α) δεν είχε συμβεί στους ίδιους,
β) μιλάμε για ανήλικα παιδιά,
γ) όταν ξεκινούσαν τη δουλειά τους είχαν φόβο να μιλήσουν για ανθρώπους σε καίριες θέσεις.
Προσοχή, δεν μιλάμε για τα θύματα, αλλά για ηθοποιούς και τους τριγύρω που... γνώριζαν -οπως λένε- επί χρόνια ότι κάποιος βιάζει παιδιά και δεν πήγαν στην Αστυνομία να κάνουν (έστω) ανώνυμη καταγγελία. Ή να γίνουν πολλοί και να προχωρήσουν σε καταγγελία.
Ή, τέλος πάντων, όταν λες ότι γνωρίζεις ότι κάποιος βιάζει παιδιά δεν βγάζεις το σκασμό για τον οποιονδήποτε λόγο (κυρίως για να σώσεις τη δουλίτσα σου σε κάποια παράσταση) αλλά φέρνεις τη γη πάνω κάτω.
Και καταγγελία δεν σημαίνει βγαίνω στην τηλεόραση, αλλά ακολουθώ θεσμική οδό! Ήμαρτον!
Εγώ, με το χέρι στην καρδιά, αυτό θα έκανα. Κι αν δεν το είχα κάνει για κάποιο λόγο... θα είχα βάλει το κεφάλι μου κάτω τώρα και δεν θα τολμούσα να αρθρώσω λέξη από την ντροπή μου. Δεν θα ζητούσα να παραιτηθεί κάποιος άλλος.
Μόνο ντροπή για αυτό το κατάντημα και ειλικρινά απορώ αν έχει αντιληφθεί τι δήλωσε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου