Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
«Και το αποτέλεσμα ήταν πως ένα κόμμα συγκροτημένο από επαγγελματίες της κοινωνικής συναίνεσης (δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικοί) βρέθηκε μπροστά στην διαχείριση της οικονομίας και της κοινωνίας σε συνθήκες κρίσης. Χωρίς όμως τις κοινωνικές δυνάμεις που αποτελούν το αντικείμενο αυτής της συναίνεσης! Δεν είναι δυνατόν καθηγητές οικονομικών από πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αυστραλίας να διαχειρίζονται την οικονομία, χωρίς την παρουσία των ίδιων των φορέων της οικονομίας (επιχειρηματιών, εργαζομένων, ακόμα και εγχώριων οικονομολόγων). Δεν είναι δυνατόν, ηθοποιοί του κωμικού θεάτρου να διαχειρίζονται το ασφαλιστικό σύστημα. Δεν είναι δυνατόν, οπαδοί των ανοικτών συνόρων για τους μετανάστες να διαχειρίζονται το μεταναστευτικό σε συνθήκες διόγκωσης των μεταναστευτικών ρευμάτων! Δεν είναι δυνατόν οπαδοί της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας να διαχειρίζονται το Κυπριακό! Δεν είναι δυνατόν… Και όμως, σε αυτούς παρεδόθη η χώρα για να την κατακρεουργήσουν, ως δήθεν χειρουργοί της.»
[Απόσπασμα από την Εισαγωγή του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά, Έξη μήνες που συγκλόνισαν την Ελλάδα (Ιανουάριος-Ιούλιος 2015)]
Ένας χρόνος αριστερά λοιπόν. Το ευτύχημα είναι ότι όσοι ελπίσαμε σε μία ηθική διακυβέρνηση διαψευσθήκαμε οικτρά μεν, γρήγορα δε. Και τούτο, διότι ο σοφός, κατά τον κυρ-Αλέκο, Αλέξης μάς δίδαξε με ταχύρρυθμα μαθήματα ότι
- Οι διορισμοί ημετέρων στο συσσίτιο του Πρυτανείου αποτελούν προαιώνια, απαρέγκλιτη και ακαταμάχητη πωλητική αρχή υπερκείμενη πάσης ιδεολογίας
- Νόμιμη βία είναι μόνον η κρατική βία, όπως διεκήρυσσε ο Άδωνις και τον χλευάζαμε
- Όσοι έχασαν τη ζωή τους στον εμφύλιο πολεμώντας στο αριστερό πλευρό, καλώς έπαθαν
- Όσοι εκτελέσθηκαν, βασανίσθηκαν, εξορίσθηκαν, δολοφονήθηκαν για τις αριστερές ιδέες τους, καλώς εκτελέσθηκαν, βασανίσθηκαν, εξορίσθηκαν ή δολοφονήθηκαν, αφού αρνούνταν πεισμόνως τον υπαρκτό ρεαλισμό
- Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι εξ ορισμού ψεύτης ανεξαρτήτως της δεξιάς ή αριστερής ταμπέλας που φοράει η κυβέρνηση, την οποίαν εκπροσωπεί
- Οι απεργίες είναι άδικες, εξ ου και η Δικαιοσύνη τις έχει κηρύξει παράνομες στη συντριπτική πλειονότητά τους [999/1000]
- Τα μεγάλα δημόσια έργα και προμήθειες τα παίρνει μια μικρή παρέα, τα μεσαία έργα τα παίρνει μία μεσαίου μεγέθους παρέα και τα μικρά έργα τα παίρνει μια μεγάλη παρέα. Με όλες αυτές τις παρέες κάνει παρέα κάθε κυβέρνηση ανεξαιρέτως.
- Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Από τον λαό. Αλλά όχι από την εκτελεστική εξουσία που είναι ο βραχίονας του λαού, εξ ου και η Δικαιοσύνη εκδίδει τις αποφάσεις της «στο όνομα του λαού».
- Ο μόχθος του απλού λαού υπάρχει για να τον εκμεταλλεύεται η εκάστοτε κυβέρνηση ακόμη και για άχρηστα έργα ή για έργα που δεν αφορούν τους πολλούς
- Το βουλευτιλίκι δεν είναι μόνον αυτοσκοπός. Είναι και μέσο για το τίποτα.
- Η αξιοκρατία σε κάθε έκφανση του δημόσιου βίου ήταν, είναι και θα είναι ζητούμενο
- Η αλληλεγγύη αποτελεί είδος ουσιώδες εν απολύτω ανεπαρκεία. Ο καθένας για την πάρτη του και όποιος αντέξει
- Η ατιμωρησία, μήτρα της ασυδοσίας, αποτελεί την πεμπτουσία του δημόσιου βίου
- Το Σύνταγμα. Ποιο Σύνταγμα;
Εν ολίγοις: όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, όπως όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη. Αυτό μας δίδαξε ο Αλέξης εν τη σοφία του απομυθοποιώντας το ήθος της αριστεράς μέσα σε ένα χρόνο.
Η πατρίς ευγνωμονούσα σε Αλέξη!
Διότι έδειξες ότι στις επόμενες εκλογές
ο λαός θα έχει ανάμεσα στους
Γερμανοτσολιάδες και στα Γερμανοτσογλάνια
να διαλέξει!
Σώτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου