Η Τουρκία δεν είναι de facto με κανέναν, αλλάζει συνεχώς θέσεις, ώστε να προσβλέπουν σε αυτήν Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Ρώσοι και Ουκρανοί, χωρίς η ίδια να αναλώνει εθνικό κεφάλαιο.
Άριστος στις ντρίμπλες ο Σουλτάνος, όπως και οι προκάτοχοί του, παζαρεύει τα πάντα. Όπως στο Β' παγκόσμιο πόλεμο, όπου η Τουρκία κράτησε ουδέτερη στάση, δεν μάτωσε ούτε σταγόνα κι όταν είδε ότι το μέλλον ανήκει στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, μπήκε στο ΝΑΤΟ. Όταν είδε ότι Ρώσοι και Κινέζοι σηκώνουν κεφάλι και χρειάζονται συμμάχους, άρχισε να παίζει σε διπλό ταμπλό. Κι έτσι, όλοι πέφτουν στα πόδια της Τουρκίας, για να αιτηθούν κι όχι να επιβάλουν, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα.
Κάπως έτσι, δεν έγινε ο περίφημος East Med, που παρέκαμπτε την Τουρκία, κάπως έτσι η Ελλάδα καμώνεται πως δεν την ενδιαφέρουν τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Αιγαίου, αφού κανείς δεν θα σταματήσει αποφασιστικά την Τουρκία, από το να διεκδικεί "τα δικά της δικά της και τα δικά μας, δικά της".
Αλλά οι Έλληνες πολιτικοί, δεν μαθαίνουν τίποτε. Σπεύδουν να δηλώσουν τη στήριξή τους στους συμμάχους μας, χωρίς παζάρια, για να γίνουν αρεστοί οι ίδιοι και να απολαμβάνουν προσωπική στήριξη από τον πανίσχυρο επικοινωνιακό μηχανισμό των συμμάχων μας, ώστε να εκλέγονται και για την στρατηγική ισχυροποίηση της χώρας, δε δίνουν δεκάρα. Γι αυτό και δεν μπορέσαμε καν, να σημειώσουμε μια μικρή έστω νίκη, απέναντι στη FYROM κι ενώ έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και εμείς είμαστε το μέλος της συμμαχίας ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κλπ, τα δώσαμε όλα και δεν πήραμε τίποτε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου