[ακολουθεί μαυροπίναξ με τις μέχρι σήμερα πραγματοποιηθείσες μνημονιακές μεταρρυθμίσεις]
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ένα από τα πολλά εφευρήματα του συστήματος για να είναι βολεμένοι οι δημόσιο υπάλληλοι είναι και η «ημιαργία». Παραμονές σημαντικών εορτών και αργιών οι Υπηρεσίες κατεβάζουν ρολά ώρα...
12:30, ίσως και 11:00, αντί 14:30, επειδή, λέει, έχουν ημιαργία. Βέβαια, ο χρόνος μη απασχόλησης στη διάρκεια των ημιαργιών δεν αντικατοπτρίζεται ως απώλεια ισοδύναμων αποδοχών. Και τούτο, διότι πρόκειται για κεκτημένο. Και στην Ελλάδα κεκτημένα, ως γνωστόν, έχουν μόνον οι ευρισκόμενοι υπό την άμεση φροντίδα της εκάστοτε αιρετής Αρχής ή των αιρετών Αρχιδίων. Είναι δε τόσο παγιωμένα και ισχυρά αυτά τα άτιμα τα κεκτημένα που δεν λογαριάζουν τον πολίτη που συναλλάσσεται με τις Υπηρεσίες και ταλαιπωρείται και εξ αιτίας των ημιαργιών.
Αφορμή για τη γραφή τούτη αποτέλεσε η 31η Δεκεμβρίου 2015. Ήταν η τελευταία ημέρα για να καταθέσουν στα Ειρηνοδικεία τα χαρτιά τους οι πολίτες που επιθυμούσαν να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη υπό τη μέχρι τότε ισχύουσα ευνοϊκή μορφή του. Τα ΜΜΕ αναμετέδιδαν τις ουρές που σχηματίζονταν όλη την τελευταία εβδομάδα στα Ειρηνοδικεία, κυρίως της Αττικής, όπου οι πολίτες συνέρρεαν από τις 05:00 για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη κατάθεση. Το αυτί των γραμματέων, όμως δεν ίδρωνε. Την 31η Δεκεμβρίου έκλεισαν το μαγαζί 12:30 λόγω ημιαργίας. Ούτε το αυτί του Υπουργού Δικαιοσύνης ίδρωσε. Ούτε του πρωθυπουργού φυσικά.
Εντάξει, δεν θα πω ότι έπρεπε ήδη να έχει γίνει μία μεταρρύθμιση που θα καταργεί τις ημιαργίες και από κοντά την απαγόρευση χορήγησης κανονικής αδείας σε οποιονδήποτε άλλο μήνα του χρόνου εκτός από Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, αλλά θα ρωτήσω τους γραμματείς των Ειρηνοδικείων και τους προϊσταμένους των Γραμματείς και Ειρηνοδίκες
-Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη ότι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα θα έπρεπε να μην τηρήσουν το έθιμο της ημιαργίας, ώστε να εξυπηρετήσουν όλους τους συμπολίτες τους που ξεροστάλιαζαν επί ώρες έξω από τα δικαστικά καταστήματα μέσα στο βρωμόκρυο;
- Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ριχτούν όλοι οι γραμματείς, ανεξαρτήτως του τμήματος, όπου υπηρετούν, στη μάχη της παραλαβής των φακέλων των συμπολιτών τους;
Ουαί υμίν Γραμματείς Φαρισαίοι!
Σώτος
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ένα από τα πολλά εφευρήματα του συστήματος για να είναι βολεμένοι οι δημόσιο υπάλληλοι είναι και η «ημιαργία». Παραμονές σημαντικών εορτών και αργιών οι Υπηρεσίες κατεβάζουν ρολά ώρα...
12:30, ίσως και 11:00, αντί 14:30, επειδή, λέει, έχουν ημιαργία. Βέβαια, ο χρόνος μη απασχόλησης στη διάρκεια των ημιαργιών δεν αντικατοπτρίζεται ως απώλεια ισοδύναμων αποδοχών. Και τούτο, διότι πρόκειται για κεκτημένο. Και στην Ελλάδα κεκτημένα, ως γνωστόν, έχουν μόνον οι ευρισκόμενοι υπό την άμεση φροντίδα της εκάστοτε αιρετής Αρχής ή των αιρετών Αρχιδίων. Είναι δε τόσο παγιωμένα και ισχυρά αυτά τα άτιμα τα κεκτημένα που δεν λογαριάζουν τον πολίτη που συναλλάσσεται με τις Υπηρεσίες και ταλαιπωρείται και εξ αιτίας των ημιαργιών.
Αφορμή για τη γραφή τούτη αποτέλεσε η 31η Δεκεμβρίου 2015. Ήταν η τελευταία ημέρα για να καταθέσουν στα Ειρηνοδικεία τα χαρτιά τους οι πολίτες που επιθυμούσαν να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη υπό τη μέχρι τότε ισχύουσα ευνοϊκή μορφή του. Τα ΜΜΕ αναμετέδιδαν τις ουρές που σχηματίζονταν όλη την τελευταία εβδομάδα στα Ειρηνοδικεία, κυρίως της Αττικής, όπου οι πολίτες συνέρρεαν από τις 05:00 για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη κατάθεση. Το αυτί των γραμματέων, όμως δεν ίδρωνε. Την 31η Δεκεμβρίου έκλεισαν το μαγαζί 12:30 λόγω ημιαργίας. Ούτε το αυτί του Υπουργού Δικαιοσύνης ίδρωσε. Ούτε του πρωθυπουργού φυσικά.
Εντάξει, δεν θα πω ότι έπρεπε ήδη να έχει γίνει μία μεταρρύθμιση που θα καταργεί τις ημιαργίες και από κοντά την απαγόρευση χορήγησης κανονικής αδείας σε οποιονδήποτε άλλο μήνα του χρόνου εκτός από Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, αλλά θα ρωτήσω τους γραμματείς των Ειρηνοδικείων και τους προϊσταμένους των Γραμματείς και Ειρηνοδίκες
-Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη ότι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα θα έπρεπε να μην τηρήσουν το έθιμο της ημιαργίας, ώστε να εξυπηρετήσουν όλους τους συμπολίτες τους που ξεροστάλιαζαν επί ώρες έξω από τα δικαστικά καταστήματα μέσα στο βρωμόκρυο;
- Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ριχτούν όλοι οι γραμματείς, ανεξαρτήτως του τμήματος, όπου υπηρετούν, στη μάχη της παραλαβής των φακέλων των συμπολιτών τους;
Ουαί υμίν Γραμματείς Φαρισαίοι!
Σώτος

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου