"Υπάρχει ένα είδος αριστεράς, που μας είναι πολύ πιο χρήσιμο από τη δεξιά. Είναι η αριστερά που προθυμοποιείται να περνάει από το λαό, αυτά που είναι αδύνατο να τα περάσει η δεξιά. Αυτή την αριστερά, τη χρειαζόμαστε", είναι μια δήλωση που ...
αποδίδεται στον Ιταλό μεγαλοβιομήχανο Τζιάνι Ανιέλι, αν και μάλλον είναι κατασκευασμένη στη σύγχρονη Ελλάδα.
Μούφα, ξεμούφα, πάντως, η ελληνική αριστερά βάλθηκε να της δώσει αληθινό νόημα. Με τους παρανοϊκούς φόρους και φορολογικές ρυθμίσεις, που περιέχει το νομοσχέδιο (επείγον πάλι!!!), που έρχεται προς ψήφιση, ο ελληνικός λαός οδηγείται στο σφαγείο.
Ολόκληρο το νομοσχέδιο είναι μια διαρκής απειλή. Ο Υπουργός Οικονομικών, ένας κλασικός παλαιοπασόκος συνδικαλιστής, που δεν δούλεψε ποτέ του στον ιδιωτικό τομέα, δεν διετέλεσε ελεγχόμενος, παρά μόνο ελεγκτής, δεν έζησε ποτέ το άγχος του άδειου ταμείου, βάζει τον εαυτό του στη θέση του χειριστή της λαιμητόμου του Μεσαίωνα και δεδομένης της αδυναμίας του (αλλά και της πονηριάς του) να τα βάλει με τη "μεγάλη φοροδιαφυγή", απειλεί τους πάντες με φυλακή, ώστε να μαζέψει από τους πολλούς, τα πολυπόθητα αργύρια για να κατευνάσει το θηρίο των δανειστών/εξουσιαστών.
Είναι ο πρόθυμος κοτζαμπασης, των αυτοδιοικούμενων χριστιανικών κοινοτήτων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που άφηναν στο πόδι τους οι Τούρκοι, με "καθήκον" να μαζεύει τον κεφαλικό φόρο και να τον αποδίδει στον Σουλτάνο. Από αυτούς υπέφερε περισσότερο ο ελληνισμός, παρά από τους Τούρκους. Αυτοί έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο στη συγκομιδή των φόρων και τώρα τους ξαναβλέπουμε μπροστά μας εν έτη 2015.
Βασίλης Προκοπίδης, makpress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου