«Ναπολέων Σουκατζίδης»

«Ναπολέων Σουκατζίδης» ή Προς πατριδέμπορους και εμφυλιοπολεμοκάπηλους επιστολή

            Επειδή οι γνωστοί-άγνωστοι πατριδέμποροι-εμφυλιοπολεμοκάπηλοι ξεσάλωσαν μόλις είδαν τον Τσίπρα να καταθέτει λίγα τριαντάφυλλα στο μνημείο των εκτελεσθέντων της Καισαριανής, σκέφτηκα να τους θυμίσω μερικά πράγματα. Ίσως και να τους ενόχλησε ότι αυτή η κίνηση μπορεί να αποτελεί μήνυμα για τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου από τους «εταίρους» μας Γερμανούς. Κάποιοι άλλοι από την αντίπερα όχθη είπαν ότι τους εκτελεσθέντες παρέδωσε στους Γερμανούς ο Μεταξάς. Σημειώνω ότι η εκτέλεση έγινε την 01.05.1944, ενώ το Χιτλερικό τέρας κατέρρεε [η Ιταλία είχε «πέσει» μετά τη συμμαχική απόβαση στη Σικελία τον Ιούλιο του 1943,  επέκειτο δε η απόβαση στη Νορμανδία], και αφού ο Μεταξάς είχε αποδημήσει εις Κύριον την 29.01.1941, δηλαδή 3 μήνες πριν καταλάβουν οι Γερμανοί την Ελλάδα και 3 και πλέον χρόνια πριν από την εκτέλεση.

            Περιορίζομαι, λοιπόν, να αντιγράψω από τη Βικιπαίδεια:

            «Από τον Φλεβάρη του 1937 άρχισε η συγκέντρωση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών κατά της δικτατορίας του Μεταξά στο φρούριο της Ακροναυπλίας, στις φυλακές της Κέρκυρας και σε μικρά νησιά του Αιγαίου. Μετά από την συνθηκολόγηση της Ελλάδας τον Απρίλη του 1941 έγινε και η τυπική παράδοση των 600 κρατουμένων της Ακροναυπλίας στους κατακτητές [ΣΗΜ δική μου: ποιος παρέδωσε, λοιπόν, τους κομμουνιστές στους Γερμανούς;] Από αυτούς οι 200 στάλθηκαν στα στρατόπεδα Κατούνας, Βόνιτσας, Λαζαρέτο και Κέρκυρας. Άλλους 300 έστειλαν στο στρατόπεδο Λάρισας- Τρικάλων. Από το στρατόπεδο της Λάρισας 54 εκτελέστηκαν για αντίποινα στο Κούρνοβο στις 6 Ιουνίου του 1943. Με την συνθηκολόγηση των Ιταλών στις 8 Σεπτέμβρη 1943 οι Γερμανοί μετέφεραν τους Ακροναυπλιώτες της Λάρισας στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου.

            Μετά την επίθεση των ανταρτών κατά του στρατηγού Κρεντς στους Μολάους, η εφημερίδα Καθημερινή [ΣΗΜ δική μου: μιλάμε για τη διαχρονικώς έγκριτο] στις 30.4.1944 δημοσίευσε την παρακάτω ανακοίνωση:

            «Την 27ην Απριλίου 1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας εξ ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν Στρατηγόν και τρεις συνοδούς του. Πολλοί Γερμανοί στρατιώται ετραυματίσθησαν. Ως αντίποινα διατάχτηκε: 1. Ο τυφεκισμός 200 Κομμουνιστών την 1.5.1944. 2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάοι προς Σπάρτην έξωθεν των χωρίων.

Υπό την εντύπωσιν κακουργήματος τούτου Έλληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς.

Ο Στρατιωτικός Διοικητής Ελλάδος».

Παρένθεση: σας αρέσει αυτή η ανακοίνωση περί «Ελλήνων εθελοντών» ω πατριδέμποροι;

            «Το πρωί 1η Μαΐου στο Χαϊδάρι, μετά το προσκλητήριο άρχισε η εκφώνηση του καταλόγου των μελλοθανάτων που συντάχτηκε σε ειδικό γραφείο της οδού Μέρλιν όπου συστεγάζονταν τα Ες-Ες με την Ειδική Ασφάλεια. Με τον αριθμό 71 εκφωνήθηκε το όνομα Ναπολέων Σουκατζίδης, ο οποίος επειδή γνώριζε τη γερμανική γλώσσα εκτελούσε χρέη διερμηνέα. Τότε επεμβαίνει ο διοικητής του στρατοπέδου Καρλ Φίσερ (Karl Fischer).

- «Όχι εσύ! Όχι εσύ Ναπολέων! ».

Η απάντησή του θα μείνει σύμβολο αυτοθυσίας :

- «Δέχομαι, κύριε διοικητά, τη ζωή, με τον όρο πως δεν πρόκειται να την πάρω από άλλο κρατούμενο. Μόνο όταν η θέση μου μείνει κενή!».

            Το ίδιο συμβαίνει και με τον στρατοπεδάρχη του Χαϊδαρίου Αντώνη Βαρθολομαίο. Τους φόρτωσαν και τους 200 σε έξι αυτοκίνητα και τους οδήγησαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Στη διαδρομή ως το Σκοπευτήριο οι μελλοθάνατοι πέταξαν μέσα από τα αυτοκίνητα σημειώματα με διευθύνσεις των δικών τους με κάποιο μήνυμα. Στο Σκοπευτήριο τους χώρισαν σε εικοσάδες. Στην τελευταία εικοσάδα έβαλαν τον Σουκατζίδη, για να μπορέσουν να τον χρησιμοποιήσουν ως διερμηνέα. Η πρώτη εικοσάδα πήρε θέση απέναντι από τις κάννες των όπλων. Ο επικεφαλής των Γερμανών γύρισε προς τον Σουκατζίδη:

- Ρώτησέ τους αν έχουν τίποτα να πουν.

Ο Σουκατζίδης μεταφράζει. Και τότε με μια φωνή οι μελλοθάνατοι απαντούν:

- Ζήτω η Ελλάδα. Ζήτω η λευτεριά!

            Τώρα είναι η σειρά της δεύτερης εικοσάδας, αλλά πριν πάρουν θέση απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα, οι κατακτητές τούς υποχρεώνουν να φορτώσουν τους νεκρούς στα αυτοκίνητα. Η ίδια σκηνή θα επαναληφθεί αρκετές φορές, ώσπου στο τέλος δεν είχε μείνει κανείς ζωντανός από τους 200. Μόνο την τελευταία εικοσάδα την μετέφεραν οι Γερμανοί. Ήταν λίγο μετά τις 10 το πρωί.

            Τα πτώματα μεταφέρθηκαν στο Γ' νεκροταφείο. Η αναγνώριση των 200 έγινε όταν συμπληρώθηκε χρόνος για την εκταφή τους. Αναγνωρίστηκαν οι περισσότεροι.»

            Ναπολέων Σουκατζίδης λοιπόν. Ούτε αυτού του λεβέντη τη μνήμη δεν σεβασθήκατε ανιστόρητες τσεποφουσκωμένες κουρέλες!!!

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