Τί να είναι άραγε εθνικό ζήτημα;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Εθνικό ζήτημα είναι το ασφαλιστικό. Έτσι το βάφτισε η κυβέρνηση, εξ ου και μοίρασε το σχέδιό της σε όλα τα κώματα, για να το μελετήσουν και να βάλουν πλάτη. Μέχρι και στον ΠτΔ το παρέδωσε, για να αναλάβει αυτός διπλωματικές πρωτοβουλίες και να διασώσει την κυβέρνηση. Πλάκωσαν οι συνταγματολόγοι και απονέμουν στον ΠτΔ αρμοδιότητες που....

το Σύνταγμα δεν του επιφυλάσσει.

      Δεν είναι, όμως, εθνικό το ζήτημα της ανάκτησης από την «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» € 15,34 εκ. που της χάρισε το κράτος προ 8ετίας κατά παράβαση της νομοθεσίας της ΕΕ και παρά την καταδίκη μας από το Δικαστήριο της ΕΕ προ διετίας.

            «Η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ την ενίσχυση η οποία χορηγήθηκε στην επιχείρηση αυτή επ’ ευκαιρία της πωλήσεως, από το Ελληνικό Δημόσιο, ακινήτων και κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά με την απόφαση Ε(2011) 1006 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 48/2008 (πρώην NN 61/2008) που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της εν λόγω αποφάσεως»

http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=143195&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=1018474

            [τα € 15,34 εκ. σε πόσες περικοπές συντάξεων ΕΚΑΣ κ.λπ. αντιστοιχούν;]

      Εθνικό είναι το ζήτημα του συμφώνου συμβίωσης ομοφύλων, το οποίο έπρεπε να θεσμοθετηθεί, για να μη συνεχίσουμε να πληρώνουμε πρόστιμα μετά την καταδίκη μας από το Δικαστήριο του Στρασβούργου, όπως μας υπενθύμισε η τεράστια πωλητικός Όλγα Κεφαλογιάννη. Σ’ αυτό συμφώνησαν όλα τα κώματα του πουστικού  τόξου.

             Δεν είναι εθνικό ζήτημα η καθιέρωση επί τέλους της αξιοκρατίας στον Δημόσιο Τομέα.

            Είναι εθνικό ζήτημα να συγκαλύπτονται μετρητά ύψους € 15 εκ. στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ και € 1 εκ. στο Ταμείο της εταιρείας του κυρ-Αλέκου.  

             Δεν είναι  εθνικό ζήτημα η αντικατάσταση των διοικήσεων όλων των δημόσιων νοσοκομείων με «ημετέρους», εξ ου και δεν ζητήθηκε η γνώμη κανενός κώματος.

            Είναι εθνικό ζήτημα να διατηρείται επ’ άπειρον το άρθρο 86 του Συντάγματος.

            Δεν είναι εθνικό ζήτημα η ποινική διερεύνηση των οικονομικών των κωμάτων και των οφειλών τους στις τράπεζες καθώς και των ευθυνών των τραπεζιτών που χορηγούσαν τα δάνεια, εξ ου και δεν ασχολείται κανείς με το θέμα. Ούτε αριστερός. Αριστερός; Τί είναι τούτο πάλι;

            Είναι εθνικό ζήτημα να μας δουλεύουν οι Εισαγγελείς κατά της Διαφθοράς  που στέλνουν στη Βουλή δικογραφίες για την αναζήτηση ποινικών ευθυνών διάφορων υπουργών, ενώ είναι γνωστόν τοις πάσι  ότι τα ερευνώμενα αδικήματα έχουν παραγραφεί προ πολλού για τους υπουργούς ελέω άρθρου 86 του Συντάγματος.

              Δεν είναι εθνικό ζήτημα η διερεύνηση της λίστας Lagarde και των λοιπών λιστών, εξ ου και η κυβέρνηση δεν συζητεί το θέμα με τα άλλα κώματα. Ίσως επειδή ενεργεί βάσει της εικαζομένης  βούλησής τους να μην την αγγίξει κανείς. Υποκατάστατο της διερεύνησης αυτής είναι πλέον η «αυτοκαταγγελία», η οποία έχει αναγγελθεί προ πολλού, αλλά καθυστερεί χαρακτηριστικά, ενώ οι πολίτες καλούνται να βγάλουν τα λεφτά από το σεντούκι ή το στρώμα και να τα παραδώσουν στις τράπεζες, ώστε αυτές να τα διαχειρισθούν όπως έχουν διαχειρισθεί ατιμωρητί μέχρι σήμερα όλες τις καταθέσεις των πολιτών. Οι ίδιες που ενέβαζαν στο εξωτερικό τις καταθέσεις των λίσταρχων και χορηγούσαν θαλασσοδάνεια αφειδώς.

            Είναι εθνικό ζήτημα η σύλληψη του καστανά για παράβαση  της φορολογικής νομοθεσίας.

            Δεν είναι εθνικό ζήτημα το γεγονός ότι ο ν. 4354/2015 που θεσπίζει τις εταιρείες ειδικού σκοπού, οι οποίες θα αποκτήσουν κόκκινα τραπεζικά δάνεια μαζί με τις εξασφαλίσεις τους, δεν απαγορεύει στις τράπεζες να ιδρύουν τέτοιες εταιρείες ή να μετέχουν σ’ αυτές, ώστε με τη μη απαγόρευση να παρακάμπτεται η απαγόρευση αθρόας κτήσης ακινήτων από τις τράπεζες.

            Είναι εθνικό ζήτημα να ζητείται η γνώμη της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών ως προς τον καθορισμό των αμοιβών των δικαστικών επιμελητών.

               [άρθρο 2§3 υποπαρ. Γ.1 του 3ου Μνημονίου:« Οι αμοιβές των δικαστικών επιμελητών καθορίζονται κάθε φορά…… με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών … Μέχρι τις 31.10.2015  θα εκδοθεί η κοινή υπουργική απόφαση που θα λάβει υπόψη τις ανωτέρω  αρχές μετά από γνώμη της Ομοσπονδίας των Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας και της Ένωσης  Ελληνικών Τραπεζών.»]

               Ασφαλώς, όμως, δεν είναι εθνικό ζήτημα να έχεις νομίμως διορισμένο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, ώστε, άμα λάχει, και λαχαίνει συχνά, να λες ότι όλες οι πράξεις του επί 6 έτη είναι άκυρες. Ναι ρε, όπως δεν ήταν εθνικό ζήτημα να ορίσεις τη διάρκεια της θητείας του με τον συστατικό της θέσης νόμο και να χρειασθεί να τον συμπληρώσεις με άλλο νόμο. [«Η θητεία του είναι πενταετής και μπορεί να ανανεώνεται με την ίδια διαδικασία.»  - προστέθηκε με το άρθρο 9 ν. 3094/2003].  Ούτε είναι εθνικό ζήτημα, εξ ου και δεν απαιτείται πατριωτισμός, ώστε ο ίδιος ο ΓΕΔΔ να δηλώσει μόλις έληξε η θητεία του [13.09.2009] ότι συνεχίζει να ασκεί τα καθήκοντά του επί εξάμηνο και μετά κατεβάζει τα μολύβια, ώστε να κινητοποιήσει το Υπουργικό Συμβούλιο να τον αντικαταστήσει ή να τον επαναδιορίσει, αλλά να συνεχίζει επί 6 χρόνια το έργο του παρανόμως.   

            Μήπως εν τέλει το μείζον εθνικό ζήτημα είναι να πάτε όλοι οι πωλητικοί στα σπίτια σας, αν όχι κάπου αλλού;  Αλλά ποιός να σας στείλει; Αυτός που έστειλε στη Βουλή ακόμα και τον Λεβέντη και τον Θεοδωράκη;  

Σώτος