Ισχυρό μήνυμα ενότητας, στην εκδήλωση του «Ιδρύματος Αντώνη Σαμαρά».
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, τέσσερις πρώην πρωθυπουργοί και σύσσωμη η κυβέρνηση στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου Παλλάς.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά: Μακαριώτατε, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριοι πρώην Πρωθυπουργοί, Κύριοι υπουργοί, κύριε Αρχηγέ, κύριε Πρέσβη των ΗΠΑ, κύριοι βουλευτές, Φίλες και φίλοι,
Η παρουσία σας είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα απόψε! Και σας ευχαριστώ από καρδιάς … Το Ίδρυμα που εγκαινιάζουμε θα ασχοληθεί με πολλά πράγματα. Τα ακούσατε ήδη… Από τη Γεωργία, που μας τα περιέγραψε με τη σαφήνεια του Πολιτικού Μηχανικού και με την αγάπη της ακούραστης συντρόφου μιας ολόκληρης ζωής. Τα ακούσατε κι από τον φίλο Παναγιώτη Ροϊλό, που προσωποποιεί την πνευματική ακτινοβολία του σύγχρονου Έλληνα, όχι μόνο μέσα στην Ελλάδα.
Αλλά και πολύ πέρα από τα σύνορά της… Εγώ, βέβαια από την πλευρά μου, υπήρξα μάχιμος Πολιτικός. Παραμένω μάχιμος Πολιτικός! Και θα μιλήσω ως Πολιτικός… Ασφαλώς όλα είναι Πολιτική. Πάρτε τον Πολιτισμό. Πολιτισμός και Πολιτική, από τη μια είναι ξεχωριστά πράγματα! Όμως, από την άλλη, δεν είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Ας δούμε δύο παραδείγματα: Στη δεκαετία του ’60, Μίκης Θεοδωράκης, παθιασμένος αγωνιστής της Αριστεράς τότε, μελοποίησε ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, ενός ανθρώπου της απέναντι πλευράς. Και προέκυψε το “Άξιον Εστί” που όλοι γνωρίζουμε.
Ένα αριστούργημα, που σημάδεψε γενιές και εξακολουθεί να συγκλονίζει… Μερικά χρόνια αργότερα, ο αριστερός πάντα Μίκης Θοδωράκης, μελοποίησε ποίημα του, επίσης αριστερού, Γιάννη Ρίτσου. Και προέκυψαν “τα 18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας”. Που κυκλοφόρησαν μετά την πτώση της δικτατορίας κι αγαπήθηκαν απ’ όλους. Άντε να το εξηγήσεις αυτό, σε κάποιον που σήμερα μένει ασυγκίνητος από τη λέξη Πατρίδα. Κι άντε να καταλάβει το πιο πολύ-τραγουδησμένο, από όλα τα Λιανοτράγουδα: “Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς, εκεί που πάει να σκύψει…” Άντε να εξηγήσεις σε ένα τωρινό «εθνομηδενιστή» – όπως θα έλεγε ο Μίκης – πώς αριστεροί και δεξιοί, δάκρυζαν πριν λίγες δεκαετίες, όταν τραγουδούσαν για την “Πικρή Πατρίδα τους”, για τη Ρωμιοσύνη… Βλέπετε, η έμπνευση των δημιουργών είναι αληθινά υπερβατική! Ξεπερνάει τις πολιτικές διαφωνίες τους και τις πολιτικές εμμονές τους! Από την άλλη πλευρά, ο Πολιτισμός, δεν είναι α-πολιτικός. Στο χώρο του Πολιτισμού γίνεται και η μάχη των Ιδεών.
Αυτή είναι η Πολιτική διάσταση του Πολιτισμού. Όμως για να λέμε την αλήθεια, τη μάχη των ιδεών, εμείς, εδώ στην Ελλάδα, την έχουμε εγκαταλείψει! Εδώ και πολλά χρόνια… Κι αυτή η μάχη των ιδεών ήταν πάντα κρίσιμη, αλλά σήμερα γίνεται πολύ πιο επίκαιρη… Γιατί στις μέρες μας, ο δυτικός πολιτισμός – στο σύνολό του – δέχεται μιαν επίθεση που ανοιχτά επιδιώκει την ακύρωσή του. Είναι μια επίθεση σε ό,τι μας συγκροτεί ως πρόσωπα, ως έθνη και ως πολιτιστικές ταυτότητες, Στο όνομα, δήθεν, των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” θέλουν να καταργήσουν τα σύνορα! Και να μπαίνει όποιος θέλει, όπου θέλει. Παράνομα! Σε όλη τη Δύση.
Και μόνο στη Δύση… Φέρνοντας εδώ όσα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στη χώρα του. Και απαιτώντας πολλές φορές, να προσαρμοστούμε εμείς στα δικά τους ήθη και έθιμα. Κι αυτό πότε; Όταν σε χώρες όπως το Ιράν, νέες κοπέλες θυσιάζουν και τη ζωή τους ακόμα, για να αποτινάξουν την Τυραννία της Μαντήλας. Τους αληθινούς πρόσφυγες, προφανώς τους αγκαλιάζουμε. Τους νόμιμους μετανάστες, τους σεβόμαστε. Αλλά την παράνομη διακίνηση εργαλειοποιημένων ανθρώπων δεν τη δεχόμαστε! Το σύγχρονο δουλεμπόριο που ασκείται σε βάρος αυτών των ανθρώπων δεν το δεχόμαστε. Ούτε τους δουλεμπόρους. Ούτε όσους συνεργάζονται με δουλεμπόρους. Αυτή τη στιγμή οι παράνομες ροές λαθρομεταναστών και τα διεθνή κυκλώματα που τους διακινούν, έχουν γίνει αληθινή μάστιγα, που αποσταθεροποιεί την Ευρώπη, που υπονομεύει ολόκληρη τη Δύση. Και ιδεολογικά προσπαθούν να μας πείσουν, ότι η παράνομη είσοδος σε μία χώρα, είναι το… “υπέρτατο δικαίωμα”!
Ότι η απόλυτη παρανομία είναι η… “υπέρτατη νομιμότητα”!. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι το σύγχρονο δουλεμπόριο, είναι το άκρον άωτον της… “προοδευτικότητας”! Εμείς στην Ελλάδα καταγγέλλουμε – και πολύ σωστά – ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί εργαλειοποιημένους παράνομους μετανάστες, σε βάρος και της Ελλάδας και της Ευρώπης, Αλλά παντού οργιάζει η προπαγάνδα των πάσης φύσεως “δικαιωματιστών”, των πάσης φύσεως “διακινητών”, των πάσης φύσεως “ψευτο-προοδευτικών”. Όλων αυτών που θέλουν να μας κάνουν να έχουμε ενοχές και να ντρεπόμαστε, για ό,τι ακριβώς οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι! Να ντρεπόμαστε για την πατρίδα μας και για τον πατριωτισμό μας. Να ντρεπόμαστε για την Θρησκευτικότητά μας και για την Πίστη μας. Να ντρεπόμαστε για την Ιστορία μας και για τις αξίες μας. Υπάρχει ακόμα η τάση, σε κάποιες δυτικές χώρες, να υποκατασταθεί το ιερό Πρόσωπο της Μάνας και του Πατέρα, στα επίσημα έγγραφα, με περιφράσεις του τύπου: «Γονέας ένα» και «γονέας δύο».
Κάποιοι προσπαθούν να το φέρουν κι εδώ αυτό. Δεν μπορεί όμως να περάσει. Η κοινωνία είναι κατηγορηματικά αντίθετη. Κι έχει δίκιο… Δείτε και το άλλο: Θαυμάζουμε τους Ουκρανούς που πολεμάνε πεισματικά για την πατρίδα τους. Πολύ καλά κάνουν! Αλλά εμείς για τη δική μας Πατρίδα; Να κάνουμε πάντα πίσω; Προφανώς καταγγέλλουμε τη Ρωσία που εισβάλλει στην Ουκρανία. Αλλά για την Τουρκία που έχει ήδη εισβάλλει στην Κύπρο εδώ και πενήντα χρόνια, να μην λέμε κουβέντα; Γιατί όποιος το τολμήσει, είναι λέει, “εθνικιστής”; Κάτι τέτοιο είναι αχαρακτήριστο και ασυγχώρητο! Σας το λέω εγώ, που όταν η Χρυσή Αυγή εγκλημάτησε, την έστειλα στη δικαιοσύνη σιδεροδέσμια. Κι από εκεί βρέθηκαν στη φυλακή! Καθαρές κουβέντες: Άλλο πράγμα οι απεχθέστατοι νεοναζί κι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός! Χωρίς τον οποίο δεν υφίσταται καμία κοινωνία και δεν στέκει καμία δημοκρατία! Για αυτό και το ίδιο το Σύνταγμά μας, στο ακροτελεύτιο άρθρο του, εναποθέτει την τήρησή του, πού ακριβώς; Στον Πατριωτισμό των Ελλήνων! Γι’ αυτόν τον αγνό πατριωτισμό, δεν θα μας κάνει κανείς να ντρεπόμαστε! Η εποχή μας απαιτεί να συμμετάσχουμε όλοι σε αυτές τις κατ’ εξοχήν πολιτικές μάχες, σε αυτή την κορυφαία ιδεομαχία. Όχι μόνον εμείς.
Μαζί με όλους τους λαούς της Δύσης. Αρκεί βέβαια να θυμόμαστε, ότι η Δύση δεν είναι πάντα ενιαία. Κι όταν μπερδεύονται τα συμφέροντα με τις ιδέες, τότε είναι που μια κυβέρνηση δέχεται σκληρές πιέσεις. Και ξέρω πολύ καλά τι λέω! Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν, λίγα χρόνια πριν, η Τρόίκα μου είπε να παραδώσουμε σε ένα υπερταμείο όλη την περιουσία της χώρας. Δεν υποχώρησα! Δεν το δεχτήκαμε αυτό εμείς! Το δέχτηκαν όμως, δυστυχώς, άλλοι αργότερα… Φίλες και φίλοι, Δείτε τι γίνεται γύρω μας: Παντού ξεσπούν κρίσεις! Οικονομική Κρίση, Ενεργειακή Κρίση, Παγκόσμια υγειονομική κρίση, Γεωπολιτικές κρίσεις, κλιματική κρίση, επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση…
Ζούμε σε παράδοξη εποχή, όπου η Κρίση έγινε η νέα “κανονικότητα”! Ποιος είναι ο “κοινός τους παρανομαστής”; Πίσω απ’ όλες αυτές τις κρίσεις, κρύβονται κορυφαίες ψευδαισθήσεις, που καταρρέουν με πάταγο! Και δεν αναφέρομαι στις ψευδαισθήσεις των απλών ανθρώπων. Αναφέρομαι δυστυχώς, στις ψευδαισθήσεις πολλών πολιτικών ηγεσιών! Για παράδειγμα: — Στην Ευρώπη, για πολλά χρόνια πίστευαν ότι το φτηνό ρωσικό αέριο θα εξασφάλιζε την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών για πάντα! Κι όταν, τρείς Αμερικανοί Πρόεδροι, επί δύο δεκαετίες, προειδοποιούσαν τους Ευρωπαίους ότι η εξάρτηση από το φτηνό ρωσικό αέριο δεν ήταν ούτε συνετή, ούτε βιώσιμη, τους χλεύαζαν! Κι όταν εμείς, η Ελλάδα, είπαμε στους Ευρωπαίους εταίρους μας, ότι υπάρχουν κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, στη δικαιοδοσία της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και του Ισραήλ και της Αιγύπτου, και ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να μειώσουν κατά πολύ την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία – και πάλι δεν έδωσαν καμία σημασία.
Θυμάμαι, όταν η Ελλάδα είχε την Προεδρία της Ευρώπης το 2014 και το έθεσα στις προγραμματικές μου δηλώσεις, οι περισσότεροι έστρεψαν αλλού τα μάτια. Όμως, ο νέος ρωσικός αγωγός Nordstream-2, τους γοήτεψε! Προσέξτε: Αποθάρρυναν νέες πηγές αερίου και συνέχισαν να ενισχύουν την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο! Ήταν αυτό απλώς μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση; Όχι ήταν μαζική τύφλωση! — Κι ύστερα, όταν άρχισαν οι Τούρκοι να προκαλούν με παράνομα τετελεσμένα στην ελληνική ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου – εννοώ το τουρκολυβικό μνημόνιο – ή όταν ξεκίνησαν τις έμπρακτες προκλήσεις τους, πώς αντέδρασαν τότε, ας πούμε, οι Γερμανοί; Πώς αντέδρασαν όταν η Τουρκία, χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκαλούσε δύο κράτη μέλη της Ένωσης – την Ελλάδα και την Κύπρο; Έδειξαν την αλληλεγγύη που όφειλαν προς την Ελλάδα και Κύπρο; Όχι! Συνιστούσαν… “ψυχραιμία και υπομονή”! Και διάλογο με τον “πειρατή”.
Δηλαδή σιωπηλή αποδοχή των τετελεσμένων του… — Κι όταν ξέσπασε ο Πόλεμος στην Ουκρανία οι Ευρωπαίοι επέβαλαν κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Από την οποία, όμως, οι ίδιοι είχαν φροντίσει προηγουμένως να είναι… απολύτως ενεργειακά εξαρτημένοι! «Θέατρο του παραλόγου»! — Σήμερα η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολύ υψηλές τιμές ενέργειας. Που δεν θα κρατήσουν μόνο κάποιους μήνες. Κι έτσι η Ευρώπη απειλείται με αποβιομηχάνιση λόγω της ακριβότερης ενέργειας στην οποία έχει εγκλωβιστεί. Αυτό πια το βλέπουν όλοι, το ομολογούν όλοι, αλλά τι κάνουν για να το αντιμετωπίσουν; — Συζητούν για ένα πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου.
Σε μία αγορά όπου κυριαρχούν ποιοι; Όχι εμείς οι αγοραστές, άλλα όσοι πουλούν το αέριο! Sellers market το λένε αυτό… Και προτείνουν πλαφόν σε τόσο υψηλά επίπεδα, που θα είναι σαν να μην υπάρχει καθόλου πλαφόν. Και σήμερα αποφασίζουν πλαφόν και στο ρωσικό πετρέλαιο, στα 60 δολάρια το βαρέλι. Το οποίο όμως, θα μπορεί να «ξεπλένεται» από τρίτες χώρες και να φτάνει στην Ευρώπη από αλλού, σε αυξημένη, βέβαια, τιμή. Από την οποία και θα χάνει η Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και θα κερδίζουν οι “μεσάζοντες”. Το λέω απλά: Η Ευρώπη δεν θα αγοράζει από την Ρωσία ευθέως. Η Ρωσία όμως θα πουλάει, ας πούμε στην Ινδία ή την Κίνα. Που μετά, εκείνες θα το πουλάνε σε μας, τους ευρωπαίους, σε ψηλότερες τιμές. Έτσι, τελικά, το «απαγορευμένο» ρωσικό πετρέλαιο, θα πουλιέται πάλι στην ίδια την Ευρώπη, μέσα από τρίτες χώρες… Μιλάμε για αληθινή φαρσοκωμωδία! Φίλες και φίλοι, Αυτή δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε!
Αυτό είναι μια Ευρώπη που βρίσκεται ήδη στη δίνη του κυκλώνα, χωρίς πυξίδα και χωρίς τιμόνι. Δηλαδή χωρίς ηγεσία… — Θυμίζω, ότι και στην αρχή του Πολέμου της Ουκρανίας, πολλοί – εύλογα – υποστήριξαν ότι αυτή η τραγική ιστορία, τουλάχιστον θα ενώσει τη Δύση απέναντι στη “ρωσική απειλή”… Κι έτσι φάνηκε στην αρχή. Σήμερα όμως, η εικόνα είναι ήδη εντελώς διαφορετική. Όλοι καταγγέλλουμε τη Ρωσία – και καλά κάνουμε – για την παράνομη εισβολή της στην Ουκρανία. Αλλά η Δύση δεν είναι πιο ενωμένη σήμερα: Η Γερμανία βρίσκεται σε κρίση με την Πολωνία και την Ουγγαρία. Που είναι και αυτές τσακωμένες μεταξύ τους!
Η Γαλλία είναι τσακωμένη με την Ιταλία, αλλά και με την Ισπανία και με τη Γερμανία. Η Γερμανική κυβέρνηση είναι τσακωμένη… μεταξύ της (!) γιατί ο Καγκελάριος Σόλτς προσπαθεί να διασώσει το άνοιγμα στην Κίνα, αλλά οι Πράσινοι συνεταίροι του διαφωνούν και απειλούν να αποχωρήσουν. Γαλλία και Γερμανία αποδοκιμάζουν επίσης ανοικτά την Αμερική που τους πουλά πανάκριβο υγροποιημένο αέριο. Ενώ αλλεπάλληλα Συμβούλια κορυφής στις Βρυξέλλες δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε μια στοιχειωδώς κοινή ενεργειακή πολιτική. Και η Τουρκία που είναι – υποτίθεται – χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, έχει ευθυγραμμιστεί με τον Πούτιν περισσότερο από ποτέ! Κάτι δεν πάει καθόλου καλά! Δεν νομίζετε; Σήμερα η Ρωσία συνεργάζεται στενά με την Κίνα. Η Ινδία το ίδιο. Ολόκληρος ο Αραβικός κόσμος, επίσης. Η Σαουδαραβία, μέχρι πρόσφατα πιστός σύμμαχος της Αμερικής, υποβάλλει τώρα αίτημα να μπει στους BRICS, όπου κυριαρχούν Ρωσία και Κίνα.
Παρατηρούμε το γεωπολιτικό παράδοξο και ιστορικά πρωτοφανές: Έχουν ρίξει τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας! Και τώρα συσπειρώνεται μεγάλο μέρος του μη δυτικού κόσμου γύρω από Ρωσία και Κίνα. Εδώ δεν πρόκειται απλώς για κραυγαλέες δυτικές ψευδαισθήσεις. Πρόκειται και για κενό ηγεσίας στη Δύση, χωρίς προηγούμενο. Φίλες και φίλοι. Είμαι στη Βουλή από το 1977. Σας λέω λοιπόν, ότι είναι πρωτοφανής η παγκόσμια σημερινή πολιτική φτώχεια. Ηγέτες τύπου Μιτεράν, Θάτσερ, Γκονζαλες, Κόλ, ή Ρέηγκαν, δεν υπάρχουν πια πουθενά. Τα ιδανικά της Ευρώπης παραμερίζονται. Χάθηκαν οι πολιτικοί σχεδιασμοί που αναζητούσαν μιαν ήπειρο με περισσότερη πολιτική Σύγκλιση ανάμεσα στα μέλη της. Και δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει σήμερα κάποιος Ζακ Ντελόρ, για να το εκφράσει.
Εδώ αντί για Σύγκλιση, υπάρχει μεγαλύτερη απόκλιση ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης. Και ο Ευρωπαίος Πολίτης αισθάνεται απροστάτευτος. Είχε πει κάποτε ο Ελύτης, ότι «το κενό υπάρχει, όσο δεν πέφτεις μέσα του»! Φοβάμαι ότι η Ευρώπη βρίσκεται ένα μόνο βήμα πριν το κενό. Πού πήγε ο Χρυσός Κανόνας της «Συνοχής» της Ευρώπης; Που πήγε το αξίωμα της «Ίσης μεταχείρισης» των χωρών της; Πού χάθηκε ο Στόχος της «Κοινωνικής Αλληλεγγύης» ανάμεσα στους λαούς της; Φοβάμαι ότι σήμερα παρακολουθούμε οι πάντες – κάποιοι αμήχανα και σαστισμένα – την αρχή του τέλους της ιστορικής Αξιοπρέπειας και των πολιτικών ιδανικών της Ευρώπης.
Λες κι έχουν προγραμματιστεί οι καθοδηγητές των λαών, να χρεωκοπήσουν τα ιδανικά αυτά. Ακούστε. Ημουν νέος βουλευτής στο Ζάππειο όταν ο Κσνσταντίνος Καραμανλής υπέγραψε την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρώπη. Κι ήμουν εγώ που μαζί με τον Τίμο Χριστοδούλου, ως υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομικών, που υπογράψαμε τη Συνθήκη του Μααστριχτ. Θα το πω, λοιπόν, καθαρά: Για να μη διαλυθεί η Ευρώπη, από τις αγκυλώσεις της, τις αστοχίες και τις αντιφάσεις της, χρειάζεται σήμερα μια νέα Συνθήκη Επανίδρυσης! Που θα ανατρέψει τα αδιέξοδα της γιγαντιαίας πλέον γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Γιατί έτσι όπως είμαστε σήμερα, δεν πάμε πουθενά… Έχει χαθεί και η αίσθηση της Κοινότητας και το κοινό όραμα.. Απαιτείται συνείδηση των ιστορικών ευθυνών! Κι έρχομαι τώρα, αγαπητοί φίλοι, στα δικά μας: Μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, η Ελλάδα άντεξε! Δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε αυτό… Έγιναν και σωστά – έγιναν βέβαια και λάθη, έγιναν και μισές δουλειές. Κι ήταν πράγματι σωστό, — Ότι η χώρα υπέγραψε την Ελληνογαλλική συμφωνία Αμυντικής Συνδρομής.
Ήταν πολύ σωστό, που πήραμε τα αεροσκάφη Rafale και τις σύγχρονες φρεγάτες Belhara.
Ήταν πολύ σωστό που προωθήσαμε την αμερικανική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη. Και την αναβάθμιση στη Σούδα και στο Στεφανοβίκειο. Που όλα αυτά παρακάμπτουν την περιφερειακή στήριξη της Αμερικής στην Τουρκία και κυρίως της αφαιρούν ένα σημαντικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Όλα αυτά σωστά έγιναν από ελληνικής πλευράς. Και τα πιστώνεται ασφαλώς ο σημερινός Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μηστοτάκης. Η Τουρκία, βέβαια, ετοιμάζει το λαό της και τη διεθνή κοινή γνώμη ακόμα και για μια σύγκρουση με την Ελλάδα. Τώρα πια το παραδέχονται και όσοι μέχρι πρόσφατα το αμφισβητούσαν. Εντός κι εκτός Ελλάδας. Η Άγκυρα επιδιώκει σήμερα ανοικτά να υφαρπάξει το μεγαλύτερο μέρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στη θάλασσα – κυρίως στην ΑΟΖ, στην Ανατολική Μεσόγειο.
Είναι αυτό που ονομάζει “Γαλάζια Πατρίδα”. Εγώ βέβαια “Γαλάζια Πατρίδα” ξέρω μόνο την Ελλάδα μας, Όπως κι όλος ο κόσμος. Εδώ λοιπόν ο Ερντογάν έχει ένα πρόβλημα : Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει σαφώς, στο άρθρο 121, ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ Όλα τα νησιά μας! Άρα και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Και διεθνείς χάρτες, που έχουν αποτυπώσει τις θαλάσσιες ζώνες, καταχωρούν ολόκληρη την ΑΟΖ νοτίως του Καστελορίζου στην Ελληνική δικαιοδοσία. Κι εμφανίζουν την Ελληνική ΑΟΖ να “ακουμπά” την Κυπριακή. Όμως η Τουρκία απαιτεί να παραιτηθούμε από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Και να πάμε να οριοθετήσουμε μοιράζοντας μαζί της, αυτά που – στην πραγματικότητα – είναι δικά μας! Κάποιοι θέλουν ακριβώς αυτό: να μας σύρουν σε διαπραγμάτευση με την Τουρκία, για να μοιράσουμε τα… δικά μας! Θέλουν να μας σύρουν σε αυτό που πια ονομάζεται: “Πρέσπες του Αιγαίου”. Να μας πάρουν ό,τι θέλουν και να μας αφήσουν ό,τι… περισσέψει! Αυτό δεν θα το επιτρέψουμε! Και σήμερα μπορούμε να το αποτρέψουμε… Γιατί, σήμερα ειδικά, μπορούμε ; Εδώ είναι που μπαίνει η τεράστια σημασία των εξελίξεων στο ενεργειακό! Η Ευρώπη χρειάζεται σήμερα εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου. Όχι μόνο για λίγους μήνες. Για δεκαετίες! Κι αυτές οι εναλλακτικές πηγές υπάρχουν σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Που, για καλή τύχη της Ευρώπης, καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από τις ΑΟΖ Ελλάδας και της Κύπρου. Επίσης για καλή τύχη της Ευρώπης, το υπόλοιπο της Ανατολικής Μεσογείου καλύπτεται από τις ΑΟΖ του Ισραήλ και της Αιγύπτου! Δύο χωρών που έχουν βρει σημαντικά αποθέματα κι είναι πρόθυμες να πουλάνε στην Ευρώπη.
Άρα το δικό μας εθνικό συμφέρον, ευθυγραμμίζεται σήμερα απολύτως με τα υπαρξιακά συμφέροντα της Ευρώπης για ενεργειακό εφοδιασμό και ασφάλεια. Γι’ αυτό σήμερα μπορούμε να αποτρέψουμε τα σχέδια της Τουρκίας. Αλλά… Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά: Όλες οι άλλες χώρες της περιοχής έχουν ψάξει κι έχουν βρει φυσικό αέριο σε μεγάλες ποσότητες. Μόνον η Ελλάδα, που έχει στη δικαιοδοσία της μέγα μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, ακόμα καθυστερεί. Το 2014, επί κυβέρνησης… Σαμαροβενιζέλων, με υπουργό τον Γιάννη Μανιάτη, δώσαμε τις πρώτες άδειες έρευνας και εξόρυξης σε εταιρίες. Ύστερα ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ και πάγωσε τα πάντα για πέντε χρόνια. Μετά το 2019, πάλι δεν έγινε τίποτα! Γιατί; Οικολόγοι και ενστάσεις και δικαστήρια… Μια εταιρία έφυγε, στο μεταξύ, απογοητευμένη. Γιατί και από υπουργικά χείλη ακούστηκε κάτι ανάλογο: Ότι εμάς δεν μας ενδιαφέρει να τρυπήσουμε το βυθό, γιατί είμαστε, λέει, “με την ταχεία πράσινη μετάβαση”!
Ελπίζω να μην έγινε τότε μεγάλη ζημιά. Γιατί την περίοδο που η Τουρκία αμφισβητούσε την ΑΟΖ μας, εμείς δηλώναμε ότι δεν μας ενδιαφέρει να φέρουμε στην επιφάνεια τα κοιτάσματα του βυθού! Ευτυχώς αυτό το λάθος διορθώθηκε κάπως, τελευταία από τον Πρωθυπουργό. Αλλά κι από τον αρμόδιο υπουργό. Έτσι, προχωρούν άμεσα οι έρευνες για φυσικό αέριο, τουλάχιστον σε κάποια σημεία δυτικά της Κρήτης. Και σήμερα “πανηγυρίζουμε” γιατί γίνεται, επιτέλους, έστω και μερικώς, αυτό που είχε δρομολογηθεί πριν χρόνια, και μπορούσε να έχει γίνει από χρόνια.
Η Ανατολική Μεσόγειος είναι η λύση για το ενεργειακό της Ευρώπης. Και η Ελλάδα βρίσκεται στην καρδιά της λύσης αυτής. Αυτό θα πρέπει να το προβάλλουμε. Όχι να το ακυρώνουμε μόνοι μας… Να το πω καθαρά: Σε λίγο η Ευρώπη θα «πεινάει» για ενέργεια. Και η Ελλάδα θα μπορεί να την ταίσει. Κι εμείς σήμερα είμαστε κι αμυντικά πιο ισχυροί. Έχουμε θετικά μηνύματα από το αμερικανικό εμπάργκο στην Τουρκία. Από την εποχή του Πομπέο μέχρι σήμερα με τον Μενέντεζ. Έχουμε νέες εξαιρετικές σχέσεις με τη Γαλλία. Κι έχουμε πραγματική σύγκλιση συμφερόντων με Ισραήλ, Αίγυπτο και όχι μόνο… Βεβαίως, αν κινηθούμε σωστά και δεν γίνουν λάθη… Και μια κι αναφέρομαι σε Ισραήλ κι Αίγυπτο, μια μικρή εξομολόγηση: Που το Ίδρυμα θα μου δώσει κάποτε την ευκαιρία, να τα καταγράψω όλα με λεπτομέρειες; Όταν μέσα στη θύελλα των μνημονίων, ταξίδευα σε Ιερουσαλήμ και Κάϊρο, για να κλείσω τα δύο τρίγωνα, Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος. ήμουν πολύ μόνος! Πολλοί ήταν αντίθετοι, εντός κι εκτός της χώρας. Κι ακόμα λιγότεροι πίστευαν τότε, ότι θα μπορούσαν να γίνουν τα γεωστρατηγικά αυτά τρίγωνα πραγματικότητα. Κι όμως έγιναν! Ας ρωτήσουν κι εμένα το πώς έγιναν.
Η καρδιά μου το ξέρει… Φίλες και φίλοι Πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας, να βλέπουμε πιο μακριά, να σκεφτόμαστε έξω από την «πεπατημένη» κι έξω από «κουτάκια»: Τι να πω , για παράδειγμα για την πρωτογενή παραγωγή; Όταν στην πιο ανταγωνιστική χώρα στον κόσμο σε αγροτικά προϊόντα, στην Ολλανδία, γίνεται αληθινή κοινωνική εξέγερση. Με νόμους ανατρέπεται η σχέση του παραγωγού με τη γη του, με τα κοπάδια του, με τα λιπάσματα και με την παραδοσιακή διατροφή. Θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες στην Ευρώπη; Ελπίζω η κυβέρνηση να παρακολουθεί τις εξελίξεις αυτές. Όχι μόνο δεν πρέπει να πέσουμε στο ίδιο λάθος, αλλά επειγόντως να κάνουμε πιο ανταγωνιστικά τα δικά μας προϊόντα. Εμφαση στην παραγωγή! Θετική είδηση , σημαντική για την οικονομία, είναι η προχθεσινή διαγραφή χρέους 6 δις ευρώ. Αλλά, δεν πρέπει να υποπέσουμε ξανά στα λάθη του παρελθόντος. Καλά είναι τα επιδόματα.
Και απαραίτητα σε περιόδους κρίσης και πανδημίας. Δεν πρέπει όμως να μας γίνει εθισμός! Καλό το καλάθι της νοικοκυράς, που ανακουφίζει χιλιάδες νοικοκυριά. Ανάπτυξη όμως θα συνεχιστεί με άμεσες παραγωγικές επενδύσεις, με καθετοποίηση, με καινοτομία και εξωστρέφεια. Γι αυτό και προτείνω κάτι τολμηρό: Οι νέες παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα να μην φορολογούνται για πέντε χρόνια! Και μη μας πεί η Ευρωπαϊκή Ενωση ότι αυτό απαγορεύεται ως δήθεν κρατική ενίσχυση- state aid. Γιατί σήμερα η Γερμανία μοιράζει 200 δισ. για να σώσει την οικονομία της. Και να θυμόμαστε πως, πέρα από την φθηνή ενέργεια και τις παραγωγικές επενδύσεις, χώρες που δημογραφικά μαραζώνουν δεν πάνε πουθενά! Το δημογραφικό είναι το κορυφαίο μας πρόβλημα.
Και είναι προσβλητική και απαράδεκτη ή άποψη, ότι η λύση του δημογραφικού μπορεί να συνδέεται με το μεταναστευτικό! Απαιτείται εθνική πολιτική ώστε οι Έλληνες πολίτες να κάνουν περισσότερα παιδιά. Να βοηθήσουμε πραγματικά τα νέα ζευγάρια να τεκνοποιήσουν. Κι αυτό να το κάνουμε τολμηρά, να γίνει η υψίστη προτεραιότητά μας. Αλλά όχι και η μόνη. Γιατί, προτεραιότητα πρέπει να δοθεί και στην Παιδεία! Σημαντικά βήματα και πρωτοβουλίες για την βελτίωση της παρεχόμενης Παιδείας έχουν γίνει από την τρέχουσα πολιτική ηγεσία. Αλλά, δεν μιλώ γι αυτό! Προσέξτε, Το Σύνταγμά μας, στο άρθρο 16 παράγραφος 2 προβλέπει σαφώς και ρητά πως η Παιδεία έχει σκοπό ” την ηθική, πνευματική και επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης τους”!
Αυτά λέει το Σύνταγμά μας… Μια ερώτηση μόνο: Βλέπουμε κάτι τέτοιο; Η μήπως μετά από κάθε “μεταρρύθμιση” όλο και κάτι χάνεται; Χάνεται κάτι από την εθνική συνείδηση, χάνεται κάτι από τη θρησκευτική παράδοση, κάτι από τα ηθικά προτάγματα και την πνευματικότητα; Χάνεται λίγη Ιστορία, χάνεται λίγη εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας, χάνεται κάτι από τη μαθηματική παιδεία…; Χάνεται η αναζήτηση Νοήματος και η κριτική σκέψη; Σίγουρα χάνεται! Υπάρχει πρόβλημα! Και αναφέρομαι διαχρονικά. Σε μακροχρόνιες παθήσεις της Παιδείας μας. Όπως είπε η καθηγήτρια Μαρία Ευθυμίου, “Ο απόφοιτος δημοτικού του σχολείου της γειτονιάς πριν από 40 χρόνια ήξερε πολύ περισσότερα από πολλούς αποφοίτους λυκείου σήμερα”. Τρομακτική διαπίστωση! Φοβάμαι, και απολύτως αληθινή.
Ας κοιταχτούμε όλοι στον καθρέφτη κι ας αναρωτηθούμε γιατί. Η ουσιαστική συζήτηση για την Παιδεία δεν έχει αρχίσει ακόμα. Κι αν δεν την τολμήσουμε κάποτε, όλα τα άλλα είναι μάταια… Φίλες και φίλοι,
Έρχομαι στο Σκοπιανό: Όταν το 2019 ο ΣΎΡΙΖΑ έφερνε τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία καταψήφισε η παράταξή μας τότε, ως “εθνικά επιζήμια”, είχα κάνει μια προβλέψει στη Βουλή: — Ότι βάσει της Συμφωνίας εκείνης, θα ζητήσουν κάποιοι να ιδρυθούν στην Ελλάδα φορείς, που θα διαδίδουν τη λεγόμενη “Μακεδονική γλώσσα”… Αυτό ακριβώς συνέβη τώρα στη Φλώρινα! Και στο μεταξύ, προσέξτε: τα Σκόπια έχουν υπογράψει επίσημη Συμφωνία με τη Βουλγαρία ότι η «Μακεδονική γλώσσα» δεν είναι μακεδονική, αλλά είναι … Βουλγαρικό ιδίωμα! Δηλαδή η Συμφωνία των Πρεσπών έχει ήδη ανατραπεί! Κι εμείς κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Ακόμα και σήμερα… Και ας έχουν πέσει, για το θέμα αυτό, κυβερνήσεις, — και στα Σκόπια και στη Βουλγαρία… Και δεχόμαστε και θα διδάσκουμε μέσα στη χώρα μας, μια γλώσσα που οι ίδιοι οι Σκοπιανοί συμφώνησαν ότι είναι Βουλγαρική, ενώ στα Σκόπια παραμένουν τα αλυτρωτικά σύμβολα στα σχολικά βιβλία τους! Κι έτσι μετά από λίγα χρόνια θα μας ζητούν να αναγνωρίσουμε και με το νόμο “Μακεδονική” μειονότητα και στη χώρα μας!
Τι ακριβώς έγινε τότε στις Πρέσπες; Η Ελλάδα υποχώρησε σε όλα! Βλέπετε, τότε δεν υπήρχε ένας Κώστας Καραμανλής, να απειλήσει με βέτο, όπως είχε κάνει στο Βουκουρέστι. Αλλά δείτε και την πιο μεγάλη εικόνα: η Συμφωνία των Πρεσπών, αντί να λύσει κάποιο πρόβλημα, πυροδότησε νέα προβλήματα: ανάμεσα στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, ανάμεσα στην Αλβανία και τα Σκόπια – και μέσα στα Σκόπια! Προβλήματα που αποσταθεροποιούν την περιοχή συνολικά. Και μιάς κι ανέφερα την Αλβανία, θεωρώ απαράδεκτες, σε βαθμό αθλιότητας, τις πρόσφατες δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα σε σχέση με την Ελλάδα και την ένταξή μας στη ζώνη του ευρώ. Εάν μεταξύ Ελλάδος κι Αλβανίας υπάρχει μία χώρα που εξαπατά συστηματικά τον διεθνή περίγυρο, δεν σέβεται διεθνείς συμβάσεις, καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και υποκλέπτει τις περιουσίες των ομογενών μας, αυτή σίγουρα είναι η Αλβανία κ.Ράμα… Έρχομαι, τέλος, φίλες και φίλοι σε θέματα δημοκρατίας.
Ξέρετε όλοι τι έγινε με τη Novartis ! Ξέρετε ποσό καιρό κατασυκοφαντηθήκαμε, 10 πολιτικά προσωπα! Γνωρίζετε ότι αθωωθήκαμε όλοι! Εμείς βέβαια το ξέραμε από την πρώτη ώρα πως ήταν σκευωρία. Και το φωνάζαμε! Σήμερα “αποκαλύπτεται” από τον συνήγορο μιάς εκ των τότε κατηγόρων μας, ότι το ήξεραν κι εκείνοι, εξαρχής, πως ήμασταν αθώοι! Το παραδέχτηκε δημόσια… Κι όμως, οχι μόνο δεν ακούσαμε μια συγγνώμη, αλλά, αντίθετα, οι ψευδομάρτυρες κατέχουν ακόμη μια ιδιότυπη προστασία ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια! Η ταυτότητά τους παραμένει άγνωστη! Κάποτε όμως θα γίνει γνωστή! Και τότε θα δούμε ποιοί ήταν, ποιός ο ρόλος τους και γιατί. Και οι ευθύνες όσων είτε πρωτοστάτησαν, είτε αναμείχθηκαν, θα έλθουν κι αυτές στο φως. Η πολιτική ζωή του τόπου δοκιμάζεται επίσης για πολύ καιρό από τις – νόμιμες και παράνομες – υποκλοπές. Δεν πιστεύω, δεν θέλω να πιστέψω, ότι η κυβέρνηση υπέκλεπτε τηλεφωνικές συνομιλίες. Θα ήταν αδιανόητο… Αν ίσχυαν όλα αυτά, θα επρόκειτο, αναμφίβολα, για αντί-δημοκρατική εκτροπή! Και γι’ αυτό πρέπει να δοθούν ξεκάθαρες και πλήρεις απαντήσεις. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Και κυρίως, χωρίς να δίνουμε την εντύπωση ότι το «απόρρητο» είναι μια βολική δικαιολογία.
Η παράταξή μας θεμελίωσε την Δημοκρατία στην Ελλάδα! Τέτοια φαινόμενα δεν τα ανέχεται. Κι αυτό έχει σχέση με το ποιοι είμαστε, τι εκπροσωπούμε και που θέλουμε να πάμε τον τόπο. Έχει σχέση με την ίδια την ταυτότητά μας! Να λοιπόν, που τελειώνω με αυτό που άρχισα: Με τη μάχη των Ιδεών: –Για μας η Δημοκρατία δεν είναι σύνθημα. Είναι τρόπος ζωής. –Για μας η Ανάπτυξη δεν είναι «τεχνικού» χαρακτήρα φιλοδοξία. Είναι υπαρξιακή ανάγκη! –Για μας τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι “σημαία ευκαιρίας”. Είναι προτεραιότητα. — Για μας η κοινωνική δικαιοσύνη, δεν είναι καιροσκοπικό αίτημα – είναι νόημα ζωής! Κοινωνική Δικαιοσύνη είναι να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες στο ξεκίνημά τους και αξιοκρατία στην διαδρομή τους – όχι ισοπέδωση των πάντων — Για μας η δημόσια ασφάλεια δεν είναι ιδεολογική εμμονή. Είναι πρωταρχική υποχρέωση προς τους πολίτες. — Για μας η Πατρίδα δεν είναι παλαιομοδίτικο σύνθημα, αλλά είναι αυτό που μας εμπνέει κι αυτό που μας καθοδηγεί.
Είναι η φωνή της συνείδησής μας και το νόημα της Πολιτικής μας. — Είμαστε Υπερήφανοι, γιατί δεν έχουμε καμία σχέση με όσους θέλουν να εξαφανίσουν το ρόλο των εθνικών κρατών. με όσους θέλουν να επιβάλλουν τη “δικτατορία των ακτιβιστών”. με όσους προσπαθούν να λογοκρίνουν τη φωνή μας και τη συνείδησή μας, στο όνομα της, δήθεν, “πολιτικής ορθότητας”. Είμαστε Υπερήφανοι, γιατί θέλουμε μεταρρυθμίσεις που παραμερίζουν τον κρατισμό και τις συντεχνίες. — Είμαστε Υπερήφανοι, γιατί σεβόμαστε όλες τις θρησκείες. Και υπερασπιζόμαστε την Ορθοδοξία μας, που είναι αναπόσπαστα δεμένη με την Ιστορία και την Παράδοση του έθνους μας. — Είμαστε Υπερήφανοι, γιατί υπερασπιζόμαστε τις ιδέες μας, αλλά ξέρουμε και να συνεργαζόμαστε με τους αντιπάλους μας, όταν χρειαστεί – χωρίς να χάνουμε την ταυτότητά μας και τον εαυτό μας. Και η κυβέρνηση του 2012-14, η κυβέρνησή μας με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, παραμένει παρακαταθήκη εθνικής συνεννόησης.
Κι αν η χώρα είναι σήμερα ασφαλής και στο ευρώ, αυτό οφείλεται ακριβώς στην τότε κυβέρνησή μας. Θυμίζω: Το 2012, το 80% των διεθνών αναλυτών ήταν σίγουροι πως η Ελλάδα θα έβγαινε από τη ζώνη του ευρώ. Και τους διαψεύσαμε… Και η χώρα εξασφάλισε τότε το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους που έχει γίνει στην παγκόσμια Ιστορία! — Και, Είμαστε Φιλελεύθεροι, γιατί η Ελευθερία που πιστεύουμε ακράδαντα – η ελευθερία της Πατρίδας, της προσωπικής άποψης και της ατομικής ευθύνης- μας είναι αρκετή, Δεν ψάχνουμε κανένα χειροκρότημα, από εκείνους που οι ιδέες τους ηττήθηκαν μέσα από το πέρασμα του χρόνου! Και δεν είμαστε ενοχικοί απέναντί τους! Αυτές είναι οι μάχες ιδεών που πρέπει να κερδίσουμε: Ποιοί είμαστε, τι θέλουμε, και πού διαφέρουμε, απ’ όσους καλλιεργούν τη στασιμότητα και την παρακμή. — Είμαστε η παράταξη της αισιοδοξίας, γιατί είμαστε η παράταξη της Ιστορικής δικαίωσης!
Είμαστε η μεγάλη παράταξη της Δεξιάς και του Ιστορικού Κέντρου – του πατριωτικού Κέντρου! Η παράταξη που δεν ντρέπεται για την Ιστορία της – αλλά γράφει Ιστορία. Η παράταξη που δεν ξεχνά την πολιτική κληρονομιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή! Η παράταξη που εγγυάται την πολιτική σταθερότητα και θωρακίζει τη χώρα απέναντι σε κάθε εθνική απειλή. Κι είμαστε η παράταξη που δίνει το παρόν σε κάθε δύσκολη στιγμή. Η παράταξη που οφείλει να δώσει τη μάχη των ιδεών, ενωμένη! Και εν όψει εκλογών, όποτε κι αν γίνουν. Και ανεξάρτητα από τις εκλογές… Κι είμαι σήμερα εγώ, εδώ, παρών – μαζί σας. Με την ψυχή μου, με τη συνείδησή μου και με την πατρίδα σαν πυξίδα μου. Παρών, για τα μεγάλα στοιχήματα της Ιστορίας. Που θα τα κερδίσουμε. Παρών για την μεγάλη παράταξή μας – που της χρωστάμε πολλά. Παρών για την Ελλάδα μας – που της χρωστάμε τα πάντα.
Σας ευχαριστώ πολύ
Παρόντες στην εκδήλωση οι: Παναγιώτης Πικραμμένος, Γιώργος Γεραπετρίτης, Νίκος Δένδιας, Τάκης Θεοδωρικάκος, Κυριάκος Πιερρακάκης, Νίκη Κεραμέως, Βασίλης Κικίλιας, Θάνος Πλεύρης, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Νότης Μηταράκης, Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος, Μαριάννα Λάτση, Τζωρτζ Τσούνης, Γιάννης Στουρνάρας, Κώστας Μπακογιάννης, Λουκάς Παπαδήμος, Ευάγγελος Βενιζέλος, Γιάννης Μπρατάκος, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Παύλος Μαρινάκης Γιάννης Μανιάτης, Στέλιος Πέτσας, Θανάσης Κοντογεώργης, Άννα Ασημακοπούλου, Μάριος Θεμιστοκλέους, Άδωνις Γεωργιάδης, Απόστολος Βεσυρόπουλος, Νίκος Παπαθανάσης, Γιώργος Κουμουτσάκος , Μιχάλης Δημητρακόπουλος, Λευτέρης Οικονόμου, Κώστας Βλάσσης, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Νίκος Χαρδαλιάς, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Κώστας Τζαβάρας, Γιάννης Βρούτσης, Ζωή Ράπτη, Γιώργος Αμυράς, Ζέττα Μακρή, Χαράλαμπος Αθανασίου, Γιώργος Κώτσηρας, Νίκος Ταγαράς, Σταύρος Καλαφάτης, Δημήτρης Βαρτζόπουλος, Δημήτρης Μπάκος, Γιάννης Καϋμενάκης, Αλέξανδρος Εξάρχου, Στέλλα Μπίζιου, Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Γιάννης Παπαθανασίου, Σταύρος Δήμας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Γιώργος Πατούλης, Άγγελος Συρίγος, Δόμνα Μιχαηλίδου, Χάρης Ρώμας, Μπάμπης Παπαδημητρίου, Έντι Ζεμενίδης, Γιάννης Κεφαλογιάννης, Γιώργος Βλάχος, Βασίλης Οικονόμου Αχιλλέας Καραμανλής, Γιάννης Πλακιωτάκης, Θεόδωρος Κυριακού, Μάκης Βορίδης, Ρόδη Κράτσα, Κώστας Μπούρας, Κωνσταντίνος Μπογδάνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου