Δείχνω για 12, αλλά είμαι 75. Σταματήστε πια να με πηδάτε.

 Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Την ώρα που διάβαζα άρθρο του Ν. Σαραντάκου για την προέλευση του όρου «μέγκλα» που είναι άσχετος με το «made in England», όπως, φευ, πίστευα και εγώ, και σημαίνει «πέος» στα Ποντιακά,

https://sarantakos.wordpress.com/2022/10/21/mencla-2/#more-52661

μπαίνω χωρίς να το καταλάβω σε ένα πεοϊστολόγιο

gay ekfansi: PENIS IN LITERATURE part II

https://gayekfansi.blogspot.com/2013/12/penis-in-literature-part-ii.html

Και καπάκι πέφτει το μάτι μου στο χαζοκούτι, την ώρα που νέος τις ανακοινώνει, ότι είναι transgender, και από δίπλα ο μπαμπάς του δηλώνει, ότι τον αγαπά. Αμάν πια με τις αγγλικούρες. Γιατί δεν λέει ο νέος, ότι είναι ερμαφρόδιτος; Προηγουμένως είχα δει τον Σουργελόπουλο να λέει πως τον ρώτησε ο γιος του «Μπαμπά πώς με κάνατε;»  και ο Γονέας Νο 1 ή 2 του απάντησε: «Με αγάπη». Κι’ εμείς με αγάπη τα κάναμε τα παιδιά μας ρε φιλάρα, αλλά και με κάτι άλλο κάπως φυσιολογικό. Αλλά και το gay;  Τί σου λέει το gay; Εντάξει, είναι πιο θηλυπρεπές από το «πούστης» ή «παλιόπουστας», αλλά δεν παύει να καταστρέφει τη γλώσσα μας. Κι΄ όπως έχει πει ο Ζουράρις, «Αν χάσουμε μερικά νησιά, δεν πειράζει. Θα τα ανακτήσουμε. Τη γλώσσα μας να μη χάσουμε».

Είχα ήδη προλάβει να εντρυφήσω σε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίον απεφάνθη, ότι  κακώς τα δικαστήρια της Γαλλίας κατεδίκασαν ένα ξέκωλο που βεβήλωσε χριστιανικό ιερό ναό διαμαρτυρόμενο για την απαγόρευση ή περιορισμό των αμβλώσεων. Και τούτο, διότι η πράξη τού εν λόγω  γύναιου εμπίπτει στο άρθρο 10 της Σύμβασης της Ρώμης που διασφαλίζει την ελευθερία έκφρασης του ατόμου. Ανθρώπινο  δικαίωμα γαρ. Εγώ θα έλεγα στη δεσποινίδα: «Γιατί δεν πήγατε μαμζέλ να εκφρασθείτε ξεβράκωτη σε ένα μουσουλμανικό τέμενος; Μη μου πείτε πως φοβηθήκατε, ότι θα μένατε  ανέκφραστη».

https://www.anixneuseis.gr/%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%89%cf%80%ce%b1%cf%8a%ce%ba%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%bf-%ce%b7-%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%ae%ce%bb%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b9%ce%b5%cf%81/

Στη συνέχεια ενημερώθηκα, ότι ο σύζυγος και η μεγάλη κόρη τής 37χρονης του Κολωνού, πήγαν να την επισκεφθούν στις φυλακές ώρα 09:45 αγνοώντας, ότι έχει καθοριστεί ειδικό επισκεπτήριο ώρα 12:15 για την 37χρονη για λόγους προστασίας της. Συγκλονίσθηκα. Τί κακό θα με έβρισκε, αν δεν είχα αυτή την πληροφορία!  

Ακολούθησε η είδηση ότι ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κίνησε διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου των δικηγόρων που βγαίνουν στα κανάλια και τοποθετούνται για την υπόθεση του κτήνους του Κολωνού. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

https://makpress.blogspot.com/2022/07/0-1000.html

Και για την υπόθεση Πισπιρίγκου κύριε;

Οπότε σκάει από το «Μακελειό» η πληροφορία, ότι ο τηλεσυνάδελφος Λύτρας έχε σκοτώσει δύο ανθρώπους οδηγώντας τύφλα στο μεθύσι, όταν σπούδαζε νομικά στην Ιταλία. Τότε που, προφανώς, δεν κατάφερε να εισαχθεί σε ελληνική Νομική Σχολή. Εντάξει, ακραίος ο Στέφανος Χίος, αλλά δεν συνηθίζει τα  ψέμματα.

Και μετά  ο Πολλάκις που πολύ σωστά ξεμπρόστιασε  τον βουλευτή τής ΝΔ Πάτση, ο οποίος, δικηγόρος ων,  έχει ιδρύσει και την εταιρεία ΠΛΑΤΩΝ ΑΕ απόκτησης τιτλοποιημένων απαιτήσεων [fund που λένε οι μορφωμένοι] και έχει αγοράσει από την τράπεζας Πειραιώς δάνεια € 63 εκ. αντί € 4,3 εκ.  με μετοχικό κεφάλαιο € 60.000. Και ερωτά ο Πολλάκις: «α] Πού βρήκατε τα € 4,3 εκ.; β] Κάνετε και πλειστηριασμούς κ. Πάτση;». Νόμιμον είναι, λέει ο Πολλάκις, αλλά διερωτάται αν είναι ηθικόν. Ούτε νόμιμον είναι Παύλε. Είναι νομότυπο το να αγοράζεις απαιτήσεις στο 7% της αξίας τους και να κυνηγάς τους οφειλέτες για να εισπράξεις το 100%, ακόμη και το 50%.   

Άσε τον Χάνο Κλασμένο που προσπαθεί να επανέλθει στην πωλητική επικαιρότητα απειλώντας, ότι μόλις μάθει τα στοιχεία των 213 που συνομιλούσαν με ή βίαζαν την 12χρονη, θα τα δημοσιοποιήσει, κι’ ας του κάνουν όσες αγωγές και μηνύσεις θέλουν. Θερίο ανήμερο ο δικός σου.

Ευτυχώς που υπάρχει και η Σμαράγδα Καρύδη που περιέγραψε το χάλι μας σε μερικές αράδες:

«Τι θα γίνει τώρα; Θα ακούσουμε κι άλλους διαλόγους, ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, φωτογραφίες και μηνύματα; Θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα ο διασυρμός ενός κακοποιημένου παιδιού με το πρόσχημα του ρεπορτάζ; Δημοσιογράφοι, καναλάρχες, site, ανακριτές, αστυνομία, ΕΣΡ, υπουργοί, πρωθυπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι και παντός τύπου ανευθυνοϋπεύθυνοι θα το συνεχίσετε για πολύ αυτό; Θα πάρει κάποιος την ευθύνη να το σταματήσει; Κι αν δεν γίνει μήπως η ευθύνη πια είναι και σε μας; Εμείς που παρακολουθούμε όλο αυτό, κουνάμε αγανακτισμένοι τα κεφάλια και σεις από την οθόνη και μεις από το σπίτι και μετά πάμε ανακουφισμένοι για ύπνο στα κρεβατάκια μας».*

 

Αλλά πριν πάω στο κρεβατάκι μου, πρόλαβα να ενημερωθώ για τα πεπραγμένα τής πρώην Εισαγγελέως Διαφθοράς κ. Ράικου, η οποία εξάγνισε στο Ειδικό Δικαστήριο τον Παπαγγελόπουλο καταθέτοντας, ότι τα περί Ρασπούτιν και απαιτήσεων του Παπαγγελόπουλου δίκην νταβατζή να χειρισθεί με συγκεκριμένο τρόπο ορισμένες υποθέσεις, αποτελούν εκτιμήσεις της και όχι πραγματικά γεγονότα.  Και επειδή αισθάνθηκε, ότι στοχοποιείται από δημοσιεύματα συγκεκριμένων εφημερίδων που την έψεγαν ως πειθήνιο όργανο τού Ρασπούτιν, φοβήθηκε και ζήτησε την αντικατάστασή της. Εκεί παρενέβη η εισαγγελεύς του Ειδικού Δικαστηρίου παρατηρώντας μεταξύ άλλων: «οι εισαγγελείς μπορούν να έχουν συναισθήματα, αλλά δεν πρέπει να τα εκδηλώνουν. Εάν φοβούνται οι εισαγγελείς, τότε τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες». Οι πολίτες κ. Εισαγγελεύ μου πολύ απλά βομβαρδίζονται από τον πωλητικό βόρβορο, υποχείριο του οποίου είναι η  Δικαιοσύνη, και πάνε για ύπνο στα κρεβατάκια τους, καθότι οι  Ρασπούτιν ζουν και τους κακοποιούν. Δεν πρόκειται για όψιμα αποκυήματα της φαντασίας τής κ. Ράικου.

Και πριν ξαπλώσω μου έρχεται η είδηση της χρονιάς από τη Στουτγκάρδη: ο Δήμαρχος της πόλης τοποθέτησε συσκευές δωρεάν διάθεσης ταμπόν και σερβιετών στις ανδρικές τουαλέτες.

https://www.facebook.com/groups/kalimerastuttgart/permalink/1417915482070350/?sfnsn=scwspmo&ref=share

Μετά από τόσα χτυπήματα μέσα σε μία ημέρα, γίνεται ευκόλως αντιληπτό, ότι δεν πήγα στο κρεβατάκι μου ανακουφισμένος. Πήγα αγανακτισμένος που η ψήφος μου είναι ισοσθενής της ψήφου πολλών χιλιάδων συμπατριωτών, όπως τής Ράικου και των ομοίων της, ων ουκ έστιν αριθμός.

Σώτος

 *Ενδιαφέροντα τα άρθρα του Π.Λιάκου στην εφημερδία ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για τους φιλοσόφους της παιδεραστείας Μποβουάρ και Σαρτρ που μαζί με αρκετούς άλλους «διανοούμενους» υπέγραψαν το 1977 διαμαρτυρία για την επί 3 χρόνια προφυλάκιση 3 παιδεραστών, αλλά και για τον μεγάλο επαναστάτη του Μάη του 1968 δάσκαλο το επάγγγελμα και ευρωβουλευτή Κον Μπεντίτ, ο οποίος στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τον τίτλο «Το μεγάλο παζάρι» γράφει [σελ. 143]: «Μου έτυχε αρκετές φορές κάποια παιδιά να μου ανοίξουν το φερμουάρ και να με χαϊδέψουν. ΄Εχω αντιδράσει διαφορετικά ανάλογα με τι περιστάσεις, αλλά με προβλημάτιζε αυτό που ήθελαν. Τα ρωτούσα: “Γιατί δεν παίζετε μεταξύ σας, γιατί διαλέξατε εμένα και όχι άλλα παιδιά;” Αν επέμεναν, τα χάιδευα πάντως».