Πρώτα μερικά αποσπάσματα από ένα άρθρο των καθεστωτικών japan times, στις 2 Ιούνη του 2020, με τίτλο Το μυστικό της ιαπωνικής επιτυχίας στην αντιμετώπιση του covid-19. (Ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό). Ο τονισμός δικός μας:
Η κυβέρνηση στις 25 Μάη τερμάτισε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τον covid-19 αφού ο αριθμός των νέων μολύνσεων απ’ το νέο κορονοϊό έπεσε σε μερικές δεκάδες την ημέρα. Αν και ο κίνδυνος ενός δεύτερου κύματος είναι πιθανός, φαίνεται ότι η Ιαπωνία, σε μεγάλο βαθμό, ελαχιστοποίησε με επιτυχία τους θανάτους που σχετίζονται με τον covid-19 χωρίς να επιβάλει αυστηρό lockdown ή μια εκταμένη πολιτική τεσταρίσματος κατά την διάρκεια εκείνου που θεωρήθηκε το πρώτο κύμα της πανδημίας. Πώς έγινε κατορθωτό αυτό;
… Καθώς γίνονταν ιχνηλατήσεις των εισαγώμενων κρουσμάτων και όσων σχετίζονταν με επαφές μαζί τους, διαπιστώσαμε μια δυσκολία να εντοπίσουμε νέα κρούσματα απ’ αυτές τις επαφές. Αυτό ήταν μυστηριώδες με βάση το υψηλό ποσοστό μολύνσεων που είχε παρατηρηθεί στην περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess.
Επιπλέον προκαταρκτικές αναλύσεις στις περιπτώσεις εσωτερικού έδειξαν τελικά ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η πλειοψηφία των ασθενών δεν μόλυνε άλλους· αλλά ότι ένας περιορισμένος αριθμός περιπτώσεων προκαλούσε περισσότερες από 5 δευτερεύουσες μολύνσεις, δημιουργώντας clusters. Οπότε αναδιοργανώσαμε τους πόρους μας για να ερευνούμε αυτά τα clusters, έτσι ώστε να έχουμε αποτελεσματικότητα στον εντοπισμό μη αναγνωρισμένων περιπτώσεων αυτής της κατηγορίας.
Ειδικά στην αρχική φάση της διασποράς του ιού, όταν ο επιπολασμός (: η διασπορά) του ιού ήταν εξαιρετικά χαμηλός, το να ωθούμε τους ανθρώπους με ήπια ή καθόλου συμπτώματα να κάνουν PCR test δεν θα είχε κανένα άλλο αποτέλεσμα απ’ το να απομονώνουμε ψευδώς θετικές περιπτώσεις. Αντίθετα, με την στρατηγική «προσέγγιση στα cluster» η κυβέρνηση ήταν σε θέση να εντοπίζει τους παράγοντες που ήταν ευρύτερα επικίνδυνοι, καθώς και τις συμπεριφορές που δημιουργούσαν αυτά τα clusters.
