενη κουβέντα, να μας ενημερώνει ότι υπήρχε και μία αμαρτωλή ΜΚΟ υπό τον
τίτλο «Έργο πολιτών». [ΣΗΜ: ο κ. Ρακιντζής μία και μόνη φορά είπε ότι εκείνος
ελέγχει τις ΜΚΟ από φορολογικής πλευράς, και δη τις 3.000 που έχουν ΑΦΜ, δηλαδή
αν τηρούν σωστά τα βιβλία και στοιχεία κ.λπ. και όχι αν οι συναλλαγές που
αναγράφονται στα παραστατικά, αν υπάρχουν, είναι γνήσιες ή εικονικές ή αν τα
χρήματα που διαχειρίζονται οι ΜΚΟ χρησιμοποιούνται για την επιδίωξη του σκοπού
των]. Αμέσως μετά, όμως, άκουσα τον επί κεφαλής της εν λόγω αλήστου μνήμης
«ΜΚΟ» [καταργήθηκε με τον ν. 4002/2011] να με ενημερώνει ότι δεν επρόκειτο για
ΜΚΟ, αλλά για νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου συσταθέν με νόμο. Πράγματι, ο
νόμος είναι ο 3390/2005 με μοναδικό θέμα την ίδρυση του εν λόγω ν.π.ι.δ. Νόμος
που περιείχε τις γνωστές παλαιοκομματικές διατάξεις, όπως «επιτρέπεται η
απόσπαση στο «΄Εργο πολιτών» προσώπων που υπηρετούν στον κατά τον ν. 1256/1982
Δημόσιο Τομέα», ήτοι στον διευρυμένο Δημόσιο Τομέα, όπως τον είχε στήσει ο
Μένιος και όχι όπως τον είχε συρρικνώσει ο Μητσοτάκης το 1990. Έργο του εν
λόγω ν.π.ι.δ. ήταν η καταγραφή των εθελοντικών οργανώσεων κ.λπ. Εντάξει,
βόλεμα κολλητών. Η σωστή ονομασία θα ήταν «Έργο κολλητών», όπως παρατήρησε
προσφυέστατα ο Τζήμερος.
Αλλά δεν είναι εκεί το ζουμί. Το ζουμί είναι αλλού. Ο τέως Διευθύνων Σύμβουλος
του «Έργο κολλητών» κατήγγειλε δημοσίως ότι κάποια στιγμή ο υπουργός Πολιτισμού
Λιάπης χρέωσε το υπ’ αυτόν ν.π.ι.δ. με € 500.000. Διαμαρτυρήθηκε ο κ. Συρμόγλου
χωρίς αποτέλεσμα. Ο κ. Λιάπης τον «έγραψε» κανονικά. Το ανέφερε το ζήτημα και
στον Σαμαρά, όταν αυτός ήταν υπουργός Πολιτισμού, αλλά ο Σαμαράς είπε στον
Συρμόγλου να μην «το κάνει θέμα», διότι ο εμπλεκόμενος στα € 500.000 κ. Λιάπης
είναι εξάδελφος του τότε πρωθυπουργού. Εν συνεχεία ο νέος υπουργός πολιτισμού
κ. Γερουλάνος χρέωσε το «Έργο πολιτών» με € 13.500.000. Ο κ. Συρμόγλου διεμαρτυρήθη
εκ νέου και ο κ. Υπουργός τού απάντησε ότι είχε γίνει δακτυλογραφικό λάθος από
τη γραμματέα του. € 14 εκ., λοιπόν, κάπου πήγαν, σε κάποια θυλάκια αναπαύθηκαν,
αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε να τα αναζητήσει παρά τις καταγγελίες
Συρμόγλου. Και ο ανεκδιήγητος Θεοδωράκης έδωσε εντολή να μη δοθούν στοιχεία
στον Οικονομικό Εισαγγελέα! Τόση ευαισθησία, λοιπόν, για τα ευρουδάκια του
λαού. Τί είναι € 500.000 και € 13.500.000 για να μην τα φάμε; Σπουδαία τα
λάχανα.
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, ΜΚΟ. Είναι οπτασίες. Υπάρχουν μόνον Μίκυ Μάους που μας
δουλεύουν κανονικά και εμείς χασκογελάμε με τα καμώματά τους. Μας τα παίρνουν
από παντού, τα μοιράζονται μεταξύ τους και εμείς ψάχνουμε να βρούμε ποιος
εισαγγελέας θα τους καθίσει στο σκαμνί. Μα πόσοι εισαγγελείς πρέπει να υπάρχουν
για να καθίσουν στο σκαμνί όλον αυτόν τον συρφετό; Πόσες χιλιάδες; Και να
δουλεύουν νυχθημερόν και ακατάπαυστα για να μπαγλαρώσουν όλα τα λαμόγια. Και
πού να τους χώσουν όλους αυτούς; Θέλουμε άλλους δέκα «Κορυδαλλούς» και δεν επαρκούν.
Τελικά, μήπως τα λαμόγια αποτελούν πλέον την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος
και εμείς οι υπόλοιποι απλώς ματαιοπονούμε;
Σωτήριος
Καλαμίτσης
Φίλος του
γιατρού Γωγούση
Μία
ολοκαίνουργια ΜΚΟ γεννιέται: «Παρατηρητήριο των Δικαιωμάτων των Ελλήνων».
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
«28.03.2011 Απάντηση στο νόμο Καστανίδη
Ανοικτή επιστολή
Προς τον αξιότιμο κύριο Υπουργό Δικαιοσύνης του Ελλαδιστάν κ.κ. Καστανίδη.
Κύριε υπουργέ,
Ως αλλοδαπός στη χώρα των Πακιστανών, των Αλβανών, των Μπακλαντέζων, των
Αυγανών, των Τούρκων, των Λίβιων, των Ινδών και όλων των Αφρικάνικων φυλών αλλά
και όσων άλλων φυλών θέλετε που είναι μαζεμένοι στο γεωγραφικό χώρο που σήμερα
λέγεται Ελλαδιστάν, απαιτώ με υψωμένη γροθιά και με την απειλή απεργίας πείνας
να μου αναγνωρίσετε και μένα τα ίδια δικαιώματα που έχουν όλες οι πάρα πάνω
φυλές.
Να έχω δηλαδή δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς να έχω πληρώσει
ένσημα σε κανένα ασφαλιστικό ταμείο, να ξεγεννάει η γυναίκα μου δωρεάν στα
μαιευτήρια, να μη πληρώνω εισιτήριο στα μεταφορικά μέσα και αν με συλλάβουν να
με αφήνουν ελεύθερο μετά την προσαγωγή μου στο Αστυνομικό τμήμα. Να κάνω
ελεύθερα λαθρεμπόριο όποιων αντικειμένων μου είναι εύκολο να μεταφέρω μέσα σε
ένα σεντόνι, να μην πληρώνω καμία από τις υποχρεώσεις που έχουν οι
λαθρομετανάστες Έλληνες καταστηματάρχες και να έχω τα προνόμια που έχουν όλες
οι άλλες φυλές που προανέφερα.
Να μην τολμάει ο πάσα ένας να με αποκαλεί βρωμοέλληνα και να μου λέει πως
είμαι μέσα στα σκατά ή να μου κάνει με το δάχτυλο του χεριού του άσεμνες
χειρονομίες. Θέλω την προστασία σας και το δικαίωμα να μηνύσω τον κάθε κερατά
που θα με προσβάλει και τα δικαστικά έξοδα να τα πληρώσει η κυβέρνησή σας γιατί
εγώ δεν έχω να πληρώσω ούτε σάλιο.
Μετά τιμής Θεόφιλος Αιγινήτης
Ζωγράφος – Συγγραφέας»
[ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Τα ανωτέρω γράφτηκαν πολύ πριν μπει η Χρυσή Αυγή στη Βουλή.]
Βλέποντας γύρω μου τα Παρατηρητήρια να φυτρώνουν σαν μανιτάρια σκέφτηκα ότι
μπορεί αυτά να είναι κάποιο υποκατάστατο ή μετεξέλιξη των ΜΚΟ. Επειδή οι Μη
Κυβερνητικές Οργανώσεις έχουν απωλέσει προ πολλού την έξωθεν καλή μαρτυρία,
αφού αποδείχθηκε ότι δεν ήσαν καθόλου μη κυβερνητικές εξ αιτίας των
επιχορηγήσεων που έπαιρναν από τις κυβερνήσεις ανάλογα με τα κέφια του υπουργού
που κυβερνούσε τα σχετικά κονδύλια τα προερχόμενα και από την τσέπη μου, βλέπω
τώρα διάφορους τύπους να ιδρύουν παρόμοιες οργανώσεις, τις οποίες τιτλοφορούν
«Παρατηρητήρια». Μέχρι και η α-κυβέρνηση ιδρύει Παρατηρητήρια [π.χ. άρθρο
πρώτο, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΣΤ΄, ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΣΤ.3 ν. 4093/2012 «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ»]. Είναι, ως
φαίνεται, του συρμού. Άρα, ένα Παρατηρητήριο είναι κάτι παραπάνω από ΜΚΟ, αφού
μπορεί να είναι και κυβερνητική οργάνωση.
Από την άλλη, ο Dilinger της ελληνικής πολιτικής σκηνής είχε τη φαεινή ιδέα
να δημιουργήσει ειδικό Τμήμα στο κώμα του, όπου θα καταγγέλλει πας τις
φαινόμενα ρατσιστικής βίας. Δεν του βγήκε η ιδέα να θέσει εκτός νόμου τη ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ και βρήκε το υποκατάστατο. Εκ παραλλήλου ιδρύθηκε ειδικό Τμήμα στην ΕΛ.ΑΣ.
για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας με αριθμό κλήσης 11411. Πας
βουλόμενος και πάσα βουλωμένη θα μπορεί ανωνύμως, είτε βρίσκεται νομίμως στη
χώρα είτε όχι, να καταγγέλλει οιονδήποτε κρίνει ότι του/της συμπεριφέρεται
ρατσιστικώς. Να υποβάλλει και μηνύσεις άνευ παραβόλου. Στην ουσία βλέπω να
δημιουργούνται στρατιές κουκουλοφόρων, οι οποίοι θα καταδυναστεύουν τον
αυτόχθονα πληθυσμό. Και καπάκι ο Παπαφίγκος με το νομοσχέδιό του για την
εχθροπάθεια. Και μόνον ότι το υπερασπίζεται και επιμένει να το φέρει προς
ψήφιση συνιστά εχθροπάθεια κατά του ελληνικού λαού.
Όλα, λοιπόν, τείνουν στη διαπίστωση ότι φτάνουμε στο άλλο άκρο. Όλοι
κόπτονται να προστατεύσουν τους λαθρομετανάστες, τις αδελφές, τους
ισλαμοφασίστες και ο,τιδήποτε ανθελληνικό και ανορθόδοξο. Σκέφτηκα, λοιπόν, να
ιδρύσω κι’ εγώ μία οργάνωση που θα είναι μεν ΜΚΟ, ήτοι Μονοπρόσωπη
Καλοπροαίρετη Οργάνωση, αλλά θα έχει τον διακριτικό τίτλο
«Παρατηρητήριο των Δικαιωμάτων των Ελλήνων».
Επειδή είμαι πεπεισμένος πως αρκετές οργανώσεις, κρατικές και μη,
κομματικές και μη, έχουν μετατραπεί σε όργανα προπαγάνδας της
πολυπολιτισμικότητας και της προστασίας των ξενόφερτων στοιχείων εις βάρος των
Ελλήνων πολιτών, σκέφτηκα ότι ο τόπος χρειάζεται ένα αντίβαρο, ήτοι μία ΜΚΟ,
κάτι σαν Human Rights sWatch, που θα ασχολείται με την ανάδειξη ρατσιστικών
φαινομένων εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και ενάντια σε ο,τιδήποτε το εθνικό,
ώστε να αναδεικνύονται τα άξια προστασίας δικαιώματα των αυτοχθόνων.
Σκοπός αυτής της νέας και πρωτοπορειακής ΜΚΟ θα είναι ο εντοπισμός, η
συστηματική ανάλυση, κατάταξη και οργάνωση πτυχών συμπεριφοράς που είτε βάλλουν
κατά των ελλήνων πολιτών είτε φαλκιδεύουν τα δικαιώματα αυτών και αντιθέτως
υπερασπίζονται ενθέρμως ό,τιδήποτε το αλλοδαπό, προκειμένου να δείξουν είτε την
αριστεροφροσύνη των εκφραστών τους - έχοντας μπερδέψει την παγκοσμιοποίηση με
τον διεθνισμό - είτε τη βδελυγμία τους προς ο,τιδήποτε το Ελληνικό. Τελικός
σκοπός, στρατηγικός στόχος που λένε οι μορφωμένοι, θα είναι η ανάδειξη όλων των
ανθελληνικών στάσεων και τάσεων, η καυτηρίαση και η διαπόμπευσή τους, άμα δε
και η καταγγελία τους αρμοδίως για την εφαρμογή τού νόμου προς πάσα κατεύθυνση,
όπου απαιτείται. Προ πάντων δε η διαπόμπευση των «Ελλήνων» που συνεργούν σ’
αυτό το ανοσιούργημα ποικιλοτρόπως, πρωτίστως δε δια παραβιάσεως του νόμου
[πλαστογράφοι, τσιλιαδόροι, επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι κ.λπ.].
Να μην παραλείψω, έστω και με καθυστέρηση, αφ’ ενός να συγχαρώ τα μέλη της
φοιτητικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ που φέροντα τη σημαία του Πολυτεχνείου στάθηκαν
την 17.11.2012 μπροστά στην αμερικανική πρεσβεία και έψαλαν τον Εθνικό ΄Υμνο
αφ’ ετέρου να στηλιτεύσω την αποστροφή της κ. Χριστοφιλοπούλου του ΠΑΣΟΚ, η
οποία είπε «Ε όχι και μείζον ζήτημα το δημογραφικό».
Θα κλείσω το «ιδρυτικό» τούτο σημείωμα με κάτι που φέρεται πως είπε ο
Βίλχελμ Ράιχ: «Η άνοδος του φασισμού οφείλεται στη σεξουαλική καταπίεση και όχι
στις οικονομικές συνθήκες» [αφού ο Τατσόπουλος πήδηξε μόνον τη μισή Αθήνα,
εύλογο δεν είναι να ψηφίζει η υπόλοιπη μισή τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;]. Θα συμπληρώσω
μόνον για τους πάσχοντες από δυσχρωματοψία ότι ο φασισμός έχει δύο χρώματα:
μαύρο και κόκκινο. Το είδος φασισμού που αναπτύχθηκε τελευταίως στη χώρα από
χιλιάδες χαμερπείς τύπους, από υπουργούς μέχρι κλητήρες, οι οποίοι επεδόθησαν
στην αρπαχτή και στην ασυδοσία οδηγώντας τον υπερήφανο για τον ραγιαδισμό του
ελληνικό λαό σε βαθύτερη υποτέλεια και σε εξαθλίωση, είναι άχρωμο, κάτι σαν το
ουράνιο τόξο που έχει όλα τα χρώματα της ίριδος, τα οποία συνθέτουν το λευκό
χρώμα. Ίσως γι’ αυτό τα εγκλήματα των οικονομικώς ισχυρών να απεκλήθησαν
εγκλήματα του λευκού κολάρου, αν και η γενική πεποίθηση είναι ότι ο όρος
προήλθε από το γεγονός ότι οι οικονομικοί εγκληματίες φορούν κοστούμι με
γραβάτα και κολαριστό γιακά κατ’ αντιδιαστολή προς τους κοινούς εγκληματίες που
φορούν ένα απλό μπλουζάκι ή μπουφάν. Ενίοτε και ζιβάγκο! [Δεν αποκλείεται,
βέβαια, ο όρος «κολάρου» να αποτελεί λανθασμένο τονισμό της γενικής πτώσης τού
μεγεθυντικού της λέξης «κώλος». Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις γελοιογραφίες
οι τύποι αυτοί απεικονίζονται ευτραφέστατοι, με μια πουράκλα τόση και με
πεπλατυσμένα οπίσθια].
Αναμένω πληροφορίες επώνυμες και στοιχειοθετημένες. Επί τέλους, πρέπει να
αποτινάξουμε τον χαφιεδισμό, την παραπληροφόρηση, το καλαμπαλίκι και την αρλουμπολογία.
Όλα στο φως από ανθρώπους ελεύθερους που έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Εδώ
δεν είναι ΣΔΟΕ.
Στείλτε τα μηνύματά σας στο asswatch@hotmail.com.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Υ.Γ. Το Τμήμα Γεωγραφίας
του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου [εκεί καθηγητεύει η κ. Σκοπούλη, για να μην
ξεχνιόμαστε] εξέδωσε τον Δεκέμβριο του 2009 πολυσέλιδο Οδηγό όλων των ΜΚΟ και
λοιπών Οργανώσεων των μεταναστών. Μέτρησα 298. Πολλές άλλες ήταν υπό σύσταση
και αναγνώριση. Το κύριο αντικείμενό τους ήταν η προώθηση και προστασία των
συμφερόντων των μεταναστών, οι οποίοι, ας μην ξεχνιόμαστε, αν είναι σήμερα
νόμιμοι, υπήρξαν παράνομοι, ήτοι λαθρομετανάστες, με εξαίρεση τους
Φιλιππινέζους.
Αμάν πια
αυτές οι ΜηΚυΟ
του Σωτήρη Καλαμίτση
Εγώ απλά λέω ως Έλλην [επιμένω] πολίτης και νομικός ότι ο όρος ΜΚΟ είναι
ένας βαρύγδουπος όρος που επινοήθηκε από τα λαμόγια της πολιτικής.
Για ψάξτε να δείτε πότε ο όρος ΜΚΟ μπήκε στο λεξιλόγιο και στη ζωή μας.
Εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε τα Σωματεία, ήτοι νομικά πρόσωπα που ιδρύονται για
την επιδίωξη μη κερδοσκοπικού σκοπού. Τέτοια είναι τα εργατικά σωματεία,
τα αθλητικά σωματεία και όλα τα άλλα σωματεία [φιλανθρωπικά κ.λπ.] που μερικές
φορές αυτοαποκαλούνται "Σύλλογοι".
Σε νομικό κείμενο δεν θα δείτε τον όρο ΜΚΟ τουλάχιστον μέχρι το έτος 2000.
Και τούτο, διότι ο όρος αυτός αποτελεί μετάφραση του όρου Νon Governmental
Agencies ή Organizations που μας ήλθε από την Εσπερία μαζί με τον Γιωργάκη.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν οι Government Agencies, ήτοι δημόσιες υπηρεσίες, και οι μη
δημόσιες υπηρεσίες, δηλαδή οι ΜΚΟ.
Τί νόημα έχει να αποκαλέσουμε στην Ελλάδα ένα σωματείο ΜΚΟ και όχι απλά
"σωματείο"; Κανένα. Απλώς ο όρος ΜΚΟ είναι πιο πιασάρικος για να
δείξει ότι οι εν λόγω οργανώσεις δεν εξαρτώνται από την κυβέρνηση. Προς τί; Γι'
αυτό είχα πει παλαιότερα: όποιος θέλει να αυτοαποκαλείται ΜΚΟ να μας πει εάν
έχει λάβει χορηγία από το κράτος, ποίου ύψους, για ποιό σκοπό και αν τον ήλεγξε
κανείς ως προς τη διαχείριση της χορηγίας. Και τούτο, διότι κυκλοφορούν εκατοντάδες
"ΜΚΟ", οι οποίες αποτελούν απλώς σφραγίδες για να τα ΄κονομάνε οι
διοικούντες αυτά εις υγεία των κορόιδων.
Και ποιός ελέγχει τη διαχείριση αυτών των ΜΚΟ; Τα μέλη τους και μόνον. Όπως
ακριβώς γίνεται και με τις εμπορικές εταιρείες, με τη διαφορά ότι τις
τελευταίες τις ελέγχουν και κάποιοι ορκωτοί ή μη λογιστές και η Εφορία. Βλέπετε
και ειδικούς λογαριασμούς υπουργείων, από τους οποίους διοχετεύονται
εκατομμύρια ευρώ προς άγνωστες εν πολλοίς κατευθύνσεις, βλέπετε και λίστα ΜΚΟ
που ευνοήθηκαν από τον πρώην υπουργό κ. Μαρκόπουλο κ.ο.κ.
Υ.Γ. Δείτε στη Wikipedia το λήμμα Νon-governmental Organizations και θα
διαπιστώσετε ότι ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι ΜΚΟ. Ναι, αυτός
που μας προειδοποιούσε για τη γρίππη των χοίρων και ανεβοκατέβαζε το επίπεδο
συναγερμού αναλόγως των πωλήσεων του tamiflu.
Σχετικώς διαβάστε και τον έγκριτο Μ. Ιγνατίου
Ινφογνώμων Πολιτικά
Σάββατο, 1 Ιανουαρίου 2011
Οι ΜΚΟ παίζουν και «βρώμικα» παιχνίδια
Το θέμα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ ή NGO) είναι σοβαρότατο και δεν
είναι τυχαίο ότι αρκετές χώρες άρχισαν να αναζητούν τρόπους αντιμετώπισής τους
καθώς εξελίσσονται σε πρόβλημα για έναν και μοναδικό λόγο: ενώ ο τίτλος τους
και το καταστατικό τους «φωνάζουν» πως δεν έχουν καμία σχέση με κράτη και
κυβερνήσεις, η χρηματοδότησή τους είναι στις πλείστες περιπτώσεις μόνο κρατική
με αποτέλεσμα τα μέλη τους να είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν καθορισμένη
πολιτική γραμμή από αυτούς που πληρώνουν....
Η Ρωσία, η Ινδία, η Βενεζουέλα και άλλες χώρες έχουν εκφράσει σφοδρά παράπονα
για τη δράση αυτών των οργανώσεων και η μία μετά την άλλη λαμβάνουν μέτρα που
σε μερικές περιπτώσεις είναι απαγορευτικά για τη συνέχιση της δράσης των ΜΚΟ.
Ο Ούγκο Τσάβες, π.χ., ξεπέρασε κάθε όριο με την εισαγωγή νόμου που
εξαναγκάζει τις οργανώσεις να πληρώνουν διπλάσιο φόρο για τα ποσά που λαμβάνουν
από ξένες χώρες. Βέβαια, ο ίδιος ήταν θύμα αυτών των οργανώσεων που
χρηματοδοτούνται κατευθείαν από τις ΗΠΑ και αμερικανικά ιδρύματα, μερικά εκ των
οποίων «έβαλαν πλάτη» και στην εναντίον του απόπειρα πραξικοπήματος που
σχεδιάστηκε στην Ουάσιγκτον.
Οπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση των Μπους και Τσέινι -η χειρότερη στον τομέα
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αμερικανική ιστορία- χρηματοδότησε μέσω της
αμαρτωλής USAID και της εξίσου αμαρτωλής UNOPS χιλιάδες μη κυβερνητικές
οργανώσεις στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν
για να επιβληθεί το φιλοτουρκικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν.
Ηταν η μεγαλύτερη επιχείρηση εξαγοράς συνειδήσεων στον ελληνικό χώρο και
έγινε με τρόπο που να καλύπτονται οι πραγματικοί αποδέκτες των χρημάτων. Εξι
χρόνια μετά η αμερικανική κυβέρνηση και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αρνούνται
να δημοσιοποιήσουν τους αποδέκτες της «αμερικανικής βοήθειας». Αρνούνται επίσης
να απαντήσουν στο πιο απλό ερώτημα: εάν όσοι έλαβαν χρήματα έδωσαν αποδείξεις
για τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποίησαν.
Η άρνηση αυτή ενοχοποιεί ακόμα περισσότερο την Ουάσιγκτον και τον ΟΗΕ, αφού
ενώ υποστηρίζουν ότι δεν έκαναν την παραμικρή παρανομία, την ίδια στιγμή
παρανομούν με την απόφασή τους να πολεμούν με όλα τα μέσα τους ερευνητές που
ζητούν μέσω της νομίμου οδού να αποχαρακτηρίσουν τον κατάλογο των αποδεκτών των
αμερικανικών δολαρίων.
Ενας Αμερικανός διπλωμάτης, που δεν ζει πια, συνήθιζε να λέει στους φίλους
του πως πριν από τα δημοψηφίσματα στην Κύπρο «ανοίξαμε μία τρύπα και ρίχναμε
μέσα δολάρια».
Η διαπίστωσή του, που έγινε μετά τη δεινή ήττα της 24ης Απριλίου 2004, έχει
μεγαλύτερη σημασία επειδή ο ίδιος γνώριζε το σχέδιο εξαγοράς συνειδήσεων και
κόμπαζε σε φίλους του δημοσιογράφους το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου 2004 ότι «το
σχέδιο Ανάν θα υπερψηφιστεί».
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ασχοληθεί με το θέμα και να λάβει μέτρα για
τις ελληνικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό. Αρκεί νομίζω
ότι ο Τζορτζ Μπους είχε δηλώσει πως οι ΜΚΟ είναι η προέκταση της αμερικανικής
εξωτερικής πολιτικής...
ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Σωτήριος Καλαμίτσης
Δικηγόρος
ΣΤΙΣ 29.1.11
Σώτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου