Εγώ γιατί δεν πέφτω από τα σύννεφα;

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Η Εύα Καϊλή, αντιπρόσωπος του ελληνικού λαού στο Ευρωκοινοβούλιο και …. επαξίως εκ των Αντιπροέδρων  του τελευταίου, συνελήφθη από τις βελγικές Αρχές κατηγορούμενη για μιζάρισμα από το Κατάρ, το οποίο....

σημείωσε 6.500 θανάτους εργατών κατά την προετοιμασία του για να φιλοξενήσει το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου. Παρά ταύτα η Εύα μας χαρακτήρισε το Κατάρ πρωτοπόρο στα δικαιώματα των εργαζομένων. Έναντι κάποιου τιμήματος;

So what? που λένε οι μορφωμένοι. [Ελεύθερη μετάφραση: σιγά τα ωά ή και τί έγινε να ‘ουμ;].

Και με τον Πάτση μείναμε με το στόμα ανοικτό. Και με τον Μαραβέγια, και με τον Κοσκωτά και με τον Χριστοφοράκο και με τον Άκη και με τον Γιάννο και με την τραγωδία στο Μάτι και με την τραγωδία στη Μάνδρα και .. και … και …. και …. Με αποτέλεσμα να διερωτάται ο αρχιφύλαξ Αραβαντινός «Μα πότε θα αδειάσουν αυτά τα σύννεφα;».

Εγώ μένω σταθερά καρφωμένος στα σύννεφα. Τίποτε δεν με κουνάει. Ούτε  η δήλωση του κ. Χρυσόγονου, καθηγητού συνταγματικού δικαίου και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, ότι «Το Ευρωκοινοβούλιο απαρτίζεται από 750 μέλη. Αναμενόμενο μερικά εξ αυτών να είναι παραβατικά». Τί πιο φυσιολογικό; Γιατί να χάσω τη βολή μου στα σύννεφα;

Δεν παύω, όμως να ονειρεύομαι εκεί πάνω την ημέρα που θα γκρεμοτσακιστώ από τα σύννεφα. Πότε; Όταν αποκατασταθεί η νομιμότητα. ΄Οταν π.χ. βρεθεί ένας Σαρτζετάκης και προφυλακίσει τον Μαρινάκη ή τον Βαρδινογιάννη ή τον Κοπελούζο ή τον Μυτιληναίο ή τον Αλαφούζο ή τον Κόκκαλη ή τον Μελισσανίδη κ.ο.κ. Τυχαία τα ονόματα. Οι συγκεκριμένοι δεν έχουν κάνει κάτι κακό.

Και τούτο, διότι τότε θα πάψει να είναι επίκαιρος ο Ησίοδος που προ 2.700 ετών με το  Έργα και Ημέραι «…καταγγέλλει την πλεονεξία των τυρρανίσκων και των κομπιναδόρων των δικαστηρίων. Χρησιμοποιεί απίστευτα καυστικές εκφράσεις όπως “δωροφάγοι δικαστές”. Οργισμένος και δύσθυμος όπως οι προφήτες, απειλεί με τη θεία τιμωρία τις Αρχές που, προκειμένου να γεμίσουν τις τσέπες τους, ευνοούν πάντα τους ισχυρούς και λεηλατούν τους φτωχούς χωριάτες. Με τον Ησίοδο τελειώνει η εξύμνηση των ιδανικών τής αριστοκρατίας. Είναι κληρονόμος του άσχημου Θερσίτη, που στην Ιλιάδα κατηγορεί τον βασιλιά Αγαμέμνονα ότι ευημερεί εις βάρος όλων των άλλων, σε ένα πόλεμο που ωφελούσε μόνο τον ίδιο» [Irene Vallejo, Πάπυρος (Η περιπέτεια του βιβλίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα), 2019, σελ. 147]. 

Σώτος