Το εύκολα κατανοητό σύνθημα κατά των “κλειστών χώρων με συνωστισμό” ήταν μια αποτελεσματική επικοινωνιακή στρατηγική. Αυτές οι προσπάθειες εμπόδισαν την δημιουργία clusters, και περιόρισαν την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων χωρίς να κάνουν ζημιά στην οικονομία με την νομική απαγόρευση της κίνησης των ανθρώπων…
Τι είναι αυτά που λένε οι παλιοασιάτες; Συμφωνούν, δηλαδή, με τον «ψέκα» Ιωαννίδη και μερικούς άλλους «συνωμοσιολόγους» ότι τα περίφημα lockdown, η σωτηρία του λαού και του τόπου, χειροτέρεψαν την κατάσταση στον θαυμάσιο, έξυπνο, όμορφο και παντοδύναμο δυτικό καπιταλιστικό κόσμο; Μήπως λένε, κι όλας, ότι το απλό σύνθημα «όχι συνωστισμοί σε κλειστούς χώρους» σε σχέση με το άλλο απλό σύνθημα «κλειστείτε σπίτα σας, μην αναπνέετε, και μην τολμήσετε να ξαναβγείτε μέχρι να σας πούμε εμείς» έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η ανατολή με την δύση; Και ότι είναι λάθος τα μαζικά PCR τεστ γιατί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να καταδικάζουν σε κατ’ οίκον φυλάκιση ανθρώπους που δεν έχουν πρόβλημα· ούτε είναι μολυσματικοί;
Χμμμμ… Αυτά τα έγραφαν οι καϋμένοι του Τόκιο στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού. Δεν ήξεραν τι τους περίμενε με το «δεύτερο» και το «τρίτο» κύμα…
Χαιρετίσματα απ’ το Τόκιο 2
Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Πράγματι, δεν ήξεραν (ή ήξεραν;). Στις 2 Ιούνη του 2020 (όταν γράφτηκε το πιο πάνω άρθρο) στην ιαπωνία είχαν διαπιστωθεί 18.874 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 975 θάνατοι. Μετά από 7 μήνες, στις 10 Γενάρη 2021 (όταν γράφτηκε το παρακάτω άρθρο) είχαν διαπιστωθεί 288.775 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 3.996 θάνατοι. Χτες στην ιαπωνία το σύνολο θανάτων αποδιδόμενων στον covid ήταν 6.338· αλλά:
– στο ελλαδιστάν ήταν 5.972·
– στο U.K. 112.465·
– στη γαλλία 78.965·
– στην ισπανία 61.386·
– στην ιταλία 91.273·
– και στις ηπα 474.671…
Και σα να μην έφταναν αυτά, με πληθυσμό 126,3 εκατομύρια (και το μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων στον πλανήτη…) το ιαπωνικό καπιταλιστικό κράτος έχει:
– 12 φορές περισσότερο πληθυσμό απ’ το ελλαδιστάν (που αγωνίζεται ωστόσο φιλότιμα στην αρένα της θανατοπολιτικής, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού την κίνα και καμμιά δεκαριά κράτη με πολλαπλάσιο πληθυσμό· ένα τσακ ακόμα, ένα δυνατό «τρίτο lockdown», και θα φάει και την ιαπωνία…)·
– 2 φορές ή και ελαφρώς παραπάνω πληθυσμό απ’ το U.K., ή την γαλλία ή την ιταλία·
– 2,5 φορές παραπάνω πληθυσμό απ’ αυτόν της ισπανίας·
– και περίπου τα 2/5 του πληθυσμού των ηπα.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν με τίποτα! Με τίποτα! Όπου πραξικοπήματα και καθολικές απαγορεύσεις, εκεί και κοινές δεξαμενές. Όπου κοινές δεξαμενές εκεί και θάνατος με το τσουβάλι. Όπου θάνατος με το τσουβάλι εκεί και τρομοεκστρατεία ανελέητη. Όλα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο: ο βασιλιάς είναι γυμνός!!!
Συνεπώς δεν πρέπει να θεωρηθεί ανεδαφικό ένα άρθρο στις 10 Γενάρη του 2021 με τίτλο Η Δύση πρέπει να ζηλεύει την στάση της Ιαπωνίας απέναντι στον covid-19· ακόμα κι αν διαπνέεται από κάποιο γεωπολιτικά υψωμένο μεσαίο δάκτυλο. Ο τονισμός και πάλι δικός μας:
Την 1 Ιανουαρίου ο παγκόσμιος αριθμός κρουσμάτων κορονοϊού ήταν 83.748.591 και οι θάνατοι 1.824.140. Τα ανάλογα νούμερα της ιαπωνίας ήταν 230.304 και 3.414. Είναι ασυνήθιστο, αλλά στην Ιαπωνία η αρρώστια σκότωσε περισσότερους το διάστημα φθινοπώρου – χειμώνα παρά την άνοιξη. Παρ’ όλα αυτά, για χάρη της ακρίβειας, πρέπει να τονίσουμε ότι περισσότεροι Ιάπωνες πέθαναν από 25 άλλες αιτίες το 2020. Ο covid-19 αντιστοιχεί μόνο στο 0,3% όλων των θανάτων. Υπήρξαν 7 φορές περισσότερες αυτοκτονίες και 40 φορές περισσότεροι θάνατοι από γρίπη και πνευμονία. Η Ιαπωνία είναι απ’ τις λίγες χώρες χωρίς επιπλέον θανάτους που να προκλήθηκαν απ’ τον covid 19.
H Ιαπωνία τράβηξε την παγκόσμια προσοχή επειδή δεν επέβαλε lockdown ούτε εμμονικά τέσταρε ανθρώπους χωρίς συμπτώματα…. Αντίθετα επέλεξε μια τακτική εντοπισμού των clusters. Πολλά απ’ τα δυτικά media έκαναν σκληρή κριτική στην Ιαπωνία για την αποτυχία της να κλειδώσει τον κόσμο στα σπίτια του και προέβλεπαν εκατόμβες. Άρθρα στους New York Times (7 Απρίλη), στην Washington Post (11 και 21 Απρίλη, 25 Μάη, 11 Αυγούστου), στο New Statesman (22 Απρίλη) και στο περιοδικό Science (22 Απρίλη) έγραφαν ότι «η Ιαπωνία έχασε την ευκαιρία να ελέγξει τον κορονοϊό». Η αντίδρασή της ήταν «πολύ αδύναμη, πολύ αργά», «lockdown λάιτ», «πανδημικό kabuki» (ένα είδος παραδοσιακού ιαπωνικού χοροδράματος) και «ιδιόμορφη», «δώρο στον Trump» σε σχέση με τον ιό. Οι ειδικοί άρχισαν να διαδίδουν τρομακτικά σενάρια για το δεύτερο κύμα, τον χειμώνα. Ένας λόγος γι’ αυτήν την αντίληψη ήταν η πολύπλοκη ιστορία της Ιαπωνίας σε σχέση με τα εμβόλια και η προσεκτική της προσέγγιση στα καινούργια. Αλλά αυτή εδώ η εφημερίδα είχε τονίσει ότι «η σχετική επιτυχία της Ιαπωνίας στον έλεγχο της πανδημίας» σημαίνει ότι η επείγουσα καταφυγή στα εμβόλια δεν είναι προτεραιότητα.
Η Ιαπωνία δεν θα έπρεπε να πάρει την δυτική κριτική πολύ στα σοβαρά. Τα mainstream media είχαν την αποστολή να είναι οι τσιρλήντερς της αφήγησης υπέρ των lockdown. Χώρες όπως η Σουηδία και η Ιαπωνία που διαφοροποιήθηκαν απ’ την κυρίαρχη αφήγηση έγιναν στόχος ενός ειδικού μένους, κατηγορούμενες για ανευθυνότητα στα όρια της εγκληματικής παραμέλησης καθήκοντος. Θα ήταν καλουδεχούμενα παραδείγματα με καλύτερα αποτελέσματα χωρίς το εκτεταμένο κόστος σε υγεία, ψυχική υγεία, καθημερινότητα, οικονομικές και πολιτικές ελευθερίες εξαιτίας των σκληρών lockdown. Αλλά δεν υπάρχουν. Αντίθετα διάφοροι αρθρογράφοι δείχνουν να θέλουν την αποτυχία των κρατών που ακολούθησαν ήπια τακτική, έτσι ώστε να νοιώθουν δικαιωμένοι.
Δυστυχώς γι’ αυτούς υπάρχουν ελάχιστα εμπειρικά δεδομένα που να δικαιώνουν τα αφηρημένα μαθηματικά μοντέλα πάνω στα οποία στηρίχτηκαν οι κυβερνήσεις για να επιβάλουν τα lockdowns. Ο ιός δεν είναι πρωτοφανής, όμως οι δρακόντιες κοινωνικές απαγορεύσεις είναι…
Ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν καταδικάστηκαν ολόκληροι υγιείς πληθυσμοί σε κατ’ οίκον φυλάκιση, να τους λένε πότε μπορούν να βγουν· για να πάνε που· για πόση ώρα· πόσους και ποιούς ανθρώπους επιτρέπεται να συναντήσουν· ποια μαγαζιά μπορούν να μείνουν ανοικτά πουλώντας καθορισμένα αγαθά και παρέχοντας περιορισμένες υπηρεσίες. Κι ωστόσο, ένα χρόνο μετά απ’ αυτό το ακραίο πείραμα, τα δεδομένα απ’ όλον τον κόσμο δείχνουν ότι η ταχύτητα της πανδημίας έχει μεγαλύτερη σχέση με την γεωγραφία, την δημογραφία και την εποχικότητα παρά με την αυστηρότητα των lockdown και την γενετική αποκρυπτογράφηση.
Η Ευρώπη μετράει τριπλάσιους θανάτους απ’ τον covid-19 σε σχέση με το ποσοστό της στον παγκόσμιο πληθυσμό, η βόρεια Αμερική εξαπλάσιους, και η νότια Αμερική 2,4 φορές παραπάνω. Αντίθετα η Αυστραλία μόνο το 1/10, η Αφρική το 1/5 και Ασία (περιλαμβανόμενης της κεντρικής και της δυτικής Ασίας) το 1/3 σε σχέση με το ποσοστό τους στον παγκόσμιο πληθυσμό. Η ανατολική Ασία είναι αστέρι. Η μέση θνησιμότητα για την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Μογγολία, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν είναι 5,5 θάνατοι ανά εκατομύριο κατοίκων. Στην ανατολική Ασία η Ιαπωνία έχει την μεγαλύτερη θνησιμότητα με 27 θ.α.ε.κ. Για να έχουμε ένα παγκόσμιο μέτρο, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 234 θ.α.ε.κ., και οι χειρότερες χώρες στην Ευρώπη (με σειρά προς το χειρότερο το U.K., η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, όλες χώρες που επέβαλαν σκληρά lockdown) κινούνται μεταξύ 1.080 και 1.674 θ.α.ε.κ. Στα κράτη του G7 όπου ανήκει και η Ιαπωνία, ο μέσος όρος των άλλων έξι κρατών μελών, που όλα επέβαλαν αυστηρά lockdown, είναι 949 θ.α.ε.κ.
… Μια έρευνα που έγινε από Ινδούς επιστήμονες υποστηρίζει ότι η έκθεση απ’ την παιδική ηλικία σε μια μεγάλη γκάμα παθογόνων παραγόντων διαμόρφωσε μια πιο ισχυρή ανοσολογική ανταπόκριση των Ινδών απέναντι στον covid 19. Ένα παρόμοιο συμπέρασμα ισχύει για την υποσαχάρια Αφρική…
… Η χειμερινή ένταση της πανδημίας δείχνει ότι ακόμα και στην Ιαπωνία οι μάσκες προσώπου δεν εμποδίζουν την μόλυνση και την μεταφορά του ιού…
Τα έχετε διαβάσει αυτά ή περίπου αυτά εδώ ξανά και ξανά. Άλλη χάρη έχουν βέβαια αν έρχονται απ’ την άλλη άκρη του πλανήτη. Πρόκειται για τον ορισμό του Ο κόσμος τόχει τούμπανο και η Δύση κρυφό καμάρι! Γιατί, να: εκεί στη μακρινή ιαπωνία συνεχίζουν να μετράνε τους θανάτους από επιπλοκές της γρίπης και βακτηριακές πνευμονίες, αντί να τους πετάνε όλους στην κοινή δεξαμενή…. Περίεργοι τύποι…. Φαίνεται να μην έχουν ιδιαίτερη συμπάθεια στις δυτικές πλατφόρμες…
Οι τελευταίες φράσεις όμως πονάνε· αληθινά πονάνε. Θυμίζουν την αποστειρωμένη φυλάκιση των μικρότερων ηλικιών, άλλοτε επιβεβλημένη δια της βίας απ’ τα κράτη, τα αφεντικά του συμπλέγματος και τους δημαγωγούς, κι άλλοτε με την ολέθρια, αντι-ανθρώπινη «γονική συναίνεση».
Αυτές οι ηλικίες κατασκευάζονται επίτηδες, χωρίς να ξέρουν ή να μπορούν να αντιδράσουν, για να είναι μόνιμα ασθενικές, ανοσολογικά λειψές κι αδύναμες, φοβικές σ’ όλη την ζωή τους· αιώνιοι πελάτες των μαφιών της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου