Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ο μακαρίτης Κοεμτζής, δολοφόνος τριών
αστυνομικών για μια «παραγγελιά», εξέτισε την ποινή του με τις γνωστές
ευεργετικές διατάξεις που ...
μετατρέπουν τα ισόβια σε 25 χρόνια κ.λπ. και εξελθών
των φυλακών συνέγραψε βιβλίο, στο οποίο εξιστορούσε τη ζωή του και το φονικό.
Την είχε αράξει στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων και διαλαλούσε το
βιβλίο του για να κερδίζει τα προς το ζην. Χρησιμοποιούσε για πάγκο ένα
τραπεζάκι του κυλικείου των δικαστηρίων. Είχα δει αρκετούς να συνομιλούν επί
ώρες μαζί του και αναρωτιόμουνα τί θα μπορούσαν να συζητούν, τί κοινά
ενδιαφέροντα θα μπορούσαν έχουν.
Μετά ήλθε ο «επαναστάτης» του πρωκτού
Κουφοντίνας να συγγράψει πόνημα, στο οποίο περιγράφει τα δολοφονικά
ανδραγαθήματά του από τη σκοπιά του «επαναστάτη» που ήθελε να συντρίψει την
άτιμη κενωνία που καταπιέζει τους φτωχούς και αδύναμους. Επιλεγμένοι στόχοι
[από ποιόν άραγε;] που δεν προκαλούσαν την μήνι του λαού, επειδή όλα τα θύματα
ήταν εκπρόσωποι του «κατεστημένου». Κανένα χτύπημα στο ίδιο το κατεστημένο.
Τώρα ήταν η σειρά του Ποπάι ή Κρόκου
Κοζάνης. Αφού καταδικάσθηκε και αυτός σε ποινή χάδι, ένα μόλις χρόνο φυλακή,
για τη νόθευση της λίστας Lagarde, την οποία έβαλε στο ράφι, όπως και οι
επόμενοι και μεθεπόμενοι-σημερινοί, ενώ ξέσκιζε τον λαό σε φόρους
διαβεβαιώνοντάς τον ότι βγαίνει στις αγορές το 2011, ότι αυτά τα μέτρα που είχε
πάρει ήταν τα τελευταία και ότι αν αποτύγχαναν τα μέτρα, θα είχε αποτύχει και
αυτός, συνέγραψε και αυτός βιβλίο, στο οποίο, λέει, καταγράφει την πραγματικότητα.
Πολλές μούρες του πωλητικού σκηνικού στην παρουσίαση του βιβλίου. Όλο το
σημιταριό και απόγονοι δωσιλόγων παρόντες.
Αντί να είναι χωμένος τρία μέτρα κάτω από τη γη κατά την Πολλάκειον
ρήσιν, έχει και μούτρα και μιλάει διαλαλώντας και αυτός την πραμάτεια του.
Μετράει ήδη τη δεύτερη έκδοση το βιβλίο του. Ουάου!
Γιατί να δώσω € 16,99, ή € 14,25 με την
έκπτωση, να το αγοράσω; Ή, γιατί να το δανεισθώ και να το διαβάσω; Τί θα μου προσφέρει η ανάγνωση; Θα μάθω τί;
Αυτά που βιώνω και εγώ 6 χρόνια τώρα;
Και μετά τί; Θα του δώσω άφεση αμαρτιών ή θα πω ότι για όλα φταίει ο
Καραμανλής; Καταγράφει, προφανώς, την ιστορία όπως εκείνος θέλει να την
παρουσιάζει. Για να εξιλεωθεί.
Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, λοιπόν,
ο δολοφόνος δεν φεύγει ποτέ από τον τόπο του εγκλήματος, για να επιστρέψει.
Μένει πάντοτε εκεί. Και ζητάει και τα ρέστα. Κι’ αν με ρωτήσετε ποιο έγκλημα
είναι ειδεχθέστερο, θα πως ότι είναι του Ποπάι. Παπακωνσταντίνου ή Κοεμτζήν/Κουφοντίναν;
Αυτός άρχισε την εξόντωση ενός ολόκληρου
λαού προκαλώντας και χιλιάδες αυτοκτονίες με το «λεφτά υπάρχουν» που έγινε
«Τιτανικός». Μετά έδωσε τη σκυτάλη στον «άλλο μείγμα πολιτικής» που έγινε
«ουδείς αναμάρτητος» και ο τελευταίος έδωσε τη σκυτάλη στον «καταργούμε τα
Μνημόνια με ένα άρθρο» που έγινε «είχα αυταπάτες». Και όμως κυκλοφορεί
ελεύθερος, όπως τα δεκάδες χιλιάδες λαμόγια που έχουν ρουφήξει το μεδούλι αυτού
του λαού έχοντάς τον εκμαυλίσει, ώστε να φροντίζει μόνον την πάρτη του και να
αδιαφορεί για τον πλησίον. Για ξεκάρφωμα την πέφτουμε σε έναν Άκη, σε έναν
Σμπώκο, σε έναν Λαυρεντιάδη, σε έναν Μαρτίνη, άντε και σ’ έναν Λιακουνιάκο.
Γαμώ το άρθρο 86 του Συντάγματος. Αντί
να χάνω τον χρόνο μου διαβάζοντας τις ηλιθιότητες του κάθε πυροβολημένου πουλημένου
τομαριού ή φαντασιόπληκτου επαναστάτη ψυχασθενή, μετράω τον χρόνο μέχρι να
καταργηθεί το κατάπτυστο αυτό άρθρο. Και μετά θα μετράω τον χρόνο μέχρι ν’
αποκτήσουμε αδιάφθορη Δικαιοσύνη, ώστε να εξαλειφθεί η ατιμωρησία, μήτρα της
ασυδοσίας και της αρπαγής των ονείρων ενός χιλιοπροδομένου ηρωϊκού λαού. Ελπίζω
ότι το μέτρημα θα διαρκέσει λιγότερο από το Υπερταμείο εκποίησης της δημόσιας
περιουσίας. Δεν είμαι, βέβαια, τόσο ρομαντικός, ώστε να πιστεύω ότι θα προλάβω
να το ζήσω. Εύχομαι, όμως, και ελπίζω να το ζήσουν τα εγγόνια μου.
Σώτος
Υ.Γ. Παρακαλείται όποιος διαβάσει το βιβλίο, να με
ενημερώσει αν περιέχει κάτι για το ιστορικό τής οικογενείας τού συγγραφέως.
