Κι’ έλεγα κι’ εγώ, αν και ουχί βαθειά θρησκευόμενος, ότι η χριστιανική θρησκεία διδάσκει αγάπη σε αντίθεση με τη μουσουλμανική που θέλει να εξολοθρεύσει όλους τους άπιστους. Γι’ αυτό με παραξένεψε το κήρυγμα του Καλαβρύτων Αμβροσίου, ο οποίος από άμβωνος είπε τις άγιες τούτες ημέρες:
«Ενώπιόν σας, παρακαλώ τον Εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη, αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας όπως η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Όσον αφορά στο κρέας που θα φάνε απόψε οι άθεοι που θα κάνουν τραπέζι, να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι. Να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν! Ας τρώει ο καθένας ό,τι θέλει και να λατρεύει το Θεό που θέλει αλλά να μην προκαλεί το αίσθημα του θρησκευτικού κόσμου».
Μια γυναίκα, λέει, από το πλήθος διαμαρτυρήθηκε και φώναξε στον Μητροπολίτη «αυτό δεν είναι αγάπη», για να πάρει την άμεση απάντηση Αμβροσίου: «Εγώ τη γνωρίζω την αγάπη καλύτερα από σένα, αφιέρωσα τη ζωή μου στο Χριστό», λίγο πριν την απομακρύνει επίτροπος της εκκλησίας, διαμαρτυρόμενος μάλιστα γιατί οι υπεύθυνοι άφησαν ανοιχτή την είσοδο της πλατείας «στους κομμουνιστάς».
Ο εν λόγω ιεραρχίδης απασχολεί κατά καιρούς τη δημοσιότητα με τις ακραίες απόψεις του. Μία που θυμάμαι είναι εκείνη που επισκέφθηκε στις φυλακές τον ισοβίτη στρατηγό Ντερτιλή, καταδικασμένο και για την εν ψυχρώ δολοφονία του Μιχάλη Μυρογιάννη τον Νοέμβριο του 1973 έξω από το Πολυτεχνείο. Δικαιολόγησε την επίσκεψή του εκείνη λέγοντας ότι τιμά όλους τους ανθρώπους που μένουν ακλόνητοι στα πιστεύω τους, όποια και αν είναι αυτά. Και τούτο επειδή ο Ντερτιλής είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση απονομής χάριτος εμμένων στις απόψεις του ότι επιτέλεσε το καθήκον του συμμετασχών στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Ο Αμβρόσιος δεν τίμησε, βεβαίως, ποτέ τους κομμουνιστές της Μακρονήσου που δεν υπέγραψαν δήλωση μετανοίας παραμένοντας ακλόνητοι στα πιστεύω τους.
Τώρα, όμως, το τερμάτισε ο άνθρωπος. Σε τί διαφέρει άραγε από τους τζιχαντιστές, όταν αναπέμπει δέηση στον Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη και να τρυπήσει τα στομάχια των αθέων; Σωστά παρατήρησε η απλή γυναίκα από το εκκλησίασμα ότι αυτό δεν είναι κήρυγμα αγάπης, για να εκδιωχθεί από κάποιον επίτροπο. Από πού εξεδιώχθη; Από τον οίκο του Θεού. Δικός του είναι; Μιλάμε για πολλή αγάπη.
Από … επιχειρήματα σκίζει ο πάπαρδος. Πάντως, δεν θυμάμαι να την «έπεσε» στον Νίκο Παππά, όταν εκείνος, εκτός υπουργικών θώκων, έκανε προ τετραετίας το εν αρχή του παρόντος τιτίβισμα.
Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν συμφωνώ με την κίνησή του να επισκεφθεί τους μουσουλμάνους μετανάστες χωρίς τον σταυρό του, προτιμώ τον Ιερώνυμο από τον ασεβή σταυροφόρο Αμβρόσιο. Αν μπορούσε, ο Αμβρόσιος θα πέρναγε δια στόματος μαχαίρας τον Φίλη και όλους του αθέους, επειδή μια ζωή ολόκληρη υπηρετεί τον Χριστό. Τί άλλο θ’ ακούσω Θεέ μου!
Σώτος - προς ιεραρχίδας ασεβών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου