Γράφει ο Βασίλης Προκοπίδης
καταβολή επενδυτικών κεφαλαίων και ως αντάλλαγμα την εκμετάλλευση καταστημάτων (π.χ. αναψυκτηρίων) και η "προοδευτική" που απλώς δεν θέλει ιδεοληπτικά τη συμμετοχή ιδιωτών.
Τη μη συμμετοχή ιδιωτών και την "απόδοση στην κοινωνία" την είδαμε χιλιάδες φορές, με τα πάρκα, παιδικές χαρές κ.ο.κ. , που κατασκευάζουν οι Δήμοι και το Κράτος.
Δυστυχώς, είδαμε και βλέπουμε καθημερινά τη μεταχείριση των κοινόχρηστων χώρων από τους κατοίκους αυτής της χώρας: ωραιότατα πάρκα και παιδικές χαρές καταστρέφονται σε λιγότερο από ένα μήνα. Βανδαλίζονται, βρωμίζουν, γεμίζουν συνθήματα και ό,τι μουντζούρα έρθει στο κεφάλι των κακομαθημένων επισκεπτών τους.
Αξίζει στους κατοίκους αυτής της χώρας, να έχουν ένα υπέροχο, καλά μελετημένο, καλά σχεδιασμένο, καλά εφοδιασμένο, δημόσιο χώρο αναψυχής;
Η απάντηση είναι σαφέστατα ΟΧΙ. Δεν υπάρχει κανείς δημόσιος χώρος που να μην τον έχουν βρωμίσει οι χιλιάδες βρωμόψυχοι κάτοικοι αυτής της χώρας. Η Ελλάδα είναι η χώρα της τέλειας απαξίωσης του κοινόχρηστου χώρου. Είναι ο ορισμός της βρωμιάς και της καταστροφής.
Έχετε πετύχει ποτέ παγκάκι δημόσιου πάρκου που να μην είναι σπασμένο ή γραμμένο;
Δεν υπάρχει, για παράδειγμα, καμία βρύση, που να λειτουργεί σε παιδική χαρά ή πάρκο, μετά από ένα μήνα από την παράδοσή του στην "κοινωνία".
Η "κοινωνία" βρωμίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
Μετά από μερικές βδομάδες, οι κοινόχρηστοι χώροι, στους οποίους δεν υπάρχει ένας ιδιώτης με συμφέρον από την καλή εικόνα, παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης και απέραντη βρωμιά.
Επομένως, καλές οι θεωρητικές προσεγγίσεις για "απόδοση των κοινόχρηστων χώρων στην κοινωνία", αλλά το ερώτημα παραμένει: αξίζουν δωρεάν κοινόχρηστοι ποιοτικοί χώροι σε αυτή την κοινωνία;
