Εξοχο άρθρο από το 365meres.wordpress.com/
Πρέπει να είσαι πραγματικά πολιτικά αφελής για να θεωρείς πως επειδή ένας παιδεραστής έψαχνε κάλυψη στο να βγάζει σέλφι με ψηφοθηρικά τζάνκι (πολιτικούς) και να κάνει και δουλίτσες με διαβατήριο, αυτές οριοθετούν την παραβατικότητα στα στεγανά ενός κόμματος.
Πού θα πήγαινε δηλαδή να προσκολληθεί αν όχι σε πρόσωπα (και ένα συντηρητικό στην ταμπέλα κόμμα) εξουσίας; Στο κόμμα των....
αγροτών;Και από ποιόν θα επιζητούσε «ηθικό άλλοθι»;
Από όσους απεχθάνονται (ή αδιαφορούν, μέσα σε αυτούς και εγώ) για τις κλασικές κοινωνικές εκδηλώσεις και δεν πιστεύουν πως μας χαρακτηρίζουν σαν άτομα οι ψευδεπίγραφοι, τυπικοί καθωσπρεπισμοί τους ή από όσους ζουν και αναπνέουν μέσα από τον συντηρητισμό της σκέψης τους και δεν θα τολμούσαν να φανταστούν τον δικό του εγκληματικό εξτρεμισμό αφού «πήγαινε εκκλησία κάθε Κυριακή, άναβε κεράκια, έκανε φιλανθρωπίες» κλπ κλπ…
Όμως στη σαπίλα της κοινωνίας δεν υπάρχουν στεγανά.
Όπου η βουλή στο σύνολο της δεν μπορεί να ξεφεύγει από αυτή.
Και καλύτερο παράδειγμα δεν υπάρχει από τον νόμο κάτω από τον οποίο δικάζονται και οι βιαστές/παιδεραστές.
Νόμο του Ποινικού Κώδικα που αφαιρεί την επιβαρυντικότητα από την επαναληπτικότητα ενός εγκλήματος, όπως εξηγείται στο αιτιολογικό του
«Καταργείται το κατά συνήθεια τελούµενο έγκληµα ως διακεκριµένη µορφή αξιόποινης πράξης, καθώς έγινε δεκτό ότι η ύπαρξη «σταθερής ροπής» στην τέλεση ενός εγκλήµατος υποδεικνύει µείωση των δυνατοτήτων του δράστη να αντισταθεί στην τέλεση της αξιόποινης πράξης, που θα έπρεπε να οδηγεί σε µείωση και όχι σε επαύξηση της ποινικής κύρωσης»
(https://makpress.blogspot.com/2022/10/blog-post_12.html)
Ποιος έφερε αυτό το άρθρο στη Βουλή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κυβέρνηση, το 2019.
Η πολιτική ιστορία διδάσκει (για όποιον θέλει να διδαχθεί και δεν ονειροβατεί κάτω από ιδεολογικές ταμπέλες) το παρακάτω:
«Όταν το σύστημα θέλει να πετύχει εύκολα ακραία αντικοινωνικά πράγματα που καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα τολμούσε, περιμένει να πάρει αριστερό κόμμα την εξουσία. Θα τα περάσει άνετα και αθόρυβα κάτι που επιτρέπει μετά στους άλλους, όταν επιστρέψουν, να τα εφαρμόσουν».
Σε αυτό μπαίνει άνετα και ο νόμος χάδι στους κατ’ εξακολούθηση εγκληματίες που ήρθε κάτω από μια δήθεν προοδευτική αντίληψη και που ρίχνει στα μαλακά Πέτρους, Στάθηδες, Λιγνάδηδες και κάθε τέρας σαν τον τελευταίο, που δεν θα είναι το τελευταίο, ακριβώς γιατί έχουν τη στήριξη (ακόμη και όταν δεν φαίνεται) όλου του συστήματος, όπως αυτό είναι δομημένο.
Τώρα, αν γουστάρεις παθολογικά τις κομματικές ομπρέλες συνέχισε να νομίζεις πως το σύστημα ενδιαφέρεται ποιος βρίσκεται κάτω από αυτές.
Εξάλλου το μόνο που δολοφονείς και βιάζεις σαν πολίτης με το να βάζεις πολιτικές ζυγαριές ακόμη και σε γεγονότα που έχεις αδυναμία να αναλύσεις επαρκώς γιατί το ψάξιμο σου σταματάει σε ετοιματζίδικες ταμπέλες και ευκολόπεπτους πηχυαίους τίτλους που ικανοποιούν και τρέφουν την παγιδευμένη σε κομματικές παρωπίδες οπτική σου είναι το μέλλον, διατηρώντας το συστημικό, δυστοπικό παρόν.
Συνέχισε τώρα αν θες να τρως τον σανό σου και να νομίζεις πως τα κομμάτια του πολιτικού παζλ έχει σημασία που δείχνουν διαφορετικά και έχουν άλλα χρώματα αντί να ξεκινήσεις να αντιλαμβάνεσαι πως το αποτέλεσμα που παίρνεις είναι προϊόν όλων τους!
Εκτός φυσικά και αν σου αρέσει το παζλ όπως το σχηματίζουν.
Τότε, άντε γεια και καλές βοσκές.
Υ.Γ. (μεγάλο)
Κατηγόρησε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ για τον νόμο χάδι στους βιαστές, κατηγόρησε μόνο τη ΝΔ γιατί ήταν βολικό άλλοθι για τον βιαστή, κατηγόρησε οτιδήποτε σου αρέσει να κατηγορήσεις ή κατηγόρησε τον εαυτό σου που επιτρέπεις σε αυτό το σύστημα να υπάρχει και ψάξε πως θα αλλάξει όλο αυτό.
Κι αν ξεκινήσεις να ψάξεις μην απογοητευτείς και τα παρατήσεις αν -ορθά- καταλήξεις στο συμπέρασμα πως δεν θα ζεις για να δεις την αλλαγή προς το καλύτερο.
Μπορεί να το συνειδητοποιήσεις τώρα, μπορεί όταν μετά από μια – δυο ακόμη κυβερνητικές θητείες γίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ ένα επίσημο, κλασικό κόμμα εξουσίας και αρχίσουν να το προτιμούν τα «καθωσπρέπει» τέρατα που κυκλοφορούν ανάμεσα μας.
Εξάλλου ο αρχηγός του που δεν ορκίστηκε (ωραίος σανός, βιολογικός) προτού αλέκτωρ λαλήσει ήταν πρώτο στασίδι πίστα κάθε Πάσχα σαν πρωθυπουργός.
Με το κεράκι του, το κουστουμάκι του, σωστός «νοικοκύρης»…
Να πεισμώσεις λοιπόν να συμβεί όσο γρηγορότερα γίνεται και να δώσεις ηθική ώθηση στους απογόνους σου να προσπαθήσουν το ίδιο για τους δικούς τους απογόνους.
Να κάνεις κάτι θετικό με το να γίνεις και εσύ (ως πολιτικό κομμάτι του συνολικού παζλ του συστήματος) αρνητικό παράδειγμα για τους μελλοντικούς πολίτες.
Μακριά από κόμματα και ιδεολογίες που καταρρέουν με την είσοδο στα σαλόνια της εξουσίας.
Μια πρώτη γεύση για την πορεία που ακολουθεί το σύστημα και το πως μπορείς να ξεκινήσεις να συμβάλλεις στο να αλλάξει κάποια στιγμή αυτό το σκηνικό στα παρακάτω άρθρα:
Γενικό:
1) Μωρότερος Μορύχου
Για τους όποιους -ακόμη- αναζητητές ακραίων λαοπλάνων:
2) Νέα σοδειά ψηφοκουτόχορτου + (Το Δίστομο και τα κλειστά faux-υπερπατριωτικά στόματα)
3) Ανάλυση:
Τα γάτο-χρυσόψαρα, οι κλόουν και το τσίρκο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου