Ο λαός εμπιστεύθηκε τον ΣΥΡΙΖΑ
Ένας χρόνος συγκλονιστικών πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων για τη χώρα μας ήταν ο χρόνος που πέρασε. Μέσα σ’ αυτόν, ο λαός κλήθηκε να μιλήσει τρεις φορές. Και ο λαός αποφάνθηκε, δίνοντας στην Αριστερά το τιμόνι των εξελίξεων, στην πιο δύσκολη και επώδυνη φάση της παρατεταμένης πλέον κρίσης και των δεσμεύσεων που οι συμφωνίες-μνημόνια με τους εταίρους δανειστές έχουν επιβάλει στη χώρα μας.
Ο λαός, στο μεγαλύτερο μέρος του, έδειξε μια απίστευτη απαντοχή, αξιοπρέπεια κι αλληλεγγύη, όχι μόνο σε κρίσιμες περιόδους όπως η επιβολή των capital controls, αλλά και στο πρωτόγνωρο, ως προς την έκτασή του, φαινόμενο των μαζικών προσφυγικών ροών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταλύτης αλλαγών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη
Σε κάθε περίπτωση, επετεύχθη η ευρύτατη διεθνοποίηση του θέματος της κρίσης χρέους και των συνεπειών της για τη χώρα μας. Έχει αναγνωριστεί πλέον διεθνώς, τόσο η μη βιωσιμότητα αυτού του χρέους, όσο και η ανάγκη της ταχείας, έμμεσης ή άμεσης, μεγάλης απομείωσής του. Την ίδια ώρα, με αφορμή και την ελληνική υπόθεση, βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία αλλαγής συσχετισμών δυνάμεων στην Ευρώπη με τη δημιουργία πολιτικών αντισωμάτων στη στρατηγική της λιτότητας. Αυτή η εξέλιξη μπορεί να καθυστέρησε, αποτελεί όμως σήμερα ένα πραγματικό γεγονός, το οποίο για όλο το 2016 θα επενεργεί θετικά στη μάχη για να ηττηθεί η στρατηγική της λιτότητας και της συρρίκνωσης κοινωνικών δικαιωμάτων.
Οι αντιπαραθέσεις στη ΝΔ και η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού
Στο εσωτερικό, ωστόσο, υπάρχουν κάποια νέα δεδομένα. Ένα επιθετικό δίπολο πίεσης προς την κυβέρνηση επιχειρεί να οριοθετήσει, με κάθε κόστος για τη χώρα, μια νέα “πολιτική παρένθεση” για την αριστερή διακυβέρνηση.
Η παρατεταμένη διαδικασία για να επιλέξει αρχηγό η αξιωματική αντιπολίτευση έδειξε αφενός μεν το σημαντικό αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε η ΝΔ μετά τις 4 αλλεπάλληλες ήττες, από τις Ευρωεκλογές μέχρι και το Σεπτέμβρη, αφετέρου έφερε στην επιφάνεια την πολύ σκληρή αντιπαράθεση και τις αντιφάσεις που πιστοποιούν την έλλειψη στρατηγικής και σύμπνοιας ανάμεσα στις παραδοσιακές πτέρυγες αυτής της παράταξης, δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη, η οποία τελικά κυριάρχησε, τυπικά τουλάχιστον, και της λαϊκής και κεντρογενούς δεξιάς, όπως επίσης και της ακροδεξιάς αντίληψης που η εποχή Σαμαρά καλλιέργησε και μπόλιασε στον κορμό της ΝΔ.
Επιδίωξη της διαπλοκής η «αριστερή παρένθεση»
Πλέον το πεδίο είναι σαφές και φάνηκε και στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή. Στη νέα φάση ο πόλεμος συνεχίζεται και κλιμακώνεται εναντίον της αριστερής διακυβέρνησης. Στο πεδίο αυτής της σύγκρουσης, η εγχώρια και διεθνής διαπλοκή όχι μόνο προωθεί και συντάσσεται με τις απόψεις για τα πιο ακραία, αντεργατικά μέτρα στο πλαίσιο και πέραν της συμφωνίας του καλοκαιριού, αλλά ταυτόχρονα επιχειρείται η συγκρότηση μίας αντιλαϊκής, δήθεν εναλλακτικής, πρότασης προς τον «αριστερό λαϊκισμό», προς την κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία και προς το πρόγραμμα κοινωνικής ανακούφισης και αναδιανομής που αποτελεί και τον πυρήνα, την καρδιά της σημερινής κυβερνητικής πρότασης.
Ο αποκλεισμός του διαλόγου στηρίζει αντικειμενικά τα αντιλαϊκά συμφέροντα
Παράλληλα, προκαλεί έκπληξη η ακραία φρασεολογία ορισμένων παραδοσιακών ή κι άλλων αριστερών δυνάμεων προς τη σημερινή κυβέρνηση. Δίνουν την εντύπωση ότι συντάσσονται με μια τυφλή μετωπική αντιπαράθεση που έχει, με βάση τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων, ως μόνη πολιτική επιλογή και ενδεχομένως επιδίωξη, την έλευση της ΝΔ για να αποκαλυφθεί “ο αντιλαϊκός” χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής.
Είναι αρνητική η στάση που αποκλείει το διάλογο για πολύ σημαντικά ζητήματα, που είτε είναι στον κορμό της δανειακής συμφωνίας -όπως είναι το θέμα του ασφαλιστικού και των επιπτώσεων σε κατηγορίες όπως οι αγρότες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες- ή σε θέματα που δεν έχουν άμεση σχέση με τη δανειακή συμφωνία -όπως το ζήτημα της παιδείας- και η απαγόρευση που επιβάλλουν «εξ’ αριστερών» στο να υπάρξει αυτός ο διάλογος και να κατατεθούν όλες οι προτάσεις.
Χρέος και προστασία των ασθενέστερων στην κορυφή της ατζέντας
Η τρέχουσα περίοδος είναι εξαιρετικά σημαντική και θα αποβεί καθοριστική για την έκβαση της μεγάλης προσπάθειας που γίνεται, ώστε να ξεφύγει η χώρα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, από ακραίες περιοριστικές καταστάσεις στην οικονομία και από τον αντιδημοκρατικό έλεγχο που περιορίζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σε σημαντικό βαθμό. Η συζήτηση για το χρέος θα πρέπει να ξεκινήσει και θα πρέπει να έχει αποτέλεσμα νωρίς μέσα στο 2016. Άρα και η αξιολόγηση θα πρέπει να επιταχυνθεί χωρίς όμως να υπάρξει υποχώρηση σε πολύ κρίσιμα ζητήματα, όπως αυτό της οριζόντιας μείωσης συντάξεων ή στην παράταση του καθεστώτος μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, τις ομαδικές απολύσεις και την παραπομπή στις καλένδες της υπόθεσης των συλλογικών συμβάσεων. Ή ακόμα χωρίς την υποχώρηση σε περιβαλλοντοκτόνες επενδύσεις και τη συνομολόγηση με τους εταίρους δανειστές αντικοινωνικών ρυθμίσεων σε κρίσιμα θέματα, όπως τα κόκκινα δάνεια.
Φοροδιαφυγή-διαφθορά-διαπλοκή συνθέτουν το πεδίο της μεγάλης σύγκρουσης
Κορυφαίο ζήτημα για την περίοδο είναι η πραγματική σύλληψη της φοροδιαφυγής, που αναδεικνύεται σε κεντρικό ζήτημα καθώς συζητάμε για το ασφαλιστικό και τη βιωσιμότητα των ταμείων. Όπως επίσης και το θέμα της πάταξης της οικονομικής διαφθοράς και η σύγκρουση με τη διαπλοκή με επίκεντρο μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που με το μανδύα των τηλεοπτικών media διεξάγουν έναν συστηματικό πόλεμο φθοράς και αποδόμησης απέναντι στην αριστερή διακυβέρνηση.
Απέναντι από το “ιστορικό παρατεταμένο γεγονός” που έχει φτιάξει η "πρώτη φορά Αριστερά, οι αντίπαλοί μας, προβληματισμένοι και φοβισμένοι, διεξάγουν με όρους πολεμικούς μια δομική αντιπολιτευτική πρακτική και δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται εάν έτσι υπονομεύουν την ίδια τη χώρα και την πορεία της προς την έξοδο της κρίσης.
Η Αριστερά όμως, είναι παρούσα. Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να περάσει από τη φάση της πολιτικής αναδίπλωσης και των συμβιβασμών, σε μια προγραμματική αντεπίθεση με σαφές κοινωνικό πρόσημο υπέρ των αδυνάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου