Λεοντάρηδες ζητώ, ν’ αναχαιτίσουν τους Α-πάτση

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Παρακολουθούσα στην ΕΡΤ1 την εκπομπή «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» για το ύψωμα 731 την ώρα που μεταδίδονταν οι ξεφτίλες του Σεφερλή, του Κοκλώνη, της Μακρυπούλια κ.λπ. και τα εγκλήματα των διάφορων βιαστών και εγκληματιών γενικώς. Για τις άθλιες συνθήκες, υπό τις οποίες....

πολέμησαν οι πρόγονοί μας στην Αλβανία. Χωρίς φαγητό και νερό επί ημέρες. Χωρίς καθαριότητα φυσικά. Με διηγήσεις των ίδιων των υπέργηρων πλέον πολεμιστών. Άκουσα ξανά την ιστορία του οπλίτη Λεοντάρη, ο οποίος διέσωσε τη σημαία του 5^ου Συντάγματος και την παρέδωσε στο επιτελείο. Εις ανταπόδοσιν ο οικείος νομάρχης τού πρότεινε διορισμό στην Εθνική Τράπεζα.   Αρνήθηκε ο Λεοντάρης δηλώνοντας, ότι απλώς έπραξε το καθήκον του.

Όπως θα έκανε ο …. Πάτσης και τόσοι άλλοι.

https://www.ribandsea.com/articles/2685-i-ithikokoinoniki-apaksiosi-os-meson-sofronismoy.html

Η εκπομπή ταίριαζε στις ημέρες εορτασμού του ΟΧΙ.  Αλλά τίποτε το παρόμοιο στα άλλα κανάλια.

Καθώς την παρακολουθούσα αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσε ο Ερντογάν να τα βάλει με ένα λαό που διαθέτει τέτοιο σθένος. Ο Ερντογάν που ο λαός του τήρησε αιδήμονα ουδετερότητα στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ως συνεταίρος των Γερμανών από το 1922 μέχρι και σήμερα.

Διαθέτουμε, όμως, σήμερα το σθένος των προγόνων μας; Τα πάμπολλα σκάνδαλα και η καταλήστευση του λαού από τους κάθε λογής Πάτσηδες, αλλά και η σιωπή μας σε παράξενα περιστατικά με προβληματίζει. Ποιός ανέδειξε π.χ. αυτό που έγραψε χθες η «ΕΣΤΙΑ» για τον Μογγόλο πρόξενο στην Κομοτηνή που είχε κανονίσει να εορτάσει την ίδρυση του τουρκικού κράτους την 28.10.22, ενώ η επέτειος είναι η 29.10; Ευτυχώς που κάποιος τον σταμάτησε και δεν αμαύρωσε την επέτειό μας.   

Αν συμβεί το απευκταίο, έλθει δηλαδή ο Σουλτάνος κάποια νύχτα, όπως μας απειλεί σχεδόν καθημερινά, θα πολεμήσουν ως καταδρομείς  οι καταστροφείς των πανεπιστημιακών χώρων και εν γένει δημόσιας περιουσίας;  Οι Πάτσηδες θα παραμείνουν στη χώρα ή θα εκδράμουν εις Ελβετία και άλλες ασφαλείς χώρες;

Εγώ αισιοδοξώ ακούγοντας και ξαναακούγοντας τη Βέμπο να τραγουδάει

Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια
Να βγουν ψευτιές και παραμύθια
Και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους
Που μας τα λέγαν κάθε βράδυ απ' τα Λονδίνα τους

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει
Δε θα το βάλουμε μαράζι
Και δε θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε
Γιατί δεν είν' πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
Και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
Και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε

Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου
Κι όσο μπορείς κρατήσου
Και στα παλιά παπούτσια σου
Γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
Οι σύμμαχοι στη μοιρασιά
Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
Γιατί το θέλει κι ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις

Σε κάθε χιονισμένη ράχη
Σαν πολεμούσαμε μονάχοι
Όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
Και μες στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα
Η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα
Ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε
Να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα
Και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ' ένα στόμα

Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου
Κι όσο μπορείς κρατήσου
Και στα παλιά παπούτσια σου
Γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά
Οι σύμμαχοι στη μοιρασιά
Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις
Γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις

 

Να τραγουδάει τους στίχους που ο στρατηγός Αποστολάκης μετέφερε στο σήμερα με μια φράση «Αν συμβεί κάτι, θα είμαστε μόνοι». Μόνοι, αλλά, θέλω να πιστεύω, Λεοντάρηδες, πολεμιστές του υψώματος 731. Εις πείσμα όλων των Πάτσηδων και των ουχί ευάριθμων περί αυτούς.

Σώτος