Ακόμα και οι Τούρκοι έκαναν τουμπεκί...

Ακόμη και οι Τούρκοι έκαναν τουμπεκί στην Ανάσταση! Έκαναν τα στραβά μάτια και επέτρεπαν για τους ορθοδόξους πράγματα που δεν επιτρέπονταν οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Για παράδειγμα... ο Καισάριος Δαπόντες αναφέρει ότι ο Πατριάρχης ζητούσε ειδική άδεια για τους τριήμερους εορτασμούς. 

Μετά την πασχαλιάτικη θεία λειτουργία οι χριστιανοί άρχιζαν τους χορούς ακόμη και μέσα στην αυλή του Πατριαρχείου και χορεύοντας έβγαιναν στα σοκάκια της Πόλης. Το ίδιο συνέβαινε και με τις συντεχνίες, αλλά και σε άλλες πόλεις και την ύπαιθρο. Τρεις ολόκληρες ημέρες γιόρταζαν οι χριστιανοί και τους παρακολουθούσαν οι Τούρκοι. 

Γιατί, όμως, γίνονταν τότε και δεν γίνονται σήμερα στο νεοελληνικό κράτος; Αυτό που δημιουργήθηκε από την Επανάσταση που έγινε για του Χριστού την πίστη την αγία; Επειδή, πολύ απλά, τότε υπήρχαν ορθόδοξοι πιστοί, οι οποίοι πίστευαν. Τώρα δεν έχουν απομείνει παρά ελάχιστοι. Τότε, αυτός που δυνητικά θα μπορούσε να απαγορεύσει τους εορτασμούς ήταν ο Σουλτάνος, ένας ξένος μουσουλμάνος ηγέτης. 

Σήμερα, τους εορτασμούς δεν απαγορεύει η Πολιτεία τόσο, όσο οι υποτιθέμενοι επίσκοποι της Ελλαδικής, οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να βγάλουν σε κάθε περίσταση το μίσος τους για την παράδοση της Εκκλησίας, για αυτήν την ίδια την Εκκλησία (φαινομενικά ο εχθρός δηλαδή σήμερα δεν είναι έξω από την Εκκλησία, αλλά μέσα σε αυτήν, με την έννοια βέβαια που μπορούν να είναι μέσα όσοι καταπατούν τους ιερούς κανόνες και τα δόγματα της Εκκλησίας). 

Τότε, οι Τούρκοι γνώριζαν καλά ότι, εάν δεν επέτρεπαν τον εορτασμό της Ανάστασης, θα ήταν πολύ πιθανή μία εξέγερση ή έστω η ομόθυμη σύμπραξη όλων των Ελλήνων με τους Ρώσους στον επόμενο ρωσοτουρκικό πόλεμο. 

Σήμερα, όχι οι Τούρκοι, αλλά οι δεσποτάδες γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα 10% που θα πάει το Πάσχα στην Εκκλησία με όποιον τρόπο και αν του πουν, έτσι από συνήθεια, ενώ παράλληλα χαίρονται που όλο και μικραίνει το ποσοστό που θα πάει έτσι κι αλλιώς Εκκλησία (μία μικρή θλίψη για το μειωμένο παγκάρι μπορεί να την έχουν, αλλά γνωρίζουν ότι, αν αντιδράσουν, οι οργανώσεις και τα σωματεία που τους έκαναν δεσποτάδες τους κρατούν και τους ξηλώνουν πάραυτα). Και ο λαός; Τότε δεν υπολόγιζε τον Τούρκο, τον υπαρκτό, τον πανίσχυρο, τον έτοιμο να τον ξεκάνει. Δεν τον υπολόγιζε την μέρα της Λαμπρής. Γιατί κάτι καταλάβαινε από Ανάσταση....

Χαράλαμπος Μηνάογλου