Περι παιδείας και πάλι

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Άτομο trans απεβίωσε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης από καρκίνο. Οι οικείοι του το είχαν εγκαταλείψει, αρνήθηκαν δε ακόμη και να παραλάβουν τη σορό του για ενταφιασμό. Τόση αναλγησία. Κάποιος ...

το έφερε αυτό το άτομο στον κόσμο. Κάποιος το μεγάλωσε. Χωρίς ίχνος αγάπης από ντροπή; Τόσο πολύ τους είχε εκθέσει;

Παίκτης του survivor μας διηγήθηκε κλαίων, ότι δεν διέκοψε την παρουσία του στο παίγνιον, για να παραστεί στην κηδεία του πατέρα του, επειδή αυτό θα ήθελε και ο πατέρας του: να μείνει στο παίγνιον. Βέβαια, όπως μας είπε, επισκέφθηκε αργότερα τον τάφο τού πατέρα του και .... μίλησε μαζί του. Διευκρίνισε δε, ότι δεν το έκανε για το χρήμα, αλλά επειδή αυτό θα ήθελε και ο πατέρας του: να παραμείνει στο παίγνιον.

Και η σημαντικότερη είδηση της χθεσινής ημέρας σε απ’ ευθείας μετάδοση από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων: ο συνήγορος τής Πισπιρίγκου περίμενε έξω από το γραφείο της ανακρίτριας, για να ενημερωθεί επί του περιεχομένου της τσάντας της Τζωρτζίνας, ευθύς ως ολοκλήρωνε την παράδοση της τσάντας στην ανακρίτρια ο δικηγόρος ένιων κληρονόμων της σπιτονοικοκυράς τής Ρούλας[ ΣΗΜΕΙΩΣΗ γράφοντος:  ο οποίος την είχε αφαιρέσει από το σπίτι τής κατηγορουμένης ασκών ευόρκως το δικηγορικό λειτούργημα, με το μπαρδόν επάγγελμα].

Δ-Ε-Ν  Υ-Π-Α-Ρ-Χ-Ο-Υ-Μ-Ε σου λέω!!!!

Σώτος