Τέτοιες μέρες από παιδί αισθάνομαι ένα βάρος.... μία δυσθυμία δυσεξήγητη... Κάποιος θα πει ....είναι της εποχής... το τέλος του καλοκαιριού και η αρχή του φθινοπώρου.... Δεν είναι, όμως, τουλάχιστον για μένα μόνον αυτό... Είναι η Καταστροφή και η Γενοκτονία, ο Ξεριζωμός των παππούδων μου από την γη μας... Την ελληνική από την αρχαιότητα Ιωνία... την Λαοδίκεια συγκεκριμένα ή Ντένιζλι, όπως την λένε οι Τούρκοι....Και έτσι μου ρχεται στον νου η προσευχή του Ιωάννη Πρίγκου, Έλληνα εμπόρου στο Άμστερνταμ, ο οποίος μερικές δεκαετίες πριν από την Ελληνική Επανάσταση έγραφε για το σκλαβωμένο Γένος: Ανάστησε, Θεέ μου, έναν Αλέξανδρο Μακεδόνα να λευτερώσει τους Έλληνες από τον οθωμανικό ζυγό.... Να λάμψει πάλι ο Ελληνισμός στην Ανατολή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου