Με το όλο και μεγαλύτερο άνοιγμα της παγκόσμιας αγοράς, οι ξένοι επενδυτές διευρύνουν τις δυνατότητες των επιλογών τους. Πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, οι επιλογές....
τους ήταν περιορισμένες και επικεντρώνονταν στη Δ. Ευρώπη, τις ΗΠΑ - Καναδά, την Ιαπωνία και επιλεκτικά στη Λατινική Αμερική και Αφρική. Μετά το 1990 όμως οι ξένοι επενδυτές επεκτάθηκαν σε όλα τα μέρη του πλανήτη, πλην ελαχίστων πια χωρών. Σήμερα, εξαιρουμένης της Β. Κορέας, όλα τα κράτη, επιδιώκουν να προσελκύσουν τους ξένους επενδυτές. Η δυναμική αυτή οδηγεί στην αναδιάταξη των δυνάμεων όλων των ενδιαφερομένων κρατών.
Μια πρώτη προσπάθεια διευκόλυνσης των ξένων επενδυτών στη χώρα έγινε μέσω του Νόμου για τις Στρατηγικές Επενδύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Λόγω της προχειρότητας που τον διέκρινε όμως η αναθεώρησή του δεν άργησε να έρθει. Παρόλα αυτά, ουδείς στο παρελθόν έδωσε τη δέουσα προσοχή στη διαδικασία έγκρισης μιας ξένης επένδυσης. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής, το προϊόν μιας απερίγραπτης γραφειοκρατίας, είναι οι χρονοβόρες διαδικασίες έγκρισης χωρίς ημερομηνία λήξης.
Το σύστημα που κληρονομήσαμε επιτρέπει σε οποιονδήποτε υπάλληλο να καθυστερεί και να εμποδίζει την ολοκλήρωση μιας επένδυσης για διαφόρους λόγους, τις περισσότερες φορές χωρίς επαρκή αιτιολόγηση και προφανείς λόγους νομιμότητας. Έτσι έχουμε παράδειγμα τουριστικής επένδυσης που περιμένει 10 χρόνια να ξεμπλοκαριστεί από μια και μόνο δημόσια υπηρεσία.
Πρόσφατα καταθέσαμε στο ΚΥΣΟΙΠ ολοκληρωμένη εισήγηση - ανάλυση για τους λόγους και τις αιτίες καθυστέρησης των απαραίτητων αδειοδοτήσεων που απαιτούνται για την ολοκλήρωση μιας επένδυσης. Η ανάλυση καταλήγει στην πρόταση για επίσπευση των διαδικασιών αδειοδοτήσεων σε όλα τα στάδια ενός επενδυτικού σχεδίου, με στόχο ο χρόνος έγκρισης μιας ξένης επένδυσης να μην ξεπερνά τους 6-8 μήνες.
Σύμφωνα με την εισήγηση, ουδείς υπάλληλος θα μπορεί να καθυστερήσει αδικαιολόγητα τη διαδικασία έγκρισης στην υπηρεσία του. Και αυτό είναι το πρώτο αυτονόητο βήμα. Η δυναμική προσέλκυσης επενδύσεων επίσης έχει λάβει μια άλλη διάσταση. Αιχμή του δόρατος της διαδικασίας αυτής είναι το τρίπτυχο: Γραφείο υπουργού Επικρατείας, αρμόδιου για τις επενδύσεις, υπουργείο Εξωτερικών και EnterpriseGreece.
Ως προς το ΥΠΕΞ, πρώτη φορά έχει επιλεγεί σε εκτεταμένο βαθμό η άμεση επαφή του αρμοδίου υφυπουργού με ξένους επενδυτικούς οίκους και επενδυτές. Οι συναντήσεις γίνονται είτε σε μικρές ομάδες 4-10 επενδυτών είτε σε εξατομικευμένο επίπεδο. Από τον Δεκέμβριο του 2015 έως και τον Απρίλιο του 2016 οργανώθηκαν συναντήσεις με 100 περίπου επενδυτικούς οίκους και επενδυτές με πρωτοβουλία του ΥΠΕΞ σε ΗΠΑ και Ην. Βασίλειο. Το γεγονός ότι δέχονται οι επενδυτές να διαθέσουν χρόνο συζητώντας με ένα Έλληνα αξιωματούχο δείχνει και το ενδιαφέρον τους για τη χώρα. Οι προφορικές παρουσιάσεις, συνοδεύονται με αναλυτικές πληροφορίες γραπτές, που αφορούν τα μακροοικονομικά δεδομένα της χώρας, τις επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν και τις βιομηχανικές ζώνες που είναι διαθέσιμες για την εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων.
Οι ξένοι επενδυτές είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στη χώρα. Δεν χρειάζονται την παραμικρή πληροφορία λόγου χάρη για τα capital controls, καθώς παρακολουθούν συστηματικά την όλη αποκλιμάκωση των κεφαλαιακών περιορισμών γνωρίζοντας επαρκώς τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες και οι πολίτες.
Ενδιαφέρονται για τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων οργανισμών που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη ή πρόκειται να ανοίξουν ή για άλλες μορφές ιδιωτικοποιήσεων με έμφαση στον τουρισμό, την ενέργεια και τον κλάδο των τροφίμων. Επιδιώκεται όμως η στροφή του ενδιαφέροντός τους και προς άλλους τομείς της βιομηχανίας ή προς άλλες μεθόδους (π.χ. την υπεργολαβία) με τη βοήθεια των οποίων θα αναζωογονηθεί η εγχώρια βιομηχανία. Η θέση κατά την οποία η συμμετοχή του κράτους κρίνεται απαραίτητη εκ μέρους της κυβέρνησης σε κάθε προς ιδιωτικοποίηση δημόσια επιχείρηση δεν τους ενοχλεί, ούτε αποτελεί τροχοπέδη στη στρατηγική τους.
Τέλος, η πολιτική διερεύνησης των ξένων επενδυτών από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΞ, που θα μπορούσαν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τη χώρα, ακολουθεί την εξής στρατηγική: Γίνεται καταρχάς μια χαρτογράφηση των επενδύσεων που έχουν κάνει ορισμένες χώρες (π.χ. Γαλλία, Κορέα) στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων όσο και στην Τουρκία. Δεδομένου ότι όσοι επένδυσαν εκεί δεν έχουν ενδιαφέρον να επενδύσουν στη χώρα μας, σε ένα δεύτερο βήμα επιδιώκεται η επικοινωνία με ξένες εταιρείες ανταγωνιστικές αυτών που έχουν ήδη επενδύσει στις ανωτέρω περιοχές.
Απευθείας επαφές στο εξωτερικό με επενδυτές, διαμόρφωση «πακέτου» των πλεονεκτημάτων και των ευκαιριών που παρουσιάζει η χώρα, καλός συντονισμός των αρμοδίων φορέων σε κυβερνητικό επίπεδο και τέλος στοχευμένες δράσεις στο εξωτερικό αποτελούν τα βασικά εργαλεία στη «φαρέτρα» του υπουργείου Εξωτερικού για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου